20061204

Dous bit sobre a economía e Ribadeo. I)Introducción

Milton Friedman e John Maynard Keynes foron os dous economistas máis recoñecidos do século XX. O segundo, primeiro temporalmente, sentou as bases da intervención económica moderada do estado, no que se podería chamar liña socialdemócrata. O segundo, discípulo do primeiro, variou esa liña cavilando sobre o mercado como autoregulable de xeito pleno, en liña de capitalismo 'duro'. O terceiro elemento a considerar é económico só pola súa posible aplicación, a teoría de xogos. Di esta teoría a nivel básico que cando hai tipos que colaboran e tipos que fan trampas pódense dar tres situacións: a)todos colaboran: o conxunto vai o mellor posible e cada quen saca a súa parte. b)todos fan trampas: todo vai mal, e cada individuo tamén. c) uns colaboran e outros non: o conxunto vai máis ben mal, pero os individuos que fan trampas sacan tallada de xeito ben diferenciado sobre os que colaboran.
Agora, un tempo para a asimilación, e logo, a ver que sacamos desto.

4 comentarios:

ajaspino dixo...

Eu funme de ribadeo tamén por unha teoría económica... antóllaseme chamarlle a "teoría de chenchu":

Cando un ten que sacarse as castañas do lume, hai que buscar un castiñeiro.

Sobre todo marchei por iso, aunque o teu ponto c) "uns colaboran e outros non" tamén axudou o seu.

Fer Trombón dixo...

Real como a vida mesma, pero hai que valorar as veces tamén os motivos da colaboración e os tipos de colaboración, podese colaborar para sacar tallada, por diñeiro, por ilusion, incluso por deixadez (sempre foi así) mais o resultado exterior o remate quizais sexa o mesmo...a unica diferencia sexa coma nos sentimos nós mesmos.
A xente nova emigra coma fixeron os seus antergos?
quizais entre que che quiten as castañas do lume e lle prendan lume o teu castiñeiro que serían as dúas caras opostas, hai moito que debatir. que vos parece?

ajaspino dixo...

Eu busquei un castiñeiro, non un castaño, ollo.

Fer Trombón dixo...

quedabame un derradeiro factor, a sorte e as circunstancias ou sexa o clima... as veces non é que lle prendan lume senon que a terra na que os tentas prantar é estéril ou a "metereoloxia" acaba con eles, sorte lle chaman alguns. Non estou seguro diso a sorte non existe por definicion existe o que fas, e o que deixas de facer e as dúas son formas válidas de actuar que orixinan consecuencias.