20241011

Cartos no peto


    Entérome hoxe, un dos últimos días, da campaña para salvagardar a existencia dos cartos no peto. É dicir, non en tarxeta, non no móbil... cousas que poden ser moi convintes, pero tamén moi inconvintes, dende o control que pode exercer o banco ou o estado sobre ti á realidade de quedarte sen cartos para usar en casos de desastre nos que non funcione a rede. E moitas posibilidades máis no medio, moitas.

    Entereime dunha campaña, 'salvemos el dinero físico' con pregos de recollida de sinaturas (por exemplo, en Ribadeo, na tenda de 'Vírgula'), recollida que ó parecer remata este luns.

    En fin, poden poñerse moitas cousas máis (hai unha extensa información na web, en telegram e noutros lugare) chamando a pensar sobre o tema. É cousa túa facer por enterarte ou non! Na web podes ver a proposición de lei e abondas cousas máis, como situacións que se teñen dado ou se poden dar e dan lugar a reflexión.

Unha semana máis, concentración pola paz

    Unha semana máis, convócase a concentración pola paz: tódolos domingos ás 12:30 diante do concello de Ribadeo... Palestina, Ucraína, Sahara, Sudán, Iemen, Somalia... a xente de todos eses países, e moitos máis, esperan.


 

20241010

XXI Mostra de teatro Daniel Cortezón

    
    Esta fin de semana (venres 11 a domingo 13 de outubro) , ás oito da tarde, no auditorio Hernán Naval de Ribadeo terá lugar a XXI Mostra de teatro Daniel Cortezón.

    O Grupo de Teatro de Ribadeo é o anfitrión desta cita, que contará tamén coa participación do grupo 57 Palabras (Viveiro), e de Rebuldeira Teatro (Sarria). As funcións serán no auditorio municipal ás 20.00 horas os días e a entrada terá un prezo de 3 euros”.

    O venres, o grupo 57 Palabras representa dúas pequenas obras: 'Orde e matrimonio' e 'Entre nosoutras'. 57 Palabras é un grupo de recente creación, que xorde sobre todo coa intención de facer teatro en galego para entreter. Está formado por actrices e actores cun amplo percorrido no mundo escénico e audiovisual.

    O sábado, Rebuldeira Teatro representará 'Cita previa (Historias disparatadas nas consultas médicas)'. Esta formación de Sarria naceu no 2011. Está formado por alumnado e ex alumnado da aula de formación teatral creada no propio concello. Na actualidade está formada por actores e actrices con idades que van dos 28 anos ata a xubilación. Na súa andaina, chegaron a actuar por toda Galicia e mesmo fóra dela en colaboración cos Centros Galegos de Barakaldo e Barcelona.

    O domingo, o Grupo de Teatro de Ribadeo porá en escena 'El rigor de las desdichas', do poeta nacional uruguaio nacido en Ribadeo, José Alonso Trelles, El Viejo Pancho. É unha comedia lixeira en verso arredor da relación entre o amor e os cartos. Formou parte da recente homenaxe que o Concello de Ribadeo lle organizou ao autor con motivo do centenario do seu falecemento. O Grupo de Teatro de Ribadeo naceu tamén dunha aula de teatro que o Concello puxo en marcha en marzo de 2007. Dende daquela combina as súas propias montaxes independentes coas vinculadas a eventos do Concello como o Ribadeo Indiano ou o Ribadeo Ilustrado”.


Mati, impulsora, e Begoña, concelleira.


 

20241009

EL PUENTE DE ARANTE EN EL ÚLTIMO PLENO MUNICIPAL. José María Rodríguez Díaz (2010)


   
Pleno enmarcado no desastre das inundacións de xuño e o arrastre da Ponte de Arante ó que me teño referido en varios lugares (que se poden consultar dende aquí) e que manifesta de novo o comportamento político da época.

Martes, 16 de noviembre de 2010

EL PUENTE DE ARANTE EN EL ÚLTIMO PLENO MUNICIPAL

• Publicado por jmrd_ribadeo a las 19:27

Una vez más, y como hago habitualmente, asistí a la celebración del Pleno Municipal de Ribadeo del día 15 de mes actual. Y también esta vez, lo mismo que mucha gente del público, sucumbí a la tentación de abandonar el consistorio sin esperar el final de la sesión. La falta de fluidez y las reiteraciones que se dan en las exposiciones de los intervinientes, abusando de literatura barata y baja calidad en su exposición de argumentativa, junto con la baja calidad auditiva en las intervenciones producen una sensación de apatía y hastío que raya en el cachondeo e invita al abandono. Intervenciones hechas casi todas en voz baja y con el micrófono suficientemente alejado para que el público no se entere, con la excepción de alguno como el Sr. López Pérez, que impiden que el público se entere del desarrollo de los temas e intervenciones.

Pero voy a darles cuenta hoy exclusivamente de un punto de los allí tratados, siempre hasta donde pude enterarme, sin descartar que otro día me ocupe de otro, también importante, como fue el de la Ordenanza fiscal de las tasas por el estacionamiento en la zona de aparcamiento de la Plaza de Abastos.

El punto al que me refiero fue el relativo a la propuesta de la alcaldía para reclamar a la Diputación Provincial y a la Xunta de Galicia la urgente reparación del puente de Arante.

Como todo el mundo sabe y muchos lo padecen en sus vidas, el puente de Arante fue destrozado por la riada que se produjo en el mes de junio pasado. Cerrado al paso de vehículos y transeúntes está ocasionando un grave perjuicio a mucha gente, especialmente a los vecinos de los barrios más próximos y a toda la parroquia de Arante, y aun a la vecina de Cubelas; vecinos se ven obligados a utilizar una alternativa, mucho más incómoda e inapropiada para muchos vehículos, para desplazarse a otros lugares.

La reposición de este puente pertenece, al parecer, a la Diputación Provincial. Pero la solución oportuna pasa por la aprobación del proyecto por parte otros organismos implicados, como son la Dirección de Patrimonio y el ente Augas de Galicia. El primero por la afección que supone al Camino de Santiago y el segundo por sus competencias sobre los ríos. Pues bien, en estos cinco meses transcurridos las citadas administraciones no han sido capaces de llegar a un acuerdo sobre la solución que se debe tomar para reparar el viejo puente o construir uno nuevo. Y así estamos y continuamos a día de hoy. Enzarzados en celos e intereses partidistas y políticos se pasan el tiempo entretenidos en culpar al de enfrente para sacarle más rendimiento político, mientras el interés ciudadano permanece ausente de sus decisiones. Este es el exponente más grave y más claro de la falsa justificación que se utilizó para la creación del Estado de las Autonomías: Acercar las administraciones al ciudadano. Una grave mentira avalada por el comportamiento que tienen en el caso de este puente.

Pues bien, este mismo comportamiento de abandono de sus obligaciones primarias frente a los problemas de los ciudadanos, se vivió en el pleno que estoy comentando. El tratamiento que allí se le dio a este tema por parte de los grupos políticos no fue más que un eco del comportamiento que hasta ahora hemos visto en las administraciones citadas. Aunque todos se proclamaron defensores de los intereses de los ciudadanos, ¡faltaba más!, sus intervenciones y discusiones, a veces bizantinas, contemplaban intenciones distintas, no exentas de críticas a las actitudes adoptadas por los otros partidos a lo largo de estos meses transcurridos. Posturas que, finalmente, se reflejaron en la votación, con el siguiente resultado: BNG a favor de la moción; UPRI, se abstiene; y PP y PSOE votan en contra. Ante esto, cabe preguntarse si el interés de los vecinos afectados por esta obra estaba en el centro de las preocupaciones de los concejales de Ribadeo. Yo me temo que no. ¿Vds. qué creen?

Pero estas posturas, tanto de la Diputación Provincial, como de la Xunta de Galicia y de los concejales de Ribadeo, deberían llevar a los vecinos afectados a algunas reflexiones. No voy a ser yo quien trate de sugerirles ideas. Ellos sabrán lo que tienen que hacer y cómo han de actuar en respuesta al comportamiento de que están siendo objeto por parte de aquellos que tienen la obligación y los medios para solucionar sus problemas.

José Mª Rodríguez


 

Outros Artigos de José María.

20241008

Homenaxe - entrega de restos

    Unha pequena restitución...


ACTO DE HOMENAXE E ENTREGA DOS RESTOS DE MANUEL MON MIRANDA E JUSTO FERNÁNDEZ SUÁREZ

O día 14 de outubro ás 11 horas no Concello de Ribadeo a Asociación para á Recuperación dá Memoria Histórica (ARMH) procederá á entrega dos restos do carabineiro Manuel Mon Miranda e Justo Fernández Suárez mortos cando entraron as forzas sublevadas en Ribadeo o día 23 de xullo de 1936.

Despois do traballo dos investigadores Miguel Freire Sitjas e Xosé Miguel Suárez Fernández, a Asociación para a Recuperación da Memoria Histórica (ARMH) realizou a exhumación dos corpos destas dúas vítimas en xullo de 2023.

O acto de entrega de restos celebrarase o luns 14 de outubro ás 11 horas no salón de actos do Concello de Ribadeo nun acto público coa participación dos alcaldes de Ribadeo e Vegadeo, membros da ARMH, investigadores, veciños e familiares.

O acto estará presentado pola xornalista e investigadora María Valcárcel e a interpretación musical correrá a cargo de Helena López Sampedro.

MANUEL ANTONIO MON MIRANDA, nacido en Luanco (Asturias) Pertencía ao Corpo de Carabineiros con destino en Ribadeo. O 23 de xullo de 1936 foi abatido a tiros polas forzas golpista na rúa Tras da Cerca (hoxe Ibáñez).

JUSTO FERNÁNDEZ SUÁREZ “GALOCHÍA”, era natural de Vilaronte (Foz). Vecino de Vegadeo. O 23 de xullo de 1936 nun automóbil en compañía de dous veciños e un garda municipal acuden dende Vegadeo para axudar a combater aos golpistas en Ribadeo, foi asasinado coa escusa de empuñar armas contra as forzas militares.

20241007

Un ano de paz

Un ano de paz

    Onde? Pode que te faga preguntar o titular. A nivel internacional, calquera negaría a afirmación referida ó último ano. Mais o título alude á petición, idea e querencia, dos asistentes ás convocatorias que se están levando a cabo en Ribadeo dende o comezo da invasión da Ucraína, e sen interrupción, os domingos, semana tras semana, dende o 7 de outubro do 2023 no que outra guerra veu tapar nos medios á anterior 'defendida por occidente'. 

    Pode que o título a alguén lle faga lembrar os '"xxx" anos de paz' que querían servir de propaganda franquista tras impoñer unha disciplina de paz, que non unha imposible paz imposta. Ou a 'pax romana', aquel período no que o imperio romano era tan poderoso que calquera conflito nas súas fronteiras ou interior podía ser ninguneado e os habitantes do imperio ter a sensación de paz. Pero non, non é iso. Non se trata de revivir unha nostalxia de impoñer a paz pola guerra... que ó fin e en teoría é o que se pretendería en calquera guerra que se poda nomear na actualidade. Por exemplo, no exterminio que comezou hai un ano, espoleado por Hamás e levado a cabo polo estado de Israel baixo o mando de Netanyahu. Nel, nese exemplo, cun exército isrelí vitorioso, a paz cada día está máis lonxe.

    Dito o dito, cando leas isto, xa se terá cumprido un ano de guerra en Palestina, se chamas sinxelamente guerra á destrución, asasinatos e xenocidio producido por e nas marxes de Israel e decretado polo 'emperador' Netanyahu co aparentemente incomprensible apoio dos USA, pero non tan só.

     Xenocidio, intereses armamentísticos e de poder en xeral, necesidade de construír a paz empregando esa verba, paz, en troques de dicir 'non á guerra'... foron algúns dos temas da última xuntanza pola paz que se mantivo en Ribadeo. Non se tratou a supervivencia propia no medio dun mundo en guerra... Claro que non é o mesmo falar desa supervivencia podendo volver a un fogar acomodado de Europa ou Norteamérica que se tiveras que retornar a outro de Gaza xa inexistente de xeito físico, ou ó límite en Sudán. Tampouco se falou de estados que, intereses mediante, son xuíz e parte, que ameazan a un dos contrincantes mentres piden contención ó outro despois de terlla pedido unhas cantas veces máis e ver outras tantas como é sobrepasado o límite da contención pedida. Non, non se falou dos Estados Unidos de América nese sentido, senón só como subministrador de armas ó tempo que lle piden ós máis que non as usen... Si, quedaron moitos temas, as guerras son complexas e nós, cidadáns sen tempo nin recursos para responder dun xeito adecuado. Sinxelamente, téntase.

    Mentres, o mundo vai cambiando, e xa podes elixir á China como alternativa. Ó fin, ós poucos xa se foi situando como potencia á altura dos EE.UU.A. Non sabemos se van ser mellores ou peores como imperio. Non digo 'bos' ou 'malos', de pronto, non son 'demócratas'!. Haberá que experimentar, e mentres, tentar rular... Coma sempre.

Concentracións pensionistas

    Como cada primeiro sábado de mes, tivo lugar a concentración pensionista en Ribadeo, na escalinata do concello. MODEPEN A Mariña volveu defender os servizos e as pensións públicas, xuntándose preto de trinta persoas. Desta volta, contou coa asistencia de Gonzalo Balo Mosquera, presidente de MODEPEN na zona. Asemade, falou Evaristo Lombardero.

    En baixo, tamén fotos de varios momentos da manifestación en Santiago o día 30 de setembro.

    En ambos casos, as fotos foron tomadas por Enrique Fernández Rivas.





    Unha lembranza da manifestación de Santiago o día 30 de setembro:






 

20241006

Unha lembranza: calendarios da BMMR

    Aínda andarán por moitas casas en Ribadeo, as máis das veces traspapelados, pero son ben bonitos e haberá quen os poida conservar... Calendarios editados pola Asoc. Amadores da Música para os seus socios, con motivos relacionados coa banda.