Coñeces Galiciana? Non me refiro á superficie culinaria de Santiago, senón ó repositorio dixital con fondos diversos sobre Galicia... Dígoo, porque se é que si, ó mellor xa chegaches a isto: a colección de perto de 2000 cartas postais antigas, entre as que hai unhas cantas que se refiren a Ribadeo. Podes procuralas a partir de aquí, e para animarte, deixo algunha de mostra de imaxes anteriores a 1958 (nesa data parece que foi cando morreu a dona):
20250217
20250216
Na procura da paz: concentración en Ribadeo 20250216
Unha foto das tomadas por Suso Fernández na concentración semanal pola paz, un audio (ó que lle falta a lectura inicial, coa miña voz pero texto de Suso), con verbas sobre todo de Jesús Irigoyen (ás que corresponde o pdf final) e Nana Montañés:
20250215
Irresponsable
Irresponsable
O tema viume por unha nova sobre o emérito, pero de xeito inmediato vin que pode aplicarse a unha presidenta da Comunidade Autónoma de Madrid, o que me levou a comprender que pode aplicarse tamén a outra xente, sempre que se cumpran unha serie de requisitos.
Por se hai algunha dúbida, o dicionario da RAE dío ben claro. Collo a definición castelán porque ambos citados, emérito e presidenta, se expresan nesa lingua nas novas que nos chegan, pero podería ser dicionario da RAG. Irresponsable:
"1.Dicho de una persona: A quien no se puede exigir responsabilidad. 2.Dicho de una persona: Que adopta decisiones importantes sin la debida meditación. Sin.: imprudente, insensato, irreflexivo, inconsciente, loco, desorejado, valeverguista, yoquepierdista."
![]() |
Ayuso e Juan Carlos I, a partir de imaxes de Commons (por Cristina Cifuentes e Nicholas Gemini). Lic. CC BY SA 4.0 |
O dicionario engade que tamén pode ser usado como substantivo. Dato importante, pois todos podemos actuar de xeito irresponsable nalgún momento -de feito, seguro que así é-, como humanos que somos, pero o chamarlle a alguén irresponsable, como nos casos citados dicir que el ou ela é un ou unha irresponsable, implica algo diferente, unha esencia. Poñamos por caso o do emérito: cando dixo aquelo de 'no volverá a suceder' referíase a un feito concreto, arrogándose o segundo significado da definición nun caso no que el tomou parte. Mais antes e despois daquelo seguiu a actuar de xeito irresponsable nesa segunda acepción, sabendo que tiña, -máis ben, que lle darían- certa cobertura (i)legal para ser irresponsable no sentido primeiro da definición: non é só que actuara de xeito irresponsable nalgunha situación, senón que como tal ser que é, sería irresponsable. Iso, en base o art. 56.3 da Constitución de 1978 ("La persona del Rey es inviolable y no está sujeta a responsabilidad", por certo, non dispoñible en galego na web a pesar de ser editados exemplares do texto constitucional en galego) mesmo saltando por riba do art. 64.1 ("Los actos del Rey serán refrendados por el Presidente del Gobierno y, en su caso, por los Ministros competentes.") que lle asigna a responsabilidade a quen refrenda ditos actos. Entraríamos por aí en cousas como se os ministros poden refrendar o levar cartos ó estranxeiro, xa que parece que por ser rei nalgún momento desas saídas hai quen di que estaría exento de culpa. Non parece que os episodios con Corinna poidan ser refrendados por ningún ministro, pero quen sabe se a doazón á súa conta pode meterse nalgún articulado. Digo, polas consecuencias-nulas- habidas. En tempos diríase doutores ten a igrexa, pero agora, nun estado que manifesta constitucionalmente "Ninguna confesión tendrá carácter estatal", aínda que pareza papel mollado, quizais se poda dicir 'xuristas ten o estado'...
E, da irresponsabilide, a impunidade. Claro, se alguén non ten responsabilidade ou non se lle atribúe, non é punible, castigable, por esa responsabilidade que non ten. É dicir, queda impune por eses feitos sobre os que non ten responsabilidade.
Collendo o título da obra 'Del Rey abajo, ninguno', poderíamonos preguntar sobre a irresponsabilidade na morte de 7291 persoas nas residencias de maiores madrileñas durante a pandemia, despois de serlles negada a atención debida dende a presidencia madrileña. En verbas de Isabel Ayuso, 'ían morrer igual'. Francamente, aí non sei de onde ven a irresponsabilidade, pois, segundo a constitución -cunha pequena excepción a algún xuíz- 'del Rey abajo, ninguno'. Será que as mortes están xustificadas? Será que a doutrina legal está amañada? Será que o das mortes é un invento progresista? Non sei o que será, pero mortos están, e as directrices foron impartidas, por moito que a irresponsable siga a sentar cátedra tamén en Ribadeo. Misterios.
Domingo, nova concentración pola paz en Ribadeo
A paz é algo que hai que traballar, que costa. Pero máis, moito máis, costa a guerra...
20250214
Por Nuestro Faro pide axuda ó Defensor del Pueblo
Por Nuestro Faro pide axuda ó Defensor del Pueblo
En ausencia de resposta do alcalde de Ribadeo, que ten decidido sinxelamente non dar ningunha información nin emprender ningunha acción, a A VV Por Nuestro Faro mandou esta semana un correo á Autoridade Portuaria Ferrol-San Cibrao (APFSC) para ter algunhas informacións básicas sobre o estado actual e o futuro próximo dun lugar tan emblemático como a illa Pancha. Comezamos lembrando á APFSC que, ó longo de todos estes anos, non paramos de denunciar que o conxunto do proxecto de apartamentos e cafetería que están funcionando na illa Pancha non ten estudio de impacto medioambiental, preceptivo por atoparse en zona protexida pola Rede Natura 2000.
A irregularidade da situación foi ratificada por todos os informes do Defensor del Pueblo, dende 2017 -oito referidos ó proxecto de apartamentos no edificio do vello faro, e dous ó proxecto de cafetería- ate hoxe, e así llo lembramos á APFSC, ó tempo que lle temos transmitido o contido do último correo do Defensor con data del 13 de xuño de 2024. Dito correo notifica que a irregularidade tamén foi sido admitida pola Consellería de Medio Ambiente da Xunta de Galicia, que «manifiesta aceptar la Recomendación formulada, referida al cumplimiento del apartado cuarto del artículo 46 de la Ley 42/2007, del Patrimonio Natural y de la Biodiversidad», e comprométese a adoptar «las medidas precisas para el cumplimiento de la Resolución en las próximas certificaciones que emita sobre los posibles efectos de un proyecto sobre los espacios de la Red Natura 2000 de Galicia.».
Todo o anterior confirma que apartamentos e cafetería da illa Pancha están nunha situación manifestamente ilegal. Dado que o 30 de xuño finalizará o período de concesión de dez anos concedida á empresa EIROBRA para a explotación da illa Pancha, e que esta pode ser prorrogable por outros cinco anos, temos preguntado á APFSC se, a pesar desta situación irregular, a empresa promotora solicitou prórroga. E, en caso de que así sexa, se teñen esixido ou xa se fixo o estudo de impacto medioambiental preceptivo.
Ó mesmo tempo, a A VV Por Nuestro Faro escribiu de novo ó Defensor del Pueblo para poñelo ó corrente da situación, xa que, como reza no documento de concesión, esta pode prolongarse de xeito inmediato por outros cinco anos só con que haxa acordo expreso de ambas partes (APFSC e concesionario), o que permitiría seguir cos incumprimentos xa detectados nos expedientes. Na nosa carta pedimos ó Defensor «la apertura de nuevo expediente, la exigencia de estudio de impacto ambiental para cualquier uso más allá del 30 de junio del presente año y actuación en consecuencia».
Lamentamos que dez anos no teñan sido abondo para que as administracións implicadas fixeran respectar a lei, e que a día de hoxe aínda haxa que chamar a todas as portas -algunhas pechadas e ben trancadas- para protexer o patrimonio dos ribadenses.
A VV Por Nuestro Faro
E outra curiosidade e algo máis: petición de chiringuito para o interior do parque do Cargadoiro
- Publicado en:
- «BOE» núm. 36, de 11 de febrero de 2025, páginas 7255 a 7255 (1 pág.)
- Sección:
- V. Anuncios - B. Otros anuncios oficiales
- Departamento:
- Ministerio para la Transición Ecológica y el Reto Demográfico
- Referencia:
- BOE-B-2025-4777
Anuncio del Servicio Provincial de Costas en Lugo referente a la Información pública de la solicitud de autorización de servicio de temporada para instalación de establecimiento expendedor de comidas y bebidas en Parque do Cargadoiro, T.M. Ribadeo (Lugo) (referencia: AUT01/25/27/0043).
De conformidad con lo dispuesto en el artículo 74 de la Ley 22/1988, de 28 de julio, de Costas (modificada por la Ley 2/2013, de 29 de mayo, de protección y uso sostenible del litoral y de modificación de la Ley 22/1988, de 28 de julio, de Costas) y en el artículo 152.8.b del Reglamento General de Costas aprobado por R.D. 876/2014, se somete a información pública la solicitud de autorización de ocupación del dominio público marítimo-terrestre de referencia, formulada por D. José Blanco Muñoz.
El proyecto que sirve de base a la solicitud estará a disposición de cualquier persona interesada durante un plazo de VEINTE (20) DÍAS HÁBILES, contados a partir del día siguiente al de publicación de este anuncio en el Boletín Oficial del Estado, y podrá ser examinado en las oficinas de este Servicio Provincial de Costas en Lugo, Ronda da Muralla, 131, 1º, 27004 Lugo, en las oficinas de este Servicio en Foz, edificio CENIMA, Avda. da Ribeira s/n 3º, 27780 Foz y en el Ayuntamiento del término municipal afectado.
También podrá consultarse la documentación en la siguiente dirección web:
https://www.miteco.gob.es/es/costas/participacion-publica/27-aut01-25-27-0043.html
Durante este plazo podrán formularse asimismo las alegaciones que se estimen oportunas.
Lugo, 5 de febrero de 2025.- El Jefe del Servicio Provincial de Costas en Lugo, José Miguel Estevan Dols.
20250213
Unha curiosidade e algo máis: Información pública do chiringuito da praia das Catedrais
Remato de recibir unha información (que é pública pero non por iso menos perdida na maraña administrativa nin tampouco menos curiosa) sobre un chiringito da praia das Catedrais. Trátase de petición feita, na actualidade en fase de exposición pública. Son dous documentos. O primeiro, o aviso no BOE (1 páx), e o segundo, o de petición en si (16 páx). Por certo, non é no lugar ó que estabamos afeitos a ver a construción.
Non había un plan para as Catedrais?. Pois hai 20 días hábiles para reclamar dende o 8 de febreiro:
20250212
STOP AL DESTIERRO DE NUESTROS ANCIANOS. José María Rodríguez Díaz (2011)
Comezo da campaña de José María pro residencia de maiores de Ribadeo. Unha nota: nun parágrafo, fai referencia ós exipcios; trátase da revolución que tivera lugar pouco antes e que dera esperanzas de cambio naquel país.
Martes, 22 de febrero de 2011
STOP AL DESTIERRO DE NUESTROS ANCIANOS
• Publicado por jmrd_ribadeo a las 17:24
Por fin, cansado de ver el diario peregrinar de nuestros ancianos hacia el destierro en tierras extrañas para consumir en ellas sus últimos días, arrinconados en alejados geriátricos y rodeados de gente desconocida, después de una larga vida de lucha y trabajo en sus localidades de Ribadeo, concejo en donde nacieron, el pueblo de nuestro concejo de Ribadeo empieza a sacudir su tradicional apatía e indolencia para decir ¡basta ya! a un doloroso drama que están viviendo a diario nuestros mayores. La insuficiencia de plazas en el viejo Hospital-Asilo de Ribadeo está obligando a muchas familias de nuestra villa y concejo a buscar acomodo para sus queridos padres y abuelos en alejados lugares, como Bretoña, Ferreira de Valadouro, Xove, Viveiro o Foz, en donde quedan abandonados a su suerte y llorando su soledad entre gentes desconocidas y añorando la ausencia de sus amigos y seres queridos con los que siempre vivieron y se relacionaron. Obligados a abandonar, en definitiva, su propio mundo, en el que pasaron su existencia, trabajaron y disfrutaron, para pasar sus últimos días desterrados en tierras para ellos lejanas, con todo lo que esa separación implica de sufrimiento y dolor. Ese es el premio que, una sociedad pasota y despreocupada, y unos políticos entretenidos en trivialidades destinadas únicamente a hacer brillar su gestión con vistas a la consecución de los votos, reserva para nuestros queridos mayores que gastaron sus vidas luchando para construir un mundo mejor que ahora todos nosotros gracias a ellos disfrutamos.
En las bases de nuestra sociedad, urbana y rural, acaba por fin de nacer con fuerza una demanda social para exigir la solución de este problema. Una demanda social que nos exige a todos nosotros, y a los políticos que se ocupan de la gestión de nuestros recursos y de la solución de nuestros problemas, que todos unidos nos pongamos ya en camino y que, sin dilaciones ni falsas disculpas, nos dispongamos todos juntos a integrarnos en esta lucha para conseguir entre todos la solución que demanda el adecuado cuidado de nuestros mayores.
El pasado día 18 se han dado cita en un local de la villa unas 35 personas (y no 20 como dijo un periódico), sin distinción de sensibilidades políticas, representantes de diversas asociaciones del concejo. Su propósito es enfrentarse a este problema poniendo en común sus esfuerzos para empezar a actuar promoviendo la necesidad de establecer una lucha por este objetivo: la consecución de un nuevo geriátrico para Ribadeo. Son conscientes de que están solos y son muchas las dificultades que han de vencer. Pero todos a una han levantado sus voces en un solo clamor para enfrentarse a todas las dificultades que puedan surgir. Y aunque están seguros de que todo el pueblo respalda su decisión, son conscientes de que el pueblo tiene que expresar abiertamente su voluntad para que esta lucha llegue a buen puerto. Los argumentos en que se apoyan no son despreciables: El gran número de ribadenses que se encuentran desterrados y dispersos en otras residencias, alejados de sus familias y vecinos. Por otra parte el elevado número de personas en lista de espera para entrar en el Hospital-Asilo de Ribadeo. El número de personas que siguen viviendo solas y mal atendidas en sus domicilios porque se resisten a abandonar su tierra. Considerando el hecho de que este problema seguirá agravándose cada vez más debido al aumento de población que constantemente se produce en Ribadeo. La circunstancia añadida de que las familias son cada vez menos numerosas para poder atender y cuidar a sus mayores. En esta época nuestra en la que los valores familiares no cotizan al alza se ha de añadir la pérdida de la capacidad de sacrificio de las actuales generaciones para renunciar a otros caminos personales en beneficio de sus padres y abuelos. Y el mismo hecho de que en el mundo en el que hoy vivimos, las propias mujeres, por muchas razones, se ven obligadas a trabajar fuera de casa, con la consiguiente merma de dedicación a los mayores de su familia. Toda una serie de circunstancias que avalan la urgente necesidad de buscar una solución para este grave problema, grave hoy y aún más en el futuro, que padecen las gentes de nuestro concejo.
Somos conscientes de las graves dificultades que se oponen a nuestras pretensiones. Pero nuestra demanda es tan importante que estamos dispuestos a luchar sin descanso hasta conseguir allanar todos los problemas que se interpongan en nuestro camino. Y si las normas son un obstáculo para nuestro propósito, habrá que cambiar las normas y ponerlas al servicio de las personas, que para eso son y esa es su función. Pero el milagro que otros concejos de mucha menor entidad que Ribadeo han sido capaces de conseguir o están en vías de hacerlo, estamos seguros de que también lo podrá hacer la sociedad ribadense si permanece unida en esta lucha. Si queremos, todos juntos y unidos, podemos lograrlo. Si los egipcios pudieron imponerse al sistema, ¿por qué no podemos hacerlo nosotros?
Paremos de una vez para siempre el constante peregrinaje de nuestros mayores hacia un destierro que no se merecen, alejados de sus familias, de sus amigos y del pueblo en el que nacieron, testigo de su vida y de sus obras. Ahorrémosles el sufrimiento de morir lejos de su tierra y de sus seres queridos, pues ese no es el premio ni el fin que se merecen. Pueblo de Ribadeo, únete con valentía a esta empresa común y lucha con nosotros por nuestros ancianos para que, ya que no pueden morir en sus casas, puedan, al menos, morir en su tierra, junto a los suyos. Quizá mañana nos toque a nosotros.