Continuemos a crear conciencia social. Pablo Mosquera

Continuemos a crear conciencia social

Un equipo do Instituto de Salud Carlos III (ISCIII) publicou dous novos estudos sobre a influencia da contaminación atmosférica e o efecto das ondas de calor na aparición e/ou agravamento de determinadas enfermidades e no aumento derivado de certos ingresos hospitalarios. As investigacións, lideradas dende a Unidade de Cambio Climático, Saúde e Medio Ambiente Urbano da Escuela Nacional de Sanidad (ENS) do ISCIII, que codirixen os investigadores Julio Díaz e Cristina Linares, publicáronse na revista Science of the Total Environment.
A contaminación, en especial a do aire, provoca cada ano non menos de 60 000 ingresos nos hospitais españois, en moitos casos de pacientes con patoloxías e cadros clínicos de gravidade. É a alerta que esta semana lanzou ós responsables sanitarios nacionais e autonómicos Julio Díaz, un dos maiores expertos españois e internacionais nos danos ocasionados á saúde polos tóxicos ambientais. Este científico usou unha das sesións do congreso que celebra a Sociedad Española de Calidade Asistencial (SECA) para avisar ós responsables políticos de que non lle están a prestar nin abonda atención nin os medios adecuados á enorme ameaza para a saúde que é a contaminación.
Dr. Cristóbal Belda Iniesta. Director do Instituto de Saúde Carlos III (ISCIII): 

"La biomonitorización humana (BMH) como herramienta para determinar la exposición a sustancias químicas y sus consecuencias sobre la salud, tanto en entornos experimentales como de vigilancia activa, es una prioridad científica del ISCIII, especialmente representada en términos experimentales y tecnológicos por el Centro Nacional de Sanidad Ambiental, que como centro de investigación del ISCIII, reúne las condiciones científicas y tecnológicas más adecuadas para determinar la exposición a sustancias químicas en el individuo, de forma integrada y, sobre todo, con una perspectiva estatal. Realización de estudios de vigilancia como instrumento clave para generar información sobre niveles de exposición y como herramienta para la toma de decisiones. La publicación de este estudio de exposición a sustancias químicas en población adulta española y agradecemos al ISCIII sus esfuerzos para ponerlo a disposición del público. El estudio constituye, sin duda, uno de los estudios más completos realizados en nuestro país de interpretación de concentración en la población española de sustancias químicas de extenso uso que se añaden a una amplia variedad de productos de consumo (plásticos, espumas, construcción, equipamientos electrónicos, ropa, muebles) y con presencia en alimentos. La integración de los condicionantes ambientales es clave en la definición de políticas públicas y en la toma de decisiones en diferentes sectores, destacando el de la Salud. Entendemos que la vigilancia en humanos de los impactos de la exposición a dichas sustancias constituye una herramienta necesaria para habilitar la adopción de medidas de gestión del riesgo de exposición de la población general a las sustancias químicas."
Participaron na nosa provincia de Lugo: Jesús Núñez Calvo, Gelasio Rodríguez Rodríguez, Ignacio José Cacharrón Prieto. Laboratorio: Laboratorios BIOMIG: Ester Varela e Miguel González.
A Xunta comproba se Alcoa amplou sen autorización a balsa de lodos. 

O Goberno autonómico fixo unha inspección e solicitou documentación á multinacional ó respeto.
Todo o que antecede é información actualizada relativa á relación de vertidos industriais de ALCOA e risco para a saúde na poboación da área sobre a que inflúe o proceso industrial contaminante da factoría aluminera.
Ate o de agora decanteime polo risco físico e químico que comporta a BALSA CON LODOS VERMELLOS e esa información que traduce que puidéronse ampliar as súas capacidades para dar acubillo a lodos sen permiso oficial da XUNTA DE GALICIA; a constante reivindicación para que se amplíe a antedita "bomba fisicoquímica", a clandestina e nouturna evacuación de lodos a outros vertedoiros. Sobre o particular o comité de empresa ni n está nin se lle espera, mesmo pode chegar a colisionar cos movementos ecoloxistas que sinalan o que está a pasar.
É verdade que o Instituto Carlos III realiza estudos sobre a contaminación atmosférica e dispón do mapa de tal estado por comunidades e vertidos como son FLÚOR e CADMIO, sen dúbida os máis perigosos no caso ALCOA.
É verdade que os últimos tempos, teño podido comprobar, o mesmo que outros compañeiros na zona de Morás-Lago, vertidos ás mareas, mesmo coa recén presenza de técnico na praia da Caosa, que representando á Xunta, tomaba mostras da augua mariña en pleno vertido.
É verdade que volvemos á típica situación laboral e sindical. Contencioso entre representantes dos traballadores que temen estar sendo enganados pola patronal e poderes públicos ós que resulta "gratuíto" opinar sobre las ventajas que ten calquera operación financieira que se faga con ALCOA e GARANTE A SÚA CONTINUIDADE. Por certo, moi ocurrentes, os que pediron unha xuntanza co Presidente do Goberno para tratar do problema... supoño que o ilustre patricio faralles caso e entre a súa axenda plena de envites xudiciais fará un espazo a esta cuestión sita nun lugar ó norte do norte que limita con Inglaterra mar por medio. Amén.
Como é preciso facer algo máis que protestar por este conduto, sigoa propor.
1. Instar á Valedora do Pobo de Galicia a visitarnos e sobre o terreo comprobar e escoitar o que pasa en materia de contaminación.
2. Crear foros para publicitar o que pasa e como se denuncia por parte das agrupacións ou asociacións ecoloxistas a vulneración do DEREITO CIDADÁN
3. Crear ambiente dende as comunidades educativas para que cada cidadán sexa un axente medio ambiental.
4. Pedir a presencia de expertos do Instituto Carlos III para que veñan a un foro de información e debate sobre a situación e riscos obxectivos na comarca.

Pablo Mosquera Mata

 

 

Masóns

     Como foi anunciado, o sábado á tardiña foi presentado o libro 'Galicia y la Masonería en el siglo XIX'. Deixo unha foto do salón antes do comezo do acto, o resume e o vídeo do mesmo (falta un pouco do final), así como a ligazón á web do libro e ós datos do autor:

Vista do salón de alcaldes antes de comezar o acto.

La masonería contemplada y analizada por medio de la escrutadora y objetiva mirada de un investigador ajeno completamente a ella, como es el caso del profesor Valín, resulta algo así como una curiosa y, paradójicamente, atractiva forma de sociabilidad pluridimensional ―como, en realidad, lo ha sido, siempre, para mucha gente y a lo largo de los tres últimos siglos―, dado que encierra en sí misma toda una serie de categorías que la pueden definir, de una manera sencilla, como una optimista asociación, con una originaria e infantilmente cándida pulsión fraternalista cien por cien masculina, de profundamente comprometida y juramentada carga mutual, de reglamentada práctica de democracia interna, con una declarada ambición por ser pedagógica, familiar, tolerante, socialmente cohesionadora y en cuestiones de religión sincréticamente deísta y con un teórico corpus discursivo entre filosófico y cosmogónico explicado por medio de la gradual aprehensión de una suerte de gnóstico conocimiento que va a utilizar, con el fin entre otros de unir para siempre a sus miembros entre sí, los típicos ritos de paso, por medio de secretas, psicodramáticas e íntimas ceremonias preñadas de alegorías y crípticos símbolos, y que llega a interiorizarse en la vida del iniciado, acompañándolo y socializándolo a lo largo de toda su existencia como una suerte de reconfortante, protectora y civilizadora “religión de sustitución”. Puede decirse que esta discreta sociedad fue la primera religión secular o moderna de la historia, adelantándose e influyendo en otras tan conocidas como el liberalismo, el anarquismo y el socialismo, porque, desde su nacimiento en 1717, puede entenderse como la legítima hija primogénita del fenómeno ideológico conocido por “El Siglo de las Luces”. Representando desde entonces para la historia de la humanidad el papel de ser un importante fenómeno social “interclasista” con la utópica pretensión, claramente política, de mejorar progresivamente al mundo por medio de su pacífico, reformista, complaciente y místico apostolado; actuando como una especie de transgresora, elitista y reservada “colmena” internacional de cosmopolitas y cultos influencers creadores de un determinado y subversivo estado de opinión, desenvolviéndose, de una forma demoledoramente desestabilizadora para el rígido sistema del Antiguo Régimen, entre aquellas primitivas, aunque nada reducidas, redes sociales de la “elegante” gente formada, curiosa, abierta y, por ello, heterodoxa en cuestiones de índole política, filosófica y, obviamente, religiosa.

Con Galicia y la masonería en el siglo XIX, tanto el lector aficionado por estos “escondidos”, esotéricos y atractivos temas como el investigador académicamente profesional se van a encontrar, sorprendentemente, con un ameno libro de fácil lectura que les desvelará, además de cómo se desenvolvió y, en realidad, se desenvuelve la intrahistoria de esta “silenciosa” y oculta sociabilidad, todo un conjunto de trascendentales precedentes históricos de capital y profunda importancia para la historia universal y, obviamente, para la nacional, partiendo, desconcertadamente, del ejemplo ofrecido por un país geográfico tan esquinado como poco extenso como es Galicia. Todo un elocuente acervo de demostrativos precedentes indicadores universales de amplísima trascendencia como, por ejemplo: la utilización política y revolucionaria, demostrada por primera vez, documentalmente, en la historiografía universal, de dos logias, curiosamente gallegas, al “trabajar” estas como auténticos “partidos de vanguardia” conspirando y haciendo triunfar, gracias a su bien llevado complot clandestino, la insurrección armada de 1820 contra el cruel régimen de Fernando VII, ofreciéndole entonces al mundo un paradigma de cómo llevar a cabo, victoriosamente, una nueva técnica de golpe de Estado para subvertir aquel estatus internacional salido del Congreso de Viena en 1814; la internacionalmente adelantada experiencia de feminismo masónico llevada a cabo por una logia ubicada en pleno y retrasado medio rural gallego que se adelantó en varios años al hiramismo feminista universal de la conocida Orden Masónica Mixta Internacional-Le Droit Humain fundada en París en 1893; cómo desarrolló el masonismo gallego una directa, incansable e implacable lucha laicista contra la dogmática, omnímoda y excluyente cerrazón política y religiosa llevada a cabo por el influyente poder de la Iglesia católica; cómo se incardinó esta sociedad secreta en la conspiración del movimiento revolucionario federal español con el arquetípico ejemplo de la insurrección armada de Ferrol de octubre de 1872; cómo la masonería formó, por medio de su pedagógica enseñanza integral, a las primeras bases del importante movimiento obrero marxista de Galicia y, obviamente de España; y todo un larguísimo etcétera de reveladoras consecuencias culturales, identitarias y políticas.

O galego no cemiterio. Un recorrido polos cemiterios de Ribadeo a través do galego

    Onte sábado tivo lugar a presentación da exposición "Un recorrido polos cemiterios de Ribadeo a través do galego". Emotivo, sentido, o público enchía a oficina de turismo para ollar esta exposición construída da man da Asociación Cultural Francisco Lanza. Despois da nota de prensa e dúas das fotos distribuídas pola A.C. Francisco Lanza, deixo fotos e vídeos de Mati, que non exclúen, por suposto, a visita á exposición, posible ata o día 3 de novembro.

Nun acto ben emotivo inauguramos hoxe a exposición fotográfica "Un percorrido polos cemiterios de Ribadeo a través do galego: memoria viva, galego vivo".

Moitas grazas a todas as amigas e amigos da nosa lingua por lle axudar na pescuda necesaria para identificar as familias das persoas lembradas nos nosos cemiterios con epitafios e referencias na nosa lingua.

Moitas grazas ás persoas que se achegaron esta mañá á Sala de Exposicións da Oficina de Turismo para lembrarmos entre todos e todas nós os nosos seres queridos que viven por sempre na nosa memoria... E que mantiveron viva a nosa lingua no seu día a día...

Ás persoas que agora as lembramos debemos ter presente, en momentos tan especiais, que se as tratamos en galego, tamén debemos lembralas en galego. Ogallá as funerarias vaian consolidando o hábito de ofrecer en galego os servizos funerarios.

Está exposición pódese ver desde este sábado 19 de outubro até o domingo 3 de novembro na Sala de Exposicións da Oficina de Turismo en horario de apertura de ditas instalacións.

 

 

 

 

Nota de prensa do BNG de Ribadeo sobre ocultación de información

    Adxunto nota de prensa do grupo municipal do BNG en Ribadeo. Trata sobre a ocultación de información, un fenómeno que dun tempo a esta parte produce acusacioóns contínuas entre partidos a diferentes niveis, se ben o certo é que en Ribadeo levábamos uns cantos anos sen moitas queixas que trascenderan nese sentido. Que quede claro a quen lea que é unha nota de prensa, non unha redacción do blog.

O BNG de Ribadeo presentou esta mañá de venres un recurso de reposición no Concello ante a ocultación reiterada de información por parte do goberno municipal.

• Que ten que ocultar o goberno do PP para impedir o acceso a información sobre o gasto do ano 2024? Está tan descontrolado?

• Desde o BNG de Ribadeo animamos á veciñanza a solicitar información sobre este e outros asuntos no Concello.

• Presentamos este recurso de reposición ante o Concello e, se a situación persiste, acudiremos á Valedora do Pobo e a xurisdición contencioso-administrativa.

Na mañá deste venres, o grupo municipal do BNG de Ribadeo co seu voceiro, Pablo Vizoso á cabeza, presentou no concello un recurso de reposición para que se recoñeza o acceso á información solicitada sobre a conta de gasto do ano 2024 e se recoñeza, tamén, a vulneración dos dereitos fundamentais que sufriu o concelleiro.

O voceiro Pablo Vizoso declarou: “Esta semana o goberno municipal pasou outra liña vermella e volveu denegar o acceso a información sobre a conta de gasto do ano 2024. É a segunda vez, en pouco máis de quince días, que o goberno municipal nos denega este acceso. Isto non fai máis que aumentar o noso temor a atoparnos cun gasto descontrolado como vimos denunciando nos último tempos. Non ten sentido que nos deneguen esta información a non ser que teñan algo que ocultar. Teñen algo que ocultar desde o goberno? Esa é a pregunta que lle lanzamos ao goberno do PP e a propia sociedade ribadense, á que animamos desde aquí a que acuda ao consistorio a pedir tamén información sobre esta conta de gasto e outros asuntos.”

Para rematar, Vizoso engadiu: “Por toda esta ocultación de información de xeito reiterado, hoxe presentamos ante o Concello este recurso de reposición e anunciamos que acudiremos nos próximos días á Valedora do Pobo e incluso a xurisdición contencioso-administrativa, se esta situación persiste, para garantir o libre acceso a información. Mal camiño tomaron desde o goberno municipal cando pretenden ocultarnos información de xeito sistemático; algo moi grave deben tratar de tapar.”

Mondoñedo: Camelot do silencio. Pablo Mosquera

 Mondoñedo: Camelot do silencio

Pablo Mosquera

A nosa Valibria é inmortal aínda que ás veces está durmida. As súas rúas son unha sinfonía de edificios fortes ou templos que lembran a súa condición de capital ata 1833. As súas elegantes chemineas ou aqueles patios de entrada a casas fortes amosan un patrimonio histórico-artístico. Segue a ser a sede episcopal da Diócese Britoniense Dumiense. Un tratado de lendas. Unha reflexión para a lúa chea destes días de outubro en plena Feira das San Lucas.
Cada vez que vou á miña capital -porque non me sinto lugués e si mindoniense- sempre visito o fermoso cemiterio vello para ir ás tumbas de Leiras Pulpeiro, do mestre Veiga, de Lence Santar, do Pallarego e sobre todo para ler un poema de Antón Noriega Varela á humilde morada de Álvaro Cunqueiro.
É o Camelot do Reino da Choiva. A Santa Compaña de Merlín e familia. O descanso de Simbad. O espectáculo, só para almas sensibles, desas follas ocres que se desprenden na Alameda dos Remedios, e baixando pola rúa Obispo Sarmiento, á altura do pectoral de Ánimas, diante da confitería Val de Brea, polo son da Ronda e a Paula transfórmanse en finas láminas de ouro, que chegan ata a Catedral da Asunción e están bañadas na Fonte Vella.
Dende o maxestoso edificio de Santa Catalina ata o barrio dos Muiños. Mirando aquela ponte onde o bispo Fadrique de Guzmán fixo o imposible para impedir que o seguro conduto real chegase a tempo de perdoar ao Mariscal e ao seu fillo, para converter o seu sangue en semente doutra lenda. A que, entre outras, comentamos na Taberna O Valeco.
Nestes días e durante séculos coñeceranse e saudaranse feirais multirraciais e habitantes de parroquias ou lugares da nosa Galicia Cantábrica. Será fermoso ver cabalgar as nobres bestas cara ao seu descanso preto do espazo que contén o Plateresco do antigo hospital de peregrinos, os palcos para orquestras cuxo son se controla mediante mando a distancia e, por suposto, a sala dese polbo cuxo cheiro uns días gañará a partida ao do incenso.
Oferta de artesáns. Madeira, vimbio, ferramentas agrícolas, roupa e vinilos vellos. Pero tamén pan, castañas, doces galegos, e sobre todo adoro a esa Raíña Xenebra das empanadas -Millo e xouba- para rematar cunha boa augardente onde mollar un anaco da torta cuxa fisiognomía é un recordo para o rosetón da Catedral con cabelo de anxo napolitano.
Como cada outubro rompeuse o silencio. Mesmo amigos que foron seminaristas no pasado poden lembrar os seus paseos co breviario. Tamén podo ter un abrazo fraternal con antigos alumnos de Don Francisco. Podo sorprenderme coa alegría de recoñecer a Carlos Nuevo, Sito Otero Regal, Vicente Miguez, Chis Canoura, Eugenio Linares, Lino Rico, Jose Louzao, Marucho, Paco Grela... Sei que eles senten o mesmo ca min. Lembrar aos ausentes como o noso inesquecible Arcadio Mon. Sexamos felices por exercer a nosa cidadanía mindoniense, ou emocionármonos cando escoitamos as gaitas interpretar a Marcha do Antigo Reino.

Pablo Mosquera Mata

 

 

Recuncho da lectura: Cosmetique de l'ennemi

    
 

Recuncho da lectura: Cosmetique de l'ennemi

     Cosmetique de l'ennemi. Amélie Nothomb. ISBN 9782253155034. Ed. Albin Michel. Livre de poche. Sant Andreu de la Barca 2011. 123 px. (fr.)

    O exótico argumento vai abríndose camiño pouco a pouco dun xeito basto, informe e inconformista, que chega a golpear o entendemento e o gusto. Un comezo apelmazante vai deixando paso a un horizonte máis estreito pero tamén máis profundo que permite amainar o desacougamento na lectura. Mais, non é prato do meu gusto, a pesar de xiros e explosións de significado que vai deixando caer e que o fan máis dixerible.

Masóns en Ribadeo. Unha cita para este sábado

    Adxunto os datos da presentación dun novo libro, non na biblioteca, senón no salón dos alcaldes.

COMUNICADO DE PRENSA

 PRESENTACIÓN ESTE SÁBADO NO PAZO MUNICIPAL DE RIBADEO DO LIBRO DO PROFESOR ALBERTO VALÍN: “GALICIA Y LA MASONERÍA EN EL SIGLO XIX”.

Este sábado 19 de setembro ás 19:00 horas no Salón dos Alcaldes do Pazo do Concello de Ribadeo, Alberto Valín, profesor da Universidade de Vigo, presentará coa compaña de coñecidos mariñáns, o exalcalde e cronista oficial de Ribadeo Eduardo. Gutiérrez Fernández, o xornalista Martín Fernández Vizoso, a historiadora e doutora en Historia da Arte Celia Castro Fernandez, e o editor de EOditorial Publicaciones Antonio Andina Penabad, o libro titulado Galicia e a masonería no século XIX. Conspiración liberal, laicismo, galeguismo rexionalista e protofeminismo. 

Obra que, entre outras moitas cousas relevantes para a historia de España, así como para a de Galicia, representa un excelente exemplo de como foi a historia da masonería española desde os seus inicios ata a crise colonial de 1898. O descubrimento máis relevante desta obra foi a nova técnica de golpe de estado liberal que, en febreiro de 1820, e empregando a loxia masónica coruñesa como célula revolucionaria conspiradora, integrada por tres soldados da Mariña (dous de Viveiro, e outro de Ribadeo e, por certo , con familia con residencia este último no antigo pazo que hoxe serve de pazo municipal e onde se presentará este libro), dous asturianos e dous coruñeses, estes masóns conseguiron, coa revolución que provocaron, outorgar á historia de España a chegada do Trienio Constitucional (1820-1823), copiando esta nova técnica de golpe de estado do resto das burguesías subversivas de Europa e América do Sur. Despois deste acontecemento, este libro fálanos, por exemplo, das loitas laicistas, tanto no ámbito escolar como no ámbito político, levadas a cabo polos masóns galegos, a participación dentro da masonería dos primeiros masóns galegos como Losada Astray, Curros Enríquez, Leiras Pulpeiro, Moreno Barcia, etc. Ademais de amosar un exemplo ata agora descoñecido da masonería rural e a masonería galega tamén sendo a primeira, a nivel universal, en levar a cabo o feminismo masónico igualitario.

 https://www.eoditorial.com/profile/alberto-valin-fernandez/

 

Nós e ti

Captura de pantalla do sistema de recollida de voces do Proxecto Nós. Lic. CC BY SA 3.0 de Mozilla Foundation

Nós e ti

    Non, o título non trata da antiga revista Nós, nin tampouco (aínda que algo si) do nós como conxunto galego, senón dun proxecto de promoción da intelixencia artificial ao servizo da lingua galega, conxunto entre a Universidade de Compostela a través do CITIUS e a Xunta de Galicia co ILG, usando o sistema e repositorio commonvoice da Mozilla Foundation (os mantedores do navegador Firefox, entre outros programas libres de uso común).

    O proxecto Nós remata de pasar por Ribadeo recollendo voces. Sons necesarios para que a IA fale galego, poda traducir, ler un texto ou escribir a ditado. Na rede pódese procurar unha morea de información sobre o que están a facer, dende o que é o proxecto (https://huggingface.co/proxectonos) ó repositorio de voces galegas recollidas ata o momento (https://commonvoice.mozilla.org/gl/datasets), pasando polos aínda nacentes programas experimentais de tradución (https://tradutor.nos.gal/traducir/index), recoñecemento da fala (https://asr.nos.gal/), sintetizador de voz (https://tts.nos.gal/) ou o sistema de recollida de voces (https://commonvoice.mozilla.org/gl/speak ou en https://doagalego.nos.gal/). Sistema este último no que te podes rexistrar e gravar dende unhas poucas frases a horas de lectura, e que se se usara abondo, evitaría ter que facer encontros como o mantido en Ribadeo para potenciar a necesaria recollida de voces.

    Entendo que o proxecto solapa nalgures con outros existentes no país, como no caso da tradución co tradutor apertium (https://beta.apertium.org/index.glg.html#?dir=glg-eng&q=vuelapluma) que en Galicia levaba a Universidade de Vigo. Solapa a conto do xurdimento da IA, á que se lle supón que mellorará todos estes tipos de programas, unha vez feita a colleita de inxentes cantidades de datos diversos. De aí o novo proxecto e o paso da xente do Proxecto Nós por Ribadeo e outros lugares.

    O proxecto é de beneficio xeral. Xa, dende agora mesmo, calquera pode usar libremente os datos que se van almacenando na Fundación Mozilla, e esa apertura e liberdade, na estela do software libre, está demostrado que é un puntal máis non só para o seu rendemento actual ou próximo, senón tamén para o seu medre futuro. Claro que que un proxecto sexa de software libre e con apoio institucional non implica que sempre vaia funcionar ben; esperemos que desta volta siga a liña maioritaria de proxectos deste tipo e produza bos rendementos sociais e económicos.

    De xeito independente ó anterior, por outra banda, o incluír a propia voz nun proxecto común, a máis da creación e participación comunitaria, ten sempre algo de particular, de proxección propia cara ó futuro. Anímaste a participar?