Amosando publicacións ordenadas por relevancia para a consulta belén. Ordenar por data Amosar todas as mensaxes
Amosando publicacións ordenadas por relevancia para a consulta belén. Ordenar por data Amosar todas as mensaxes

20221227

Un belén e unha ausencia

    Un ano máis, a asociación belenista de Ribadeo montou unha exposición, que inclúe un belén florentino, outro belén que recorre o camiño norte, unha mostra de pequenos beléns recollidos dos lugares máis recónditos... entre outras cousas. En baixo deixo catro vídeos para dar fe da maioría do exposto (que non de todo) nos baixos da praza de José María López en horario de 18 a 20 h, como pon o cartel da entrada.
   
Este ano recolle tristeza dende a cartelería exterior. Non porque sexa un belén triste, que non o é, senón pola ausencia de Álvaro Lamas Pedreira, finado o 26 de marzo, pilar do equipo de colaboradores e da montaxe e do que en certo xeito o belén é unha herdanza. Con el teño recorrido edicións anteriores, nos antigos baixos que ocupaba o supermercado San José, en Casa Maseda ou na ubicación actual. A máis, tenme ensinado documentación e os planos, que continuou facendo no vetusto programa Paint ata o último momento, dun xeito laborioso, de moitas horas. En fin, coido que xunto con esa tristeza da ausencia, a mesma continuación da labor da asociación belenista e a montaxe de Nadal deste conxunto de máis de 400 m2 é un motivo de lembranza e agradecemento.

    Os vídeos:

    1.Beléns do mundo:


    2.Belén do camiño norte:
     

 3.Belén Florentino:


     4.E máis (pero non todo).


    E tamén deixo un vídeo dun belén desta asociación de anos anteriores:

--

Sobre Beléns: 

Beléns da asociación belenista de Ribadeo en 2019
Belén do camiño de Santiago en Ribadeo (2018)
Nadal 2015
En Vilalba (2015)
Beléns de Ribadeo (Asoc. belenista, Orde terceira, etc)
Nadal 2013 (actuación)
Nadal 2012
Nadal 2011
Nadal 2010
Nadal 2008
O Facebook da Asociación Belenista.
 

20101214

Os Beléns de Ribadeo

Este ano, ó xa tradicional belén da Terceira Orde, sumaránselle outros moitos debido ó concurso de beléns organizado pola Agrupación Belenista de Ribadeo xunto co CCA, a máis do propio belén montado por aquela na antiga Casa Maseda (entrada por r/Villafranca del Bierzo). Non nos deixemos enganar polo título do seu blog, lembrando a película de Paco Martínez Soria "Y se armó el Belén", pois non ten nada de comedia e si moito de esforzo e ilusión.
A agrupación belenista xurde a partir dun grupo de xente arredor dos amigos da Semana Santa, constituíndo un núcleo de persoas activas que xa se involucrou o pasado verán no Curso de verán Luis de Trelles. Nunha nova iniciativa, xa está constituída a agrupación, e non só iso, senón que están transformados os locais da antiga Casa Maseda nun conxunto de espazos que teñen unha sección de recepción, administrativa, almacén, taller e agora, belén, que se pode ver direitamente dende a rúa a traverso dos escaparates da antiga tenda ou internamente. Aconsello entrar, para aprezar mellor os detalles de algo que se montou de xeito artesanal fixándose neles, como se pode ver nas imaxes do seu blog, pero tamén nunha presentación correndo á beira do propio belén, nas explicacións dos membros da agrupación ou nas reproduccións de documentos usados para facer o Herodión ou o pazo e a cidade de Xerusalén, por poñer dous exemplos. As figuras humanas, de varios tamaños, contribuíndo á perspectiva, son de autor.
A idea é non facer un belén repetitivo, senón pensar a construcción do próximo cando remate esta edición, que como os beléns máis tradicionais será exposta durante dous meses, dende o oito (este ano non puido ser mesmo dende ese día) ó mes de febreiro, coincidindo coa celebración relixiosa do tempo. É dicir, o próximo ano armarase un belén diferente.
Para esta primeira edición, recibiu a visita e bendición do Bispo da diócese o domingo a raíz de outorgar a confirmación a un grupo na igrexa parroquial de Santa María do Campo, como consta nas fotos que tamén hai no local. E consta a oferta do grupo para formar máis xente que sexa capaz de levar a bo fin a construcción doutros beléns, aspirando a que Ribadeo se integre de pleno na ruta de visita belenística.
En breve verase locer en diversos escaparates de Ribadeo o froito do concurso de beléns, pero, mentras, o tradicional da Terceira Orde xa leva tamén montado dende a fin de semana, atendido e explicado, cunha amplitude que o fai candidato á súa visita mesmo por grupos de xente, e con artificio de luces e a 'aparición' do anxo aproveitando as leis da óptica.
En Ribadeo, se ata o momento había só destacable para o público o belén da Terceira Orde, hai xa unha pequena ruta blenista que tenderá a aumentar e mellorar, pois está a crear escola.
As fotos? Algunha deixarei, pero mellor, in situ.

20111231

Un descanso para deixar marchar o ano

A asociación belenista de Ribadeo voltou montar o Belén. Máis ben cabería dicir os beléns, pois entre a antiga Casa Maseda e a vella oficina de turismo (a ambos extremos do campo) teñen desenvolto dous 'grandes' e varias deceas de 'misterios' máis -e máis material que non montaron-. A asociación estase a mover, calquera pode velos traballar na Casa Maseda durante o ano, preparando, cortando, planeando, etc, de xeito que sería un bo obradoiro de formación profesional para xente que se quixera adicar a este tipo de artesanía, incluídas a maquetas en xeral. As horas adicadas suman e suman.
Parte do Belén na antiga oficina de Turismo, no parque tras a igrexa
Outra vista parcial da mesma montaxe
Planos amosados a modo de exemplo de metodoloxía empregada para a reproducción de edificios
Un belén feito por Belén (Cociña), con pedras e area. O Neno non se ve moi ben na foto, deitado entreSan Xosé e a Virxe María.
Outro dos misterios, un dos máis típicos, cun pequeno asomando polo fondo á esquerda
Un misterio con folla de millo, segundo parece, mexicano. Á súa beira, outro minibelén.
A organización tamén fomenta un concurso de beléns que están distribuídos por toda a vila, e, baseado neles, outro concurso de seguemento de beléns para pequenos. Estas son as follas de recollida de datos, nunha mesa compartida con outro material de venda e lembranza.
Un aspecto do Belén na Casa Maseda (Esquina ó Campo)
Outro aspecto do mesmo belén, un palestino saíndo un patio
Detalle
E fíxose a noite...
Posto de vendana praza no belén da oficina de turismo vella
Interior dun edificio
O único elemento copiado da zona nestes beléns: o pozo que está pola parte de atrás do Mosteiro en Lourenzá.
Outra vista do interior dun dos edificios
E o mercado co fondo pintado.

20121226

E armouse o belén

Coido que non é a primeira volta que falo de beléns no blog (por exemplo, aquí-2008, aquí-2012 ou aquí-2010). Coa chegada da época, de novo armouse o belén: http://ysearmoelbelen.blogspot.com.es/.
Ribadeo, de mans da sociación belenista, estase a converter en terra de beléns. Este ano, a parte do xa antigo da Terceira Orde, está o de Casa Maseda, o belén nabateo, e o do antigo local do banco de Galicia, o belén florentino, ámbolosdous mantidos pola asociación.
Deixo a continuación unha imaxe do blog da asociación belenista, cunha peza a medio construír, nun encuadre que da idea da magnitude do edificio, que hoxe se atopa no local da r/ Rodríguez Murias.
Palazzo Ruccelai en construcción para o Belén florentino
O caso é que pouco a pouco, e este xa é o terceiro ano que a asociación belenista monta o belén, en Ribadeo estase a crear un fondo de imaxinería e tramoya, xunto cun saber facer  ó que se lle podería sacar proveito. Como xa teño comentado con xente da asociación, a formación de unha ou dúas persoas por tempada pode desembocar nuns postos de traballo artesán que, segundo os datos que eles manexan, pode ser convinte como elección de modo de vida. Máis cando a propia experiencia dos asociados ten servido xa de formación colaborativa por un período de tres anos. Así pois, Ribadeo, a vila dos beléns? Por que non?

20150107

Desarmouse o Belén?

Anos anteriores téñome referido ós beléns. É un 'produto tradicional' destas datas. Este ano o certo é que polo momento non visitei ningún dos varios que en Ribadeo permiten facer unha 'ruta belenista', idea que coido que xa dixen algunha vez.
Escollo por esta volta dous beléns de fóra de Ribadeo, estimo que montados con esmero pero non con tanto (nin con tanto detalle e precisión), un asturiano (as dúas primeiras fotos), nun centro comercial, e outro, galego, (oito máis extenso, o resto de fotos), montado por un particular nun establecemento da Terra Chá. E é que chámame a atención o carácter 'etnográfico' de ámbolosdous. No primeiro caso ou no segundo, hórreos e pallozas forman parte da imaxinería, montada con ideas diferentes. No centro asturiano, decoración que lembra que é época de compras, o que hai que estimular. No segundo, que é unha época diferente, e que aquí tamén tivemos unha tradición agrícola que se está a perder. En calquera dos dous casos, aproveitan unha idea de nacemento cristiana, baseada quizáis nun renacemento solar ó que se lle rendía pleitesía abondo anterior á idea do cristianismo. Moitos, moitos anos despois de que a idea de nacemento relixioso tomara forma séndolle adicada esta tempada, nos nosos tempos facemos un uso aproveitado, e así tomamos unha celebración e cambiámoslle o significado por enésima vez. O Belén xa está desarmado no seu significado...

Ó pé, figuras asimilables a xudea. No alto dos montes, estruturas típicas asturianas.
Desta parte da montaxe, parece que o neno nacera en Cabrales.
 O segundo belén ten particularidades, ambientes, como este 'belén aéreo' aproveitando un bando adosado a un muro.
 Abundancia de auga: isto é a Galicia tradicional, non Palestina.
 Pallozas, vacas, lavandeiras...
E o minifundio galego con algunha estrutura megalítica diante.
Está desarmado o Belén?
Algún artigo sobre os beléns, en 2013-14: http://ribadeando.blogspot.com.es/2014/01/concerto-de-nadal-e-residuos.html
En 2012-13: http://ribadeando.blogspot.com.es/2012/12/e-armouse-o-belen.html
...

20190106

Os beléns da Asociación Belenista de Ribadeo 2019. 1-Belén Florentino

A Asociación belenista este ano ten dous beléns en sitios diferentes. Un, na pza. José María López, con belén, exposición e planos. Outro, na Casa Maseda, na esquina entre Vilafranca e Pza. España. Aquí vai a primeira entrega, co belén de pza. José Mª López.

20081225

Armóuse o belén!


... por algo foi noiteboa.

Bo Nadal co belén de Vilaselán.

A notar que o neno-Deus aínda non está presente (aínda non nacera) e os reis están a comezar o seu camiño. Vese asemade que o Belén está chantado dentro doutro mundo, aínda que se tente adornar como facendo un a parte.

20221230

E o outro belén, o da VOT

    Días atrás colguei vídeos sobre o belén da asociación belenista de Ribadeo. Hoxe tócalle ó tradicional belén da VOT, na capela da Venerable Orde Terceira, na esquina entre Doutor Moreda e Reinante. Abaixo queda un vídeo de resume diario, pois é un nacemento que recorre o ciclo de luz día/noite:



20080623

Sobre os estilos na política


Á veces, é doado comparar estilos de facer as cousas usados polos políticos. A prensa, este fin de semana pasado, con motivo do congreso do PP, fartounos de 'estratexia'. Non me refiro a iso. Aquí, en Ribadeo ou na viciñanza, entre a semana pasada e ista, sucederon/sucederán varias cousas que poden servir de mostra. Collo un par para facer a comparación.
A primeira, a rolda de prensa posteror á xuntanza que mantiveron autoridades galegas e asturianas nun bo restaurante das figueiras. Acompaño a nota de prensa e lembro que, co cartel adxunto, foi o motivo dun anterior comentario no blog.
"
Los Consejeros de Medio Ambiente de Asturias y Galicia, Belén Fernández y Manuel Vázquez, respectivamente, acordaron convocar para el próximo 11 de julio en el concejo de Taramundi una reunión entre las dos autonomías y los 14 ayuntamientos adscritos a la Reserva de la Biosfera Oscos-Eo-Terras de Burón, con el objetivo de constituir formalmente en ese encuentro la Comisión temporal de coordinación institucional de la Reserva. En la citada reunión, las dos Consejerías quieren fijar la metodología de trabajo de la Comisión, proponer la constitución de la mesa de participación social y elaborar las propuestas para invertir el primer millón de euros que aportarán a la Reserva el Ministerio de Medio Ambiente y Medio Rural y Marino y las dos comunidades autónomas.

Este es el principal acuerdo alcanzado esta mañana en la reunión que mantuvieron en Castropol las delegaciones gallega y asturiana para poner en marcha los órganos de gestión de la Reserva. Según acordaron ambas autonomías, los Consejeros propondrán a los Alcaldes que esta comisión temporal se reúna semestralmente y de forma rotativa entre Asturias y Galicia. La primera reunión tendrá lugar en el municipio de Taramundi el próximo día 11 de julio y será presidida oficialmente por la Consejera de Medio Ambiente y Desarrollo Rural de Asturias, Belén Fernández, por organizarse en un municipio asturiano. El siguiente encuentro será en Galicia y, por tanto, el turno de la presidencia recaerá en ese caso en el Consejero, Manuel Vázquez.
En el encuentro de Taramundi también está previsto que ambas autonomías presenten las líneas estratégicas del documento que se llevó a la UNESCO para la declaración de la Reserva, con el objetivo de empezar a trabajar en la redacción del Plan de Sostenibilidad que será la hoja de ruta a seguir en el desarrollo de la Reserva.
Según explicó el Consejero gallego, la reunión de hoy demuestra que “cuando las cosas se hacen pensando en común y cogidos de la mano, dan buenos resultados”. “La reunión del 11 de julio se hace con una implicación ya clara del Ministerio y también de las comunidades. Supone poner en marcha un mecanismo para mejorar la calidad de vida de los ciudadanos y hacerla compatible con unas políticas de protección ambiental”, confirmó Vázquez. Por su parte, la Consejera asturiana destacó que “esta Reserva ha tenido una agilidad sin precedentes en su declaración gracias a este entendimiento entre las dos comunidades autónomas y, por ello, sigue dando pasos firmes que se visualizan de una manera nítida en el compromiso de ambos gobiernos de poner en valor esta figura, que beneficia a más de 30.000 habitantes que viven en estos concejos”, confirmó la Consejera.
El desarrollo de la Reserva de la Biosfera Oscos-Eo-Terras de Burón cuenta ya con el apoyo del Ministerio de Medio Ambiente y Medio Rural y Marino, que aportará 700.000 euros para las primeras actuaciones. La dotación autónomica será de 300.000 euros, lo que elevará a un millón de euros la primera inyección económica. “Contamos ya con el apoyo del Ministerio que ha destinado financiación a un programa específico para la Reserva, pero las autonomías queremos ir a más y también aportaremos fondos”, explicaron los consejeros.
La reunión celebrada en Castropol sirvió además para hacer un repaso por las actuaciones que las dos comunidades autónomas tienen en marcha o a punto de iniciarse en torno a la ría del Eo, que suponen una inversión global de casi 40 millones de euros. En el caso gallego, destacan obras como la construcción de la depuradora de Ribadeo, para 30.000 habitantes equivalentes, con sistemas terciarios y una longitud de 1.500 metros. La inversión en este proyecto supera los 20 millones. “El gobierno gallego apuesta claramente por el saneamiento de la ría y por garantizar la calidad de sus aguas”, explicó el Consejero gallego. En el caso asturiano, las obras más destacadas son la subsanación de las infiltraciones en Vegadeo; el saneamiento y depuración de Tol, que se adjudicará en breve; y el inicio del saneamiento y depuración integral en torno a Castropol y Vegadeo, que ha podido desbloquearse gracias a la aprobación de la Ley de crédito extraordinario. El presupuesto total de estas actuaciones en la parte asturiana es de 15 millones de euros.

Sobre la plataforma del río Eo
Los dos Consejeros de Medio Ambiente intercambiaron también impresiones sobre el proyecto de la plataforma de carga del río Eo y coincidieron en apuntar que la protección ambiental de la ría será una prioridad para ambos gobiernos autonómicos a la hora de posicionarse sobre la actuación. Según explicó el Consejero gallego, “los procedimientos administrativos se harán con un cumplimento exquisito de la legalidad y la política medioambiental será prioritaria. Lo primero es que me llegue el proyecto, que no me llegó, y a partir de este momento, si llega a nuestra mesa, ustedes pueden apostar por que las políticas medioambientales no van a fallar. Todos los requisitos serán usados con transparencia y comprensión. Este camino lo estamos recorriendo juntos Asturias y Galicia”, señaló Manuel Vázquez.
“Según lo que oímos, vemos y leemos, esto suena bastante claro pero no quiero decir nada hasta que no esté el proyecto encima de mi mesa. La sensación es que Ribadeo también lo tiene muy claro, pero no me toca a mí decirlo, le toca al Alcalde y a su gobierno. Lo que está claro es que los gobiernos asturiano y gallego no van a permitir que le pasen cosas raras a la ría”, añadió el Consejero gallego.
Por su parte, la Consejera asturiana insistió en que el objetivo conjunto de ambos gobiernos es dar máxima prioridad a los intereses medioambientales de la ría. Añadió que la protección medioambiental de la misma es fundamental “porque confluyen distintas figuras de protección que no van a verse empañadas por ninguna decisión que le puedan quitar valor”, explicó Belén Fernández. “Por los datos que hoy tenemos, parece que el proyecto tendrá un sustancial impacto, sobre todo, paisajísitico y en ello coincidimos los dos gobiernos, pero también coincidimos en que no caben apriorismos y que hay que dar tiempo al tiempo. La máxima aspiración es la protección de la ría y, para ello, garantizamos la máxima coordinación entre ambos gobiernos de forma que la participación en torno a las decisiones que puedan adoptarse sea efectiva y dando soluciones recíprocas”, concluyó la Consejera asturiana.
"
É unha nota de prensa correpondente ó enfrontamento reseñado no post, que tivo lugar na rolda de prensa final mantida na Figueiras. Alí, non aparece o enfrontamento nin a expulsión da sala do portador do cartel. As notas de prensa así adoitan estar feitas antes das mesmas xuntanzas, emitíndose con pequenos camibios. E a iso se refería o portador do cartel: sendo así, para que?. Hai que dicir que a nota, a pesares de ser oficial, a) segue a tratar o galpón de plataforma. b) sobre o río Eo, non sobre a ría de Ribadeo. c) faino despois de diversos anuncios de inversións xa anunciados (véxase senón a depuradora ribadense e repásense os plenos) d) non di que non se vaia a facer nada (os temas da parte asturiana nin se mentan), senón de promesas de tratar o tema de xeito escrupuloso e) volta a botar balóns fóra sobre as autoridades de Ribadeo sen chegar a dicir que van ter a clave para parar o tema e) de cara á prensa, fixo que apareceran titulares como 'a nave non se vai construír', algo que o comunicado non di, e mesmo lendo a letra normal dos artigos correspondentes, tampouco se induce. Poderiamos seguir con comentarios, pero paso ó segundo termo da comparación.
Xoves 26 o alcalde de Ribadeo terá a presidencia nunha xuntanza cos veciños apra analizar o primeiro ano de mandato. Alí se poderán plantexar preguntas que é de esperar sexan contestadas. Polo momento, e que eu lembre, é unha iniciativa pioneira en Ribadeo e mesmo na bisbarra. Hai que dicir que outros políticos teñen charlas semanais pola radio, ou pola televisión, por exemplo (aí está o 'Aló, Presidente' de Chávez), pero coido que o estilo desta é ben diverso do televisivo,, máis interactivo, e sobre todo, cumprindo unha promesa feita de revisión un ano despois. É posible que do acto tamén xurda unha nota de prensa por parte da alcaldía (que, de chegarme, chegarame tarde), pero alí non se falará antes a porta cerrada (aínda que se teña feito para as decisións que se van explicar), non se pretende que vaian só periodistas, ... Eu particularmente voltareime perder un acto público no que me gostaría estar, co alicerce de estar facendo historia de Ribadeo, pero que lle imos facer.
Mentres, chegou a noite de san Xoán, un ano no que o verán entrou no último minuto do día 20 en troques de facelo ó longo do día 21 como en xeral.

20180107

E continúa o Belén!

Cos reis pasados, as festas de Nadal tocan ó fin. Nunnha continuación tradicional, os beléns de exposición aínda non serán desmontados. Non sei o da Orde Terceira, mais o da Asociación Belenista, na antiga Casa Maseda, na esquina da r/ Villafranca coa Praza de España, continuará visitable ata cousa de fin de mes. Este belén está conformado seguindo a etapa do camiño de Santiago Ribadeo-Mondoñedo, seguindo as diferentes capelas polas que pasa (non todas: está o mosteiro de S. Salvador de Lourenzá, pero non a súa igrexa, e a praza da catedral de Mondoñedo, pero non o edificio da catedral). Deixo como mostra varias fotos de capelas, tomadas por Goyi Gómez:
Capela da Virxe do Camiño
Igrexa de S. Vicente de Covelas
Igrexa de S. Xusto (Barreiros)
Praza da Catedral de Mondoñedo
Pza. da catedral de Mondoñedo, outra vista.
--
Sobre Beléns:
Nadal 2015
En Vilalba (2015)
Beléns de Ribadeo (Asoc. belenista, Orde terceira, etc)
Nadal 2013 (actuación)
Nadal 2012
Nadal 2011
Nadal 2010
Nadal 2008
O Facebook da Asociación Belenista.


20140106

Cantos de Nadal ... e residuos

Con retraso, como xa mo fixo notar alguén, unha referenza completa dunha actuación entre as actividades culturais do Nadal 13/14 de Ribadeo. Ista, organizada pola Agrupación Belenista como complemento ós seus beléns, desenvolta na traseira do 'Belén Florentino'.
As bandas sonoras e o vídeo, tal como foron recollidas in situ.
Canto de resises de Mosende (Tradicional/Uxía Senlla)
A Campá que resoa (Xosé Casal)
Natal dos simples(José Afonso)
Con un sombreiro de palla (tradicional)
Buscando unha estrela (Paulo Nogueira/Alicia Porto)
Marchei a Belén (tradicional)
O pelo roxiño (tradicional)
Toca o pandeiro Manuel (tradicional)
Ovos e torresnos (tradicional)
Metido nun ovo (tradicional/Paulo Nogueira)
Guedellos de cabra (tradicional)
... e o residuos do Nadal (a denominación no é de orixe)

20230108

Unha ollada a Viveiro: dous beléns

    Despois de subir información sobre os beléns de Ribadeo, adxunto agora dous vídeos sobre beléns en Viveiro. Un, un nacemento 'xigante', a escala real, arredor da igrexa de Santa María, que me deixou asombrado pola realidade, detalle e extensión. O outro, máis sinxelo e diríamos 'normal', dentro da capela do convento das MM Concepcionistas, con detalles simpáticos incluídos peixes vivos. Unha visita para a próxima temporada de beléns e nacementos.

    Belén arredor da igrexa de Santa María:

    Belén na capela do convento das MM Concepcionistas de Viveiro:



20230109

Choupín. Víctor Manuel Sanjurjo Láncara

Anaco dun folleto dunha actuación da banda no ano 1993

Choupín. Víctor Manuel Sanjurjo Láncara

    O sábado á unha do mediodía iniciou a súa última viaxe. Coido que calquera dos que tivemos trato con el na banda municipal podería ampliar con gusto e gratitude a escueta nova da súa defunción, aínda que só fora engadindo anécdotas diversas das viaxes da banda fóra de Ribadeo, unha parte de Choupín visible só para os que participábamos neles.

    Quen coincidimos como destinatarios con el na ruta asignada de carteiro por Ribadeo adiante podemos ter na cabeza outras particularidades dunha persoa que, se multifacética como tantas outras, érao nun sentido que só a el caracterizaba. Dese xeito foi como comecei a coñecer ó Choupo, antes de imaxinar que íamos pasar tantas horas preto nos ensaios da banda.

    E é que Choupín traballaba para vivir, claro, mais sendo consciente de que a súa vida era, sobre todo, outras cousas. O amor pola diversión entroncaba co amor pola música. 'Un home implicado con Ribadeo' vin como comentario á noticia nas redes sociais. Si, certo, cun detalle: a implicación tiña un fío condutor, que era a música. A rondalla foi, pode, un certo comezo: unha agrupación que el impulsou, xa despois de ter participado na coral polifónica, e o impulsou a el para ir máis aló. Non deixa de ser unha agrupación máis das que artellou no ámbito musical, por suposto sen chegar a ter o movemento de Amadores da Música, e sen desmerecer outras que poderíamos chamar 'aportacións a Ribadeo', máis aló de ser Xuíz de Paz nos anos 2010 (primeiro suplente, logo, titular), que van dende a contribución ó mantemento do Belén da Orden Terceira, como en 2008, ó 'Coro Miserere' ou, fóra da vila, a atender unha coral infantil en Castropol.

    Indo a cousas moi concretas, non creo que ninguén poda dubidar que sen Choupín moi probablemente non habería nada semellante a Amadores da Música en Ribadeo, a pesar da traxectoria musical do pobo e algún desencontro, mesmo comigo. Ó fin, foi el quen se puxo en contacto con Evaristo e logo ambos continuaron estendendo a rede ata consolidar primeiro a xestora, á que fumos chamados un pequeno grupo, e logo a sociedade, participando na directiva inicial e durante os 90.

    Hai case dez anos aparecía a súa imaxe nunha nova que informaba de que Choupín era o último Láncara de Galicia. Hoxe mesmo remato de consultar a web 'Cartografía dos apelidos de Galicia'. Non aparece xa ningún Láncara.

--

    Recordatorio do pasamento de Choupín:



20201224

Nadal 2020 en Ribadeo: Beléns (1)

   O Belén da orde terceira é un clásico. Non sei en que ano comezou a súa andaina, pero o seu tamaño fíxoo o maior de Ribadeo durante anos, e o primeiro en incorporar algúns elementos tecnolóxicos. O día noite, ou o anxo que aparece pola noite son algunhas das peculiaridades. Como non sei todas as persoas que participan nel, quedarán para outro momento.

Está na igrexa da Venerable Orde Terceira de San Francisco (VOT).

20221030

Crónica dunha viaxe / 05 León - Villarmentero

Crónica dunha viaxe / 05 León - Villarmentero

    Despois dunha etapa curta e suave, a perspectiva doutra tamén suave, pero longa, Ó final, truncado o tempo temperado por unha chuvia antes de entrar en Sahagún, funcionou a cobertura das alforxas, pero tamén o acubillo dunha entrada a un garaxe. A pesar desa chuvia, non funcionou tan ben a cobertura do Sol, que con camiseta de manga curta e calzón tamén curto, nesta etapa xa marcou diferenzas de cor entre tramos de pel exposta.

    Estaba aínda amencendo ó coller a bicicleta cara a saída de León. Ía moi lixeiro, iso me pareceu, ata que despois de pasar a ponte do río Toría, comezou a subida, e seguía lixeiro. Como non ía estalo, se non levaba as alforxas? Naturalmente, tocou volver por elas. Así daba comezo unha etapa que, a conta dese retorno e outras desviacións intencionadas ou non, resultou duns 108 km, acumulando un desnivel de 410 m despois dunhas 6 h sobre a bicicleta.

    Sen incidentes ata Mansilla de las Mulas: despois de deixar o val do río Bernesga, de novo a chaira. Mesmo en Mansilla, o maior Esla (ó que aflúe o anterior), non ten escavado un val moi apreciable. O pararme a tomar nota da escultura de lembranza ó peregrino, apunto tamén que da pouca xente que pasa, parte importante dela a constitúen mulleres con veo levando pícaros, suponse que para a escola (cheguei antes das nove e media da mañá).

Monumento ós peregrinos, en Mansilla de las Mulas.
    A parella de peregrinos representada en Mansilla ten trazos xuvenís. Coido que nestes momentos, da cantidade de xente que me teño atopado á contra facendo camiño, son minoría. Predomina a xente máis maior. Non parece que a media de idade baixe moito dos 50 anos, e podería subir deles (claro está, hai que considerar a época do ano, que inflúe en quen pode facer o Camiño). E tamén, as mochilas son máis pequenas que as representadas, para pasar o día ata recibir na seguinte posta o groso da equipaxe. Por último, as botas coas que son calzados xa non son universais, podendo verse calzado deportivo de diverso tipo, aínda que as 'botas-botas' sigan a ser numerosas.
 
    O seguir de Mansilla debera telo feito pola LE 6615 ou camiño á beira, camiño de Santiago. A confianza de seguir un camiño recto levoume por outra estrada. A falta de camiño alternativo, e sobre todo, de peregrinos á contra, levoume a parar abondos quilómetros máis adiante, en Santas Martas, a consultar os mapas dixitais e observar o meu erro. Entón, o desviarme ata Villamarco e alí coller de novo o camiño foi obrigado, ante a opción de seguir afastándome da ruta prevista. Por ser chá, non me causou moita contrariedade, se ben as pontes para atravesar as vías ou a autovía, coa súa pequena elevación pero pendente apreciable, si cortan o ritmo elevado de pedaleo que se leva na chaira.
 
    O paso por Villamarco, unha sorpresa ó atoparme á saída, e ata a LE 6615, un museo ó ár libre, adicado a aparellos agrícolas.
Unha das pezas do museo de aparellos agrícolas de Villamarca.
    De non terme perdido, de seguro perdería a vista deste museo que se foi desenvolvendo á beira do camiño ó longo de máis de medio quilómetro.
    Logo de coller a boa dirección, houbo algún despiste menor na etapa, é o que ten que as sinais estean previstas para quen ven no outro sentido. Pero cousa pequena, e así chegue primeiro a El Burgo Ranero, con parada para café e pequena conversa con peregrinos na mesma situación, e logo a Bercianos, onde me tomei outra pequena parada nun parque á beira do camiño e atopei cun par de peregrinos ben diferente entre si, comezando polo lugar de orixe.
O contacto coa xente pode suplir con avantaxe os selos do concello. Burgo (non 'Burgos') Ranero.
 
Tomando algo fronte á igresa de Bercianos, xunto con Santiago e Franck.
    No parque había algo máis que peregrinos. A foto dun lugar de liberación de libros da fe, aínda que se vexa case baleiro.
'Para viajar lejos no hay mejor nave que un libro'. Intercambio libre de libros en Bercianos.
    De Bercianos, fastiado do piso do camiño ás veces, pero aguantando por el, a Sahagún. Antes de entrar, chuvia intensa. Collido nun lugar con pouco acubillo, sigo ata as primeiras casas do pobo despois de atravesar o río Cea e alí me metín ata que escampou.
    Sahagún despistoume. As rúas inclinadas non me cadraban na chaira. Escaleiras nalgunha vía, o xeito no que o tren non corta a poboación cortándoa, o ser da praza Maior, rachan cos esquemas que tiña para un pobo desa zona. Ó final, ante a ameaza de máis chuvia, non só tomo algo para a sede mentres espero de novo o paso da auga, senón que recunco e como.
Non ía comer en Sahagún, pero ó final penseino mellor e tamén tomei un apunte da casa do Concello.
    Lémbrome dos campos de Castela indo por eles camiño de Carrión dos Condes, xa en Palencia tras deixar Sahagún, co vento en contra e con sol tras a chuvia. Despois de comer, poucos peregrinos no camiño, aínda con algún grupo meirande de ciclistas que me atopei.
A Nosa Señora de Belén acolle á entrada de Carrión (para os peregrinos, á saída).
    E en Carrión, nova sorpresa á entrada, co contraste entre o antigo Mosteiro de San Zoilo e o Santuario da Nosa Señora de Belén, do que tomo un apunte antes de subir a beira inclinada do río, unha vez pasada a ponte dende a beira chá do mosteiro. E o dar unha voltiña por Carrión, as súas rúas, tomar algo na súa praza principal, a praza Maior (aínda identificada en Google Maps como 'del Generalísimo'), e facer algunha compra de provisións para o camiño, un pracer. Mesmo sen separarme moito da bicicleta, pois aínda non chegara a destino e non tiña moito onde deixala. A Casa da Cultura, coa biblioteca, quedou tamén retratada. A súa sinxela fachada corresponde co que se pode observar no seu interior, coa excepción dos estantes de libros.
A Biblioteca e casa da Cultura de Carrión de los Condes.
    De alí, uns poucos quilómetros ata Villarmentero, pequena poboación a medio camiño entre Carrión e Frómista, e onde o que se podía facer era descansar ata o día seguinte. Ben, a máis de ver as estrelas, ler algo... ou lavar o básico e que secara ata o día seguinte para manter un equilibrio na equipaxe. Entre unhas e outras cousas, o día que máis tarde cheguei a destino, case as sete e media da tarde.

    Crónica dunha viaxe

    Crónica dunha viaxe / 0 Atravesando a península 

    Crónica dunha viaxe / 01 Ribadeo - O Cádavo

    Crónica dunha viaxe / 02 O Cádavo - Ponferrada    

    Crónica dunha viaxe / 03 Ponferrada - Astorga

    Crónica dunha viaxe / 04 Astorga - León

    Crónica dunha viaxe / 05 León - Villarmentero 

    Crónica dunha viaxe / 06 Villarmentero - Burgos

    Crónica dunha Viaxe / 07 Burgos - Santo Domingo de Silos 

    Crónica dunha viaxe / 08 Santo Domingo de Silos - Soria

    Crónica dunha viaxe / 09 Soria - Calatayud    

    Crónica dunha viaxe / 10 Calatayud - Calamocha 

    Crónica dunha viaxe / 11 Calamocha - Teruel  

    Crónica dunha viaxe / 12 Teruel - Teruel

    Crónica dunha viaxe / 13 Teruel - Barraques  

    Crónica dunha viaxe / 14 Barraques - La Vall d'Uixó 

    Crónica dunha viaxe / 15 La Vall d'Uixó - Sagunto  

    Crónica dunha viaxe / 16 Sagunto - Valencia 

    Crónica dunha viaxe / e 17, rematando

20241101

Unha placa, unha memoria, en galego (II)

    Onte pola tarde chegou a min o que deixei posteado en 'Unha placa, unha memoria, en galego'. Á noite, recibín unha ampliación, o que agora acompaño, a nota de prensa da A.C. Francisco Lanza, con fotos, texto e vídeo (verbas de Farruco Graña, presidente da A.C.F.L.):

 




A AGRUPACIÓN CULTURAL FRANCISCO LANZA PARTICIPOU NO ACTO DE INAUGURACIÓN DUNHA PLACA CONMEMORATIVA, COLOCADA POLO CONCELLO DE RIBADEO Á ENTRADA DO CEMITERIO MUNICIPAL.

Este xoves 31 de outubro, ás portas da celebración de Defuntos, no recibidor do Cemiterio Municipal de Ribadeo inaugurouse unha placa conmemorativa “na memoria de todas as persoas que aquí xacen. Grazas a elas, Galiza segue a ter cultura e lingua de seu”. Este acto enmárcase no conxunto de actividades levadas a cabo a poñer en valor o uso do galego nos rituais funerarios.

Desde a Agrupación Cultural Francisco Lanza levabamos un tempo intentando desenvolver a exposición “Un percorrido polos cemiterios de Ribadeo a través do galego”. Requiriu o esforzo de visitar todos os camposantos ribadenses para ver quen empregou o galego para se despedir dos seus seres queridos e para lembralos nas súas lápidas; requiriu tamén o tacto de nos achegar ás familias correspondentes para lles explicar a idea da exposición, e o desexo de lle transmitir á cidadanía o porqué da súa aposta polo uso do galego neses momentos tan singulares. Requiriu o esforzo de nos volver trasladar aos cemiterios para fotografar aquelas lápidas máis significativas e que puideran formar parte da exposición inaugurada o pasado sábado 19 de outubro.

Neste sentido queremos destacar o excelente labor feito polas nosas compañeiras da ACFL, Dores Fernández Abel (traballo de campo e textos para a exposición), Belén Pérez Teijo (fotografía) e Maví López Louro (composición e maquetación do material da exposición).

E hoxe cristalizou este acto, prolongado ao longo da segunda quincena de outubro, na inauguración da placa que o Concello de Ribadeo puxo no Cemiterio Municipal de Ribadeo. Agardamos que poidamos seguir con esta colaboración en anos vindeiros para estender esta lembranza en forma de placa conmemorativa nos distintos cemiterios de Ribadeo (por suposto, coa previa consulta e proposta ás veciñas e veciños de cada unha das parroquias de Ribadeo).