20230605

Un novo hectómetro no paseo dos Soños

    O pasado sábado fíxose a homenaxe ós irmáns Coira coa adicación do XVII Hectómetro Literario no Paseo dos soños de Vilalba. Con ese motivo comecei a argallar un artigo na Galipedia, do que, a falta dunha entrada adicada de xeito específico ó acto do sábado, recollo:

    O Paseo dos soños é unha zona do paseo fluvial de Vilalba, á beira do río Magdalena, na que se levan poñendo fitos conmemorativos da labor de chairegos destacados dende o ano 2006, a razón dun fito por ano. Cada fito vén denominado como 'Hectómetro literario'. A Irmandade Manuel María e a Asociación Xermolos, en colaboración co Concello de Vilalba, levan a cabo a organización.

Hectómetros literarios

Ata o momento, os Hectómetros literarios e a súa adicación son os seguintes:

I.- Paco Martín (Francisco Martín Iglesias) (2006)

II.- Manuel María Fernández Teixeiro (2007)

III.- Agustín Fernández Paz (2008)

IV.- Xabier P. DoCampo (Francisco Xavier Puente Docampo) (2009)

V.- Darío Xohán Cabana (2010)

VI.- Xosé Manuel Carballo Ferreiro (2011)

Paseo dos Soños. Hectómetro Margarita Ledo
Paseo dos Soños. Hectómetro Margarita Ledo

VII.- Margarita Ledo Andión (2012)

Paseo dos Soños. Hectómetro adicado a Helena Villar e Xesús Rábade
Paseo dos Soños. Hectómetro adicado a Helena Villar e Xesús Rábade

VIII.- Xesús Rábade Paredes e Helena Villar Janeiro (2013)

Paseo dos Soños. Hectómetro Xosé Chao
Paseo dos Soños. Hectómetro Xosé Chao

IX.- Xosé Chao Rego (2014)

Paseo dos Soños. Hectómetro Ramón Chao
Paseo dos Soños. Hectómetro Ramón Chao

X.- Ramón Luis Chao Rego (2015)

Paseo dos Soños. Hectómetro Xulio Xiz
Paseo dos Soños. Hectómetro Xulio Xiz

XI.- Xulio Xiz (Julio Modesto Giz Ramil) (2016)

Paseo dos Soños. Hectómetro adicado a Mini e Mero
Paseo dos Soños. Hectómetro adicado a Mini e Mero

XII.- Mini e Mero (2017)

XIII.- Alfonso Blanco Torrado (2019)

Paseo dos Soños. Hectómetro Fernán Vello
Paseo dos Soños. Hectómetro Fernán Vello

XIV.- Miguel Anxo Fernán-Vello (2020)

Paseo dos Soños. Hectómetro Sonia Villapol
Paseo dos Soños. Hectómetro Sonia Villapol
Paseo dos Soños. Hectómetro Victor Corral
Paseo dos Soños. Hectómetro Victor Corral

XV.- Víctor Corral (2021)

XVI.- Sonia Villapol Salgado (2022)

Paseo dos soños. Hectómetro irmáns Coira
Paseo dos soños. Hectómetro irmáns Coira

XVII.- Irmáns Coira (Pepe, Carlos e Jorge) (2023)

    A adicación de cada hectómetro levou consigo un pequeno encontro arredor da obra da persoa ou persoas homenaxeadas no Muíño do Rañego, paseo da comitiva acompañada de xeito musical ata o lugar do novo fito, e a adicación en si.

Cor salmón

Cor salmón

Collido de https://ecousera.blogspot.com

    Remato de follear un suplemento cor salmón nun xornal galego. Unha vez máis, fixeime en que toda a separata, de 24 páxinas, repito, cor salmón, característico da información sobre finanzas nos medios escritos, en calquera das noticias, as empresas e sociedades referidas desaparecían en canto á actividade económica máis aló dos cartos. Sen importar nin mencionar ó que se adican. Ben, algunha vez si o mencionan, mais é para indicar adquisicións ou competencia que mingua ou propicia cartos, non para indicar que eses cartos prodúcense máis ou menos por un ou outro avance industrial, de invención, de desenvolvemento... Se hai algunha excepción nesta prensa salmón é iso, unha excepción das que confirma a regra. Un contraste co relativo ó persoal, que si aparece como fonte de ganancias cando se está a tratar de despidos. Claro que as novas contratacións seguen tamén a regra anterior, non soen ser cuantificadas nin moi atendidas nas novas, máis aló dunha xenérica referencia á ampliación da actividade da compañía correspondente.

    Ven a cousa a conto de como se controlan hoxe os cartos: menos ca nunca importa de onde veñen, de onde saen ou do servizo ó que están asociados, quedando só como relevante o feito de telos ou conseguilos. Sen importar como. Ás veces, mesmo ocultando como. É unha imaxe, a do texto escrito sobre o papel salmón, do mundo actual. Imaxe que tende a ser máis nidia a medida que o capitalismo monta por riba da sociedade e humanidade. É dicir, do conxunto e de cada un dos individuos que nos chamamos persoas a nós mesmos.

    Trátese de política ou empresas, o filtro das finanzas está claro: cartos. E cantos máis, o baruto é máis largo: mesmo, en cantidade abonda, non fai falta nin peneirar, serve calquera fonte.

    Apunto a diferencia entre economía e finanzas, cada vez máis embarullada a medida que as finanzas medran máis ca economía e se independizan da natureza e da sociedade. Do mesmo xeito que cabe lembrar que din que economía ven de ‘administrar a casa’ segundo o significado das súas raíces no grego clásico, a verba finanzas ven do francés, indicando a súa orixe sinxelamente chegar a un fin, conseguilo, finalizar algo. É dicir, sen considerar os medios. Por certo, facendo un paréntese, a súa verba orixe, ‘finer’ estaría tamén relacionada co noso fúnebre ‘finar’, que en moitas circunstancias ven como anel ó dedo para caracterizar ó resultado das finanzas. O significado das antigas verbas que serviron de base a estas, pode ir variando no tempo, mais correspóndese abondo co sentido actual de ambas: unha xestión das actividades que nos proporcionan os apoios para a vida contra un acadar certos fins elixidos de xeito particular sen ter en conta os medios.

    O resto é historia (e actualidade). Pero no noso caso, si, a ter en conta, como persoas e como sociedade.

20230604

Sábado 3 de xuño, concentración pensionista

    Emprego un recorte dunha foto de Suso Fernández para deixar constancia gráfica dunha nova concentración pensionista en Ribadeo este primeiro sábado de mes, onte 3 de xuño, e engado o texto lido por Enrique.

 

Bos Días

Fai mas de cinco anos nos xuntamos nas escaleiras do Concello un grupo para protestar pola suba do 0,25%,Cinco anos despois sinto una gran decepción, sintome enganado polo meo pobo, cinco anos perdidos.

Subíronnos as pensións un 8,5%, revalorizaronlas segundo o IPC, subiron o salario mínimo a 1080 € e nós votamos a quén quere facer o contrario, ás Municipais tiñan que ser iso, Municipais, ós azuis son os que trocaron as regras de xogo, pois dicirvos que o seu xogo e privatizar as pensións, baixar a suba outra vez o 0,25%, poñer o salario base a niveis dos 700 €, e nós damoslles a razón. Entón, que coño pintamos aquí?

Estiven con COVID, Podo dicir que o xoves da semana pasada fun ben atendido por parte de todos,. Médico de cabeceira, persoal de ambulancia e persoal de urxencias no hospital da costa, pPara comigo foi moi bo e paciente. Deume tan forte que estaba desorientado completamente, pois esa asistencia non me custou un peso. Parece que a moitos sóbranlles os cartos e queren pagala, pero moitos de nós non temos cartos e sería imposible de asumir. Queixámonos que sube a gasolina, e una leituga; esperade o que isto representará, empeñados de por vida por una operación.

Por iso penso que pensións, sanidade, educación, impórtanos un carallo a todos. Facemos como no fútbol, xogar a cabalo gañador sen importarnos ás consecuencias. Non digo que este Goberno o fixera ben, pero tivo grandes retos: PANDEMIA, FILOMENA, ERUPCIÓN VOLCANICA NA PALMA, A DANA, A GOTA FRÍA, INUNDACIÓNS.

Os azuis dedicáronse a dicir non e non, a todo. E con todo, tivemos aumento en gasto social. E nós miramos para outro lado. Xa non se lembran do YAK-42, van 20 anos diso. 75 mortos, sen imputados. Nin da ruina do Prestixe, 21 anos xa. Nin dos mortos da hepatite C, 8 anos, 4000 mortos e sen responsables. Nin os recentes mortos nas residencias, 34 500 e nin unha condea de todo iesto. Para eles non é endebedamento que nos baleiraran as arcas da Seguridade Social, nin os cartos destinados á igrexa, nin manter á familia real. Ti si podes morrer de fame e enfermidade por non ter coidados, pero estes parásitos non. E moitos de nós entramos no seu xogo, á vista dos resultados.

Se non temos que comer, prendemola tele e vemos que esa xente está ben, e xa comemos con iso. Vivimos do aire que outra xente respira, “eche o que hai”, é o que nos acostumaron, conque coma un, chega; os outros miramos.

Temos o que nos merecemos, a nosa ferramenta son ás rúas, que están para protestar. Ese é o noso recurso, é o que nos deixan, mentres non apliquen a lei mordaza, e nos importa un carallo quen goberne, simplemente que non nos tomen o pelo. Non digo que estes o fixeran ben nen moito menos, porque mentiría. Puideron facer moito máis por nós, e sobre todo ternos a nós un pouco mais en conta, recibirnos e escoitar as nosas propostas. A fénda de xénero é unha lacra que temos enriba porque non fai falla irnos a África para ver a miseria, témola a volta da esquina, por non dicir na porta do lado ou dentro das nosas casas, e falamos de familias tanto nacionais como estranxeiras.

Estiven un pouco documentándome e comparando publicacións da situación real sobre a pobreza en España: case a metade dos españois, o 44,9 %, chega con dificultade a fin de mes. É dicir, moitos viven moi preto do límite das súas posibilidades, e 1 de cada 5, (o 21 % mais ou menos), xa está instalado nesa situación. Datos dos anos comprendidos entre 2019 e 2022, fogares que acaban o mes con moita dificultade.

No ano 2021, había un total de 13,1 millóns de persoas é dicir, o 27,8 % da poboación española, que estaban en risco de pobreza e/ou exclusión social. En España, case 2,2 millóns de nenos viven na pobreza relativa. Somos lideres en Europa. Por primeira vez na historia deste país, os nenos convertéronse no colectivo máis afectado pola crise económica, Estremadura, Andalucía e Ceuta, están á cabeza. En Galicia temos un 25,2 %. O 30% das familias só teñen para gastos esenciais: "antes mercaban chuleta ibérica e agora pito". O 20% das familias está ao límite, e non poden recortar máis. A demanda de produtos frescos, como pescado e carne, caeu un 7% con respecto ao ano pasado, tiramos de marcas brancas cada vez mais. Grazas a que ás grandes economistas témolas na casa. E fan milagres.

O umbral da pobreza no ano 2023 sitúase nos 841€ ao mes. Algúns dos que estámos aquí estamos nese limite. Para mais foder, unha nova de última hora di que os traballadores poderán cobrar un 20% máis de pensión se demoran 10 anos a súa xubilación. Resulta que os nosos xóvenes entran no mercado laboral entre os 25 e 30 anos, e que se a iso se lle suma que tes que ter cotizado 39 anos para xubilarte, ás probabilidades son poucas. Por iso teñan a moral polos pés. Non me sstrana que pensen que xamais se xubilarán, non deixan moito marxe para un paro. A nosa xuventude non nos apoia é nós non podemos facer moito máis sen o apoio da nosa xuventude. E mentres o corpo nos aguante, seguiremos nas nosas reivindicacións porque queremos deixarlles un bo futuro:

1. pensión mínima de 1.080 euros.

2. eliminación da fenda de xénero.

3. restablecer o cómputo de 15 anos para o cálculo das pensións.

4. auditoría das contas da seguridade social.

5. voltar a xubilación aos 65 anos.

6. actualización de pensións e salarios segundo o ipc real, e unha paga compensatoria pola perda do poder adquisitivo das pensións a fin de ano.

7. derrogación das reformas de 2011, 2013 e 2023.

8. non aos plans de pensións privados de empresa, e non á xestión privada das pensións públicas.

9. xubilación anticipada sen penalización a partir dos 40 anos cotizados.

10. non as privatizacións, queremos seguir sendo do sistema público.

11. derogacion da lei mordaza.

¡¡¡ Goberne quen goberne as pensións e servizos públicos deféndense!!!

20230603

Resultados electorais municipais Vilalba 2023 (IV)

    Para rematar coa serie de resultados electorais deste 28 de maio en Vilalba, deixo catro gráficos e unha táboa.

    Un par de avisos previos:

    - onde collín os datos non é unha fonte oficial, e hai unha pequena diferencia de votos coas cifras totais oficiais que non invalida o resultado nin é perceptible nas gráficas (20 votos no PP e 15 no BNG)

    - as seccións censais / colexios electorais teñen unha referencia aproximada do territorio que abranguen. 

    Comezo polos dous gráficos que teñen máis barullo á vista. No primeiro, as porcentaxes obtidas por cada partido en cada unha das zonas. Como cada sección censal ten diferente número de votantes asignado, esta gráfica dá información sobre a predominancia de cada partido na zona correspondente, pero non da importancia acumulada.

    A segunda gráfica dá información do número de votos por sección censal, co que é máis doado ver a acumulación de votos e a importancia relativa de cada zona.

    Desglosando só entre as seccións do casco urbano e das parroquias, en porcentaxe, temos un gráfico que nos indica que o PP ten claramente máis pulo no rural, en detrimento de VA e sobre todo, do BNG, mentres o PSOE conserva a porcentaxe de votos en ambas zonas.

    A acumulación de votos en rural /zona urbana dá a importancia relativa do peso electoral de cada zona:
    E a táboa que mantén os gráficos anteriores, que repito, contén nḿeros que non son oficiais e hai que tomar como aproximados:

 

Anteriores da serie:

Resultados Vilalba (I)

Resultados Vilalba (II)

Resultados Vilalba (III)

 


20230602

3 de xuño, concentración pensionista en Ribadeo

    Un mes mais, goberne quen goberne, haxa eleccións ou non, os pensionistas seguen pensando no futuro de todos. Concentración este sábado en Ribadeo polas pensións, pola equidade, polo traballo xusto, pola igualdade, polos servizos públicos....


20230601

Resultados electorais municipais Vilalba 2023 (III)

    Deixo a relación de concelleiros electos nestas eleccións de 28 de maio de 2023 en Vilalba, en orde de obtención da cadeira segundo o método d'Hondt que rixe os procesos electorais en España, poñendo en cada liña o número de orde, partido, nome e número de d'Hondt:

1. PP SANDRA VAZQUEZ DOMINGUEZ 3810 

2. PSOE MARÍA ELBA VELEIRO FERNÁNDEZ 2159 

3. PP ALVARO FRAGA CASTRO 1905 

4. VA MODESTO RENDA SANTISO 1599 

5. PP PAULA GESTO DIAZ 1270 

6. PSOE MARTA MARÍA ROUCO SEOANE 1080 

7. PP DANIEL OROSA PICO 953 

8. VA MARIA XOSE FERNANDEZ PARDO 800 

9. PP SANDRA LOPEZ RODIGUEZ 762 

10. PSOE EDUARDO VIDAL BAAMONDE 720 

11. BNG CONSTANTINO ALVITE MUINELO 657 

12. PP JOSE MARIA GARCIA- LEIRA BOADO 635 

13. PP PATRICIA TEIJEIRO ALVAREZ 544 

14. PSOE PAULA VIGO LAMAS 540 

15. VA TAMARA RODRIGUEZ LOPEZ 533 

16. PP JOSE FRANCO CRIADO 476 

17. PSOE LUIS FERNÁNDEZ ÁLVAREZ 432 

    Pode que o sistema d'Hondt non sexa o mellor, pero é o vixente... 

Anteriores:

Resultados Vilalba (I)

Resultados Vilalba (II)

Comezo das listas de candidatos, no boletín oficial

Ninguén morreu. Que é o importante?

Ninguén morreu. Que é o importante?

    Como se de Saramago e as súas 'intermitencias da morte' se tratase, unha famosa política (pola política que fai, ocorrencias que ten, e votos obtidos, sen presupoñer por iso que as súas políticas sexan boas ou as súas condutas éticas) remata de afirmar (antes das eleccións) que 'ninguén morreu' pola contaminación. 30 000 mortes só en España nos últimos ans non deben ser 'ninguén'.

    O feito é só un episodio máis do que xa é unha política normal ou normativa nesta España na que vivimos, isto é, axustada á norma e asimilada día a día dese xeito. Xa está asumido considerar mortos nas residencias como cousas que pasan, como un atropelo casual por prte dalguén que vai ata as cellas doutro alguén que pasaba por alí. O mesmo que considerar boa a desigualdade, como se fose unha diversidade máis que hai que preservar porque favorece ó ecosistema, unha necesidade de manter mesmo depredadores carnívoros para poder dar boa conta dos herbívoros (que seríamos nós) e que non se descontrolen. Ou protexer o tráfico baseado en combustibles porque fardar de coche potente da status e 'se España non pode, ti podes', e iso dá glamour ó país. E sen contradicir que se favoreza a compra de vehículos eléctricos caros por parte de quen poda mercalos! Ou...

    En troques do anterior, non é que ninguén morrera, morra ou morrerá, pois todos morremos. Pero hai quen morre antes por culpa de respirar a diario un aire contaminado na gran cidade e non poder ir pasar o descanso nun confortable chalet ás aforas de aire límpido. Ou por non poder procurarse unha asistencia médica decente pola indiferenza ante o ateigamento e falta de medios dos centros médicos públicos despois dunha rebaixa de impostos. Ou... por outras moitas cousas, que excederían a lonxitude adecuada deste artigo.

    Pero eses feitos e moitas outros non parecen importar nin en campaña electoral (aínda recente ou próxima futura), nin antes, nin despois, ao menos en importancia relativa e atención requirida fronte a diversas mentiras espalladas para facer impacto antes dos comicios, mais tamén nalgunha circunstancia na que se quere influír en certas decisións. É dicir, desas mentiras que están xa á orde do día e das que case non podemos liberarnos polo esforzo que esixe ir detectando todas elas.

    E a cousa tende a ir a máis: cada vez hai máis posibilidade de interacción directa, de impacto xusto no punto debido, pois imos deixando rastro de datos que empresas sen moito escrúpulo, de xeito legal ou ilegal, van recollendo e vendendo, para poder facernos un cadaleito a medida se se conta con cartos abondo. Un cadaleito de mortos en vida, vendidas as nosas posibilidades, eleccións, anceios ou esperanzas. E uns cartos -normalmente, alleos, concentrados en pouca xente-que tenden a aumentar ó tempo que diminúen os nosos, pois unha vez no cadaleito, tamén estamos indefensos para defender os nosos cartos. Aínda que nos teñan convencidas de que nun cadaleito a medida estase moi ben! Ó fin e ó cabo, que é o importante? Que o cadaleito sexa cómodo, claro!

20230529

Resultados electorais municipais Ribadeo 2023 (III)

     Desglose dos votos deste 28 de maio de 2023 en Ribadeo. A táboa, provisional, feita con  datos subministrados polo BNG, está dividida por mesas (agrupadas nos colexios electorais de Turismo, Teatro, Monxas e parroquias), e logo a gráfica, por colexio electoral. Vese de xeito claro que o PP, obtendo o primeiro posto en todos os colexios, ten máis tirón nas parroquias, mentres o BNG o ten na vila.

    Nota a ter en conta: os diferentes colexios electorais teñen moi diferente censo.