 |
| Indicación para Lestrobe na AG-11 (Google Maps) |
Días pasados tiven a oportunidade de viaxar por un tramo da AG-11, a autovía de titulación galega que comunica a costa norte da ría de Arousa coa autoestrada do Atlántico. Tranquilo, desfrutando a paisaxe, chegaron os carteis. Primeiro, o de Laíño, que me fixo traer á mente a estrofa do coñecido poema de Rosalía:
‘Como chove miudiño,
como miudiño chove,
como chove miudiño
pola banda de Laíño,
pola banda de Lestrove.’
Despois, Lestrobe. E aí quedei cun pequeno choque mental. Lestrobe? Eu lembrava Lestrove!.
Fixen unha pequena procura e si, Lestrobe, cun pazo de Lestrove, e Rosalía usando esta última grafía.1 E agora, mentres escribo isto, noto que o corrector automático me sinala Lestrove para revisión, e deixa en paz a Lestrobe. Un corrector que agradezo, pero que de xeito curioso o mesmo que tenta machacar a grafía rosaliana, márcame para corrixir Galicia e tamén Galiza. Corrixe a Rosalía, pero non ó nomenclátor oficial da Xunta relacionado co seu poema.
O certo é que parte da viaxe de volta á casa fíxena pensando na diferenza entre a grafía de Rosalía e a ‘nosa’, entre a paisaxe daquela e o actual, entre o paso e desfrute da vida daquela e agora, na influenza da técnica na nosa vida. Non sei se Rosalía usaría hoxe ordenador e corrector automático como o estou a facer eu, ou lle tería tomado o gusto a escribir en papel e só usaría o ordenador para dar remate ás súas obras, e o corrector para elixir cando transgredir a escrita aceptada de xeito normal ou non. E comprendo que pode haber motivos -de seguro que os hai-, por riba do que teña escrito Rosalía para usar o b e non o v en Lestrobe. E que o Como chove miudiño pouco cambiaría de usar unha forma ou outra. Pero non por iso me deixa de chamar a atención que o corrector automático corrixa a escrita poética e que os cartelóns -palabra a anterior que o corrector me sinala tamén para corrixir e que deixo así- da AG-11 tamén usen o b nese caso.
Cambiaron os tempos, e dende os ollos cos que miramos as cousas ata a linguaxe que usamos se ven influenciados por ese cambio. Xa non podemos dicir que miramos igual que antano, e tampouco que a lingua sexa a mesma, aínda que podamos seguir a desfrutar dela. Os tempos cambian, o mesmo que nós e Galicia ou a técnica. Como non vai cambiar a nosa vida, o desfrute de Galicia e o uso da técnica? Os desafíos son diferentes, o mesmo que as posibilidades. E tamén deben influír na nosa vida tanto o coñecemento de Galicia como o uso da técnica, e non estaría de máis que tivésemos consciencia desa influencia, que pode ser mutua: nós influímos tamén en Galicia e si, podemos influír no uso e desenvolvemento técnico, cousas ambas que moitas veces se nos esquecen, o mesmo que a posibilidade de influencia na nosa propia vida.
... Mentres, vaias por onde vaias, que os carteis te lembren o mundo no que vives e non te impidan desfrutar da poesía da paisaxe.
1 Na edición facsímile que aparece na páxina web do Consello da Cultura Galega está escrito con b, en contra do que tiña visto en diversos sitios con anterioridade e puiden entrever hoxe mesmo como maioritario. Conservo a grafía tal como a lembraba.
 |
| Comezo do poema na edición facsímilar citada. |
Ningún comentario:
Publicar un comentario