20220501

Refraneiro galego sobre maio

    Deixo en baixo algúns refráns galegos sobre o mes de maio que está a comezar. Un mes que, neste ano, xunta o seu comezo ó xa tradicional día do traballo (ou era dos traballadores?), que pouca festa parece ser, co día da nai, festa hoxe encumiada polo comercio pero cunha orixe nada comercial.

    Celebremos maio, mes das flores, no sentido que queiramos. Cos refráns, collidos entre os da Galipedia, (hai abondos máis) temos motivos de celebración:

  • A auga de febreiro ten pros campos tempero; i a de maio teno pra todo o ano.
  • A auga de maio inda carga o carro.
  • A chuvia na semana da Ascensión, leva o centeo e deixa o relón.
  • A landra que non se ve en maio, non se ve en todo o ano.
  • A langosta e o cazón, en maio están en sazón.
  • A ovella do probe no maio morre.
  • A ovella e a abella no maio deixan a pelexa.
  • A porca de maio vale máis no principio que no cabo.
  • A sardiña no maio que a parta un raio.
  • A sardiña polo abril, cóllea polo rabo e déixaa ir; por maio ásaa no borrallo, e por San Xoán xa molla o pan.
  • A sardiña por abril cóllea polo rabo e déixaa ir, por maio ásaa no rescaldo e por san Xoán xa molla o pan.
  • A vella dos anos mil gardaba pan para maio e leña para abril.
  • Abril a lan carda, e maio leva a fama.
  • Abril chove pras xentes, e maio prás bestas.
  • Abril chuvioso, maio pardo e san Xoán ventoso traen o ano compogoso.
  • Abril, déixame dormir, que en maio de meu me caio.
  • Abril e maio son a chave de todo o ano.
  • Abril e maio son as chaves do ano.
  • Abril esfola, pero maio amola.
  • Abril mata o porco no cobil e maio mátao dun ano.
  • Abril pare os froitos e maio lévaos ó lombo.
  • Abril, pendoril; maio, engraio; e San Xoan, segaio.
  • Abril, pendoril; maio, engraio; san Xoán, segaio.
  • Agosto fáiselle maio ó que non ten pan sementado.
  • ¡Ai, maio, maiolo! Peor aínda é o mes que vén logo.
  • Are quen arou, que maio xa pasou.
  • Are quen arou, que maio xa pasou.
  • Are quen arou que xa maio entrou.
  • As avenidas da Ascensión, sonadas son.
  • As sandías nin semeadas en maio nin nadas en abril.
  • Ata o corenta de maio a vella non quita o saio.
  • Ata o corenta de maio non quíte-lo saio.
  • Ata o corenta de maio non te quíte-lo saio; e se volve a chover, vólveo a poñer.
  • Auga de abril e xiada de maio, aseguran o ano.
  • Auga de abril e xiada de maio, herba pra todo o ano.
  • Auga de maio, crece o pelo un palmo.
  • Auga de maio, mata o porco dun ano.

  • Auga de maio, pan pra todo o ano.
  • Auga de maio, quítame a sarna que traio.
  • Auga de maio, trai bo ano.
  • Auga de maio, trai mal ano.
  • Auga en maio detrás do arado.
  • Auga en maio mata a porca dun ano.
  • Auga en maio, pan para o ano.
  • Auga en maio mata o porco dun ano.
  • Auga en maio quita a sarna de todo o ano.
  • Auga entre maio e xuño vale máis cós bois e o xugo.
  • Ben veñas maio, o millor mes de todo o ano.
  • Bótesme tarde, bótesme cedo, ata o maio non me ve-lo pelo.
  • Busca pan pra maio e leña pra abril, e bótate a dormir.
  • Caia auga e veña maio, que xa temos pan pro ano.
  • Cando en maio hai lama, inda algo se gana.
  • Cando en marzo chove i en abril xía, quédase maio feito unha criba.
  • Cando marzo maiea, maio marcea.
  • Cava, labor e barbeito, en maio han de estar feitos.
  • Cebada, pra marzo; leña pra abril e trigo, pra maio.
  • Centeo alto ou baixo en marzo espigado, que tarde ou temprán ha de quedar en maio o gran.
  • Centeo alto ou baixo, en maio espigado, que tardeiro ou temperau, en maio ha telo grau.
  • Chova por abril e maio e non chova en todo o ano.
  • Chova por abril e por maio e non chova en todo o ano.
  • Chova por abril e por maio e non chova na volta do ano.
  • Chova pra min abril e maio, e pra ti todo ano.
  • Chova pra vós na roda do ano, e pra min en abril e maio.
  • Chuvia, de abril; recío, de maio.

Ningún comentario: