![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH4jwgRisfHfAEpftErmby2d6CdetU7ht0RU7UjNTExt-OXIJ0z3IlU7m_NSMcO2DHUmyPJCouHIjj_ywaCARXmVYIWkyQz05AFBwFzxyYVwHH5cqGx3qDD-hngFdiAtOQae30BQ/s400/teatro_001.jpeg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-HHmT8N6W-2PCn7RB29HllBa3BDPN3E6x3DcCrIEhocWUdmyhXYJ0SJx_CH6aCzq6V1gkZuVNmKEtaR3eVIpw-tsBCZTbRwRbCfAmIrfyILujw5ccrI5AT5kMQUg2fGr3g1bGkw/s400/teatro_002.jpeg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEkKtc7CVxdpFf1aXLqctl090vfIH5k_DX6s8yPoBTGJd_6n2foWkhCo7aHE9f9InY2bPqRaZ8m7GprsJmboaoimFJ2Hkq9eAKLm-1uB4tkZo7-xkIxq75snoqODaMFTrYg_tXxQ/s400/teatro_003.jpeg)
Hai cousa de 40 horas, Touriño e Areces, Presidentes autonómicos, reuníanse no medio da ría de Ribadeo escenificando unha especie de obra de teatro, o teatro da vida, con base na proclamación de Reserva da Biosfera. Trinta horas despois, era o Teatro do Morcego o que interpretaba 'Le bourgeois gentilhomme' de Moliêre, unha obra clásica que resultou ben empastada (ó meu ver), e na que salvo por pequenas adaptacións, non se lle notou o paso do tempo. Curiosamente, as adaptacións quizais maiores podían pasar desapercibidas por integradas (como a recuperacón da música do tempo ou o teatral inicio con encendido de velas), pero algunha pequena, como a alusión á liberación de Palestina dun xeito que coido quería ser case subliminal (no medio dunha linguaxe incomprensible semellando turco). Tampouco pasou desapercibido (alomenos a min) o coidado da filtración no ángulo superior dereito do Hernán Naval, preto do esceario, que se 'representa' na pequena figura e que lembra que arriba, xusto encima, con diversa maquinaria hai un cuarto que leva anos xa coa porta tirada e entrada libre (posto varias veces en imaxe neste blog).
En fin, a actualidade do teatro ben realizado por séculos que teña dende a súa orixe contrasta co outro teatro lembrando ó 'carrus navalis' romano, que en parte se cree predecesor do carnaval / antroido actual: encontro no medio da ría en embarcacións privadas, con escolta pública, alquiler dunha embarcación asturiana para vir a Galicia e dar un par de discursos a xente con asistencia protocolaria tentando pedir para que se lles collera na foto nesa acción... en fin, esaxero un pouco, pero o antroido é así moitas veces: esaxeración da representación (sobrerepresentación) para tentar que se colla como verídica unha realidade que resulta absurda só porque é representación e sábese.
Ningún comentario:
Publicar un comentario