A lagoa Cascos, revisitada

    A conta dunha información que coido que rematou nunha denuncia ó Seprona, sobre unha mancha de aceite na charca próxima ás catedrais, e por confusion miña, achegueime á lagoa Cascos, o oco deixado en Meirengos, no camiño descarrilado cara a piscifactoría de Rinlo.
    Nestes días está con auga, patos , gaivotas... despois de terse convertido nun lugar abandoado que a natureza tenta reciclar.
    A súa posición vese na foto do Sigpac, preto da segunda cetáre ade Rinlo (ó seu norleste) e a terceira (na punta de terra ó seu oeste). Seca, como aparece na foto, queda clara a súa estrutura, e mesmo a canle de desaugue, na súa parte suroeste.

    As fotos que deixo son precisamente desta última zona, a que queda entre as pedras amontoadas e o extremo suroeste.

     O pico suroeste.

     A canle ó sur das pedras amontoadas.

     Mirando cara ó norte, cara a costa.

     As pedras amontoadas.

    Detalle da canle de desaugue.

Pasou o mércores

    E con el, as especulacións desta semana sobre o mercado. Hoxe, nova xuntanza dos políticos. E mentras algún xornal comeza a falar do 'extinto mercado', onte os cochea aparcaron no lugar e foron multados. Claro, se non hai mercado ... pero o caso é que si, aínda que poucos vendedores se dispuxeron, os labregos con produtos da horta si estiveron, e un posto de flores. Eu estou fixo de que o mercado non corre perigo, aínda que o que está a suceder sexa serio. 

    Mentres, chaman a atención outras cousas, como que IPV, Industrial Pontesa de Vehículos, a fabricante das carrocetas, esteña saíndo pouco a pouco da crise aínda en tempos de crise xeral como os acutais. 

    A falta de empresas na zona, falta que se vai cubrindo pouco a pouco con pequenas novas empresas, debera levar ó estudo das empresas de éxito, algo que coido que non se está a facer. E fuxir doutras empresas, que non son un bo exemplo: sae de novo Acuinor e a súa piscifactoría de Rinlo coa ameaza xudicial á Xunta e, de soslaio, ó concello. 

    Mentras, a lagoa Cascos (ver varias referencias aquí: para a lagoa de Foxo Longo, casualmente á beira dun lugar chamada lagoa, e outra versión ou primeira referencia no blog...) segue a ser lagoa, o mesmo que os baches xa plurienais que deixou a súa 'construcción' seguen sen reparar nin pola empresa encargada por Acuinor para as obras nin por Acuinor mesmo, e despois de perder o ano pasado o xuízo a Adega plantexado por unha reclamación de 30 000 €. 

    Así as cousas, o comezo de reforzo da pilastra oesta da ponte dos Santos para rematar a adecuación ó futuro, pasa desapercibida, a pesares de que foi denunciada no seu momento o conxunto da obra por non acatar as limitacións ambientais. 

    Para rematar, un pequeno cómputo: a carpa do parque leva xa 15 días ocupando terreo iste ano, cando van transcorridos 50, o que representa 'só' un 30%: temos un 'parque cuberto'.

Informe sobre a sentenza en contra da piscifactoría de Rinlo

    25 persoas acudiron o sábado a unha pequena explicación de Adega sobre a sentenza xudicial en relación coa posibilidade dunha piscifactoría de Acuinor en Meirengos (comunmente dito Rinlo, pero non). Mentres segue a lagoa Cascos presente como furado conmemorativo, tamén a prensa se fai eco da reclamación de Acuinor á Xunta: 8,2M€. Algo que, de prosperar, deberemos pagar todos por unha decisión ó tempo favorecedora, rápida e in extremis da época de Fraga e Balbino.
Un resume que me enviaron sobre a charla do sábado:
'    Foi moi reveladora da situación actual que se vive na Administración pública galega. O da piscifactoría de Rinlo foi un pactada no seu tempo, entre un membro da Administración Fraga e Álvarez Cascos, despois de ser rexeitado o proxecto en varios puntos do litoral asturiano. A permisivide do goberno favorece certos tipos de actuación mafiosa. É preciso que a xente normal teña que pararlles os pés (poñéndose diante das máquinas, é arriscando a pel, como foi o caso da xente de Adega). Ademais, co INRI de que os que veñen destruír o medio ambiente, propoñen o caso en "aras de crear postos de traballo" pero non como empresarios, senón como si foran ONGs en aras de santidade.
    ADEGA tivo que defender o pleito de xeito terceiromundista, pois a Administración parece estar en connivencia cos infractores, o que leva a romper o estado de dereito. agora tocará lidiar coa anulación da lei do litoral dos 500 metros.
Para ben ser, deberan os propios concellos implicarse na Rede Natura e en Patrimonio, claro, pero isto trae "problemas cos plans de urbanismo" que pretenden os plenos dos concellos, habendo sempre alguén implicado no asunto.
O caso foi dificultoso, pois había "presunción de legalidade", ó ter licenza de obra, dada a nivel municipal cando aínda non saíra no DOGA a aprobación da Xunta.'
    Un par de citas lidas hai pouco poden aclarar a situación:
    1. 'Se os dirixentes vólvense máis lerdos que os dirixidos, nos diriximos á catástrofe'. Coido que é de Gramsci, pero citado por outro (en "Sobre los trazos difuminados de la República Democrática Alemana", Le Monde Diplomatique, nov. 2009). E poderíase engadir que vale, e aínda ten máis valor, se substituímos lerdos por corruptos ou outras opcións.
    2. 'Temos que voltar a aprender que podemos cambiar as cousas' (Ingo Schulze, citado en "Sobre los trazos difuminados de la República Democrática Alemana", Le Monde Diplomatique, nov. 2009)

sobre unha piscifactoría

A finais da semana pasada atopeime nos xornais cunha nova sobre a piscifactoría de Pescanova na costa de Piñeira. Facendo un pouco de lembranza para todo o mundo, despois das reviravoltas diversas, xulgados incluídos, da piscifactoría que quedou na lagoa Cascos, cando estaba dando este tema os últimos coletazos, saíu á luz a pretensión de Pescanova de facer unha nova piscifactoría na nosa costa. Estaría ubicada ó oeste do Castro das Grobas, como mínimo limitando coa zona LIC, e dende a súa proposta, xa variou o seu emprazamento previsto para alonxar un pouco máis as instalacións, tanto da costa como do castro. Despois, nada.
Agora é o PSOE quen pregunta que pasa coa piscifactoría á Xunta, acusándoa de non querer dar para adiante ó proxecto. Tomando as cousas con cautela, pregúntome se non sería á empresa a quen lle correspondería dar o primeiro paso da reclamación, en troques de ser o PSOE quen o faga en primeiro lugar, polo menos a nivel de prensa. E non parece que sexa a empresa quen lle pedira ó partido que presentara a iniciativa no parlamento galego como se fixo, pois non aparece a cousa así por ningures.
En canto á situación actual da proposta empresarial, descoñezo se houbo algún cambio dende a última vez, na que se ben se podía acceder a algunha información tendo ido a Celeiro a procurala (sempre que un non tivera amiguetes ben situados, claro), o descoñecemento era xeral, e o coñecemento, puco anunciado. se a cousa segue adiante, haberá que facer un seguimento.
De calquera xeito, o que máis me chamou a atención da nova foron, por unha beira, o parágrafo no que o xornalista di que houbo unha 'suave oposición' á piscifactoría no su momento. Parece evidente que se volta a haber oposición, non será tan tímida. Pola outra, que se volve a repetir o dos '80 postos de traballo'. Algo que lembra cando quen se postula na actualidade a alcalde polo PSOE fixo apoio do recheo 'vello' e houbo quen me dixo que se xerase un só posto de traballo, xa pagaría a pena. O destrozo na ría quedou aí, coa variación de tamaño dos tesóns ou a redución da canle de acceso a Mirasol, o posto de traballo que se creou durante moito tempo foi por traslado da rula/Confraría de pescadores, e non exnovo, pero si, creouse un aparcamento e agora hai unha empresa instalada aí, que como había espazo, preferiu facelo antes que nos antigos locais dos pescadores... Neste caso, os 80 postos poden ser algo polo estilo: mallar a costa a cambio de nada. Por iso, o que falaba do seguimento da proposta.

Do (noso) mar... contaminado

Sabido é que o mar estase a converter nun vertedoiro. Contaminación nun lugar onde todo vai parar ou acumulación de residuos de plástico, con illas inmensas no centro dos océanos súmanse á sobreexplotación de especies e o desequilibrio ecolóxico consecuente.
Esta semana, coa xunta de confrarías en Burela e a xuntanza desta tarde do Grupo de acción Costeira A Mariña-Ortegal, parece que a atención da zona se centra un pouco máis nese veciño imponente e imprescincible.

Así, enterámonos de algo que informe de augas de Galicia, pero que ten dificultade para abrirse paso ata as nosas cabezas: mesmo nunha zona tan pouco contaminada relativamente como a nosa, hai detectados 19 verquidos contaminantes.
A pregunta xurde de xeito inmediato: por que non se frean? A resposta non a teño, aínda que despois de seguir un verquido continuado no CAVI (ou aquí, ou aquí...) ou outros tipos de contaminación como electromagnética ou acústica, ocórreseme algunha hipótese.

Mentres, tamén se expón que a acuicultura, tal e como se está a practicar, perxudica o marisqueo e a pesca. Non é novidade, e lémbrome a loita contra a planta que se pretendía implantar en Meirengos, e que deixou como restos a lagoa Cascos.
Para completar o panorama, esta tarde tentará decidirse a inversión / subvención de varios millóns de euros por parte do grupo de Acción Costeira. Xuntanza aberta en Celeiro, pero coido que non moita profundidade de estudo para ver o seu rendemento.
E mentres, en Ribadeo parece que miramos ó mar máis para bañarnos que para outra cousa... e é un lugar grande, extenso, poboado de vida como para mirar para el como se dunha bañeira xigante se tratara.
Deixo algún complemento interesante para investigar sobre a nosa costa:

http://visorgis.cmati.xunta.es/dhgc/

Normativa do plan hidrolóxico Galicia-Costa

Pleno de 16 de marzo de 2009 (e II)

Despois do reseñado en "Pleno de 16 de marzo de 2009" pasouse a Rogos e preguntas, que non vou a desgranar unha a unha proque foron moitas. Pero si algunhas que considerei máis importantes ou curiosas:
Reiterou F. Rivas unha pregunta de hai 3 plenos sobre o número de turistas provintes do Uruguai. A pregunta, clara e cristalina, en relación coa viaxe a quel país efectuado por representantes municipais da zona (incluída Ribadeo) ó Uruguai o pasado ano.
Pediuse a retirada de carteis eleitorais: no que eu lembro, váise convertendo en tradición o incumprir o tempo de poñelos e de quitalos. A conta diso, o alcalde lembrou a extralimitación da propaganda acústica da UPRi nas leccións locais (algo sobre o que segue sen actuarse, esto da contaminación acústica...)
Dende hai tempo hai os venres, á entrada do Pazo do concello, un atado con unha tira de exemplares de 'La Voz de Galicia'. Parece ser que non se pagan (alomenos, polo concello)
... pedindo atallar as cagadas de cans. Como desculpa, o alcalde relatou un caso dun can que cagou no parque ... á beira do amo e diante do propio alcalde. Pero quedeime sorprendido de que o alcalde non dixera que fixo a continuación (e quedei sen sabelo, claro)
A reparación da estrada da piscifactoría (ver por exemplo un post coa lagoa Cascos en foto) deu lugar a unha explicación de futuras próximas reparacións a conta de entidades diferentes do concello, para aforrar cartos.
Lembro que a petición final de José Carlos Rodríguez (ver post anterior en Ribadeando) foi para establecer o uso dunha normativa e acortar os plenos, algo que non estaría de máis, aínda que entendo que tería como contrapartida o que foran menos amenos e menos intelixibles. Os actuais, máis calmados (a Deus grazas) do que foron en tempos non moi lonxanos, non deixan de ser didácticos e listrativos en moitos sentidos, o que pode que inflúa no aumento relativo de xente asistente.
Quedaron para despois do pleno, coma sempre, as preguntas das asociacións, que, coma sempre, foron só de O Tesón.
A primeira (ver a ligazón) sobre o regulamento de participación cidadá, deu lugar a unha resposta ambigua, no sentido en que se consultará se está vixente o regulamento do 90 ou non, e que non houbo tempo para dar pulo a un novo regulamento (a lembrar que foi presentado xa polo Tesón no concello e na Mesa de asociacións, a parte de enviado a tódolos partidos).
A resposta á segunda, sobre vagabundos e mendigos, comezou co recoñecemento de que algunha medida está tomándose (non dixo cales), pero con resultado débil, por ser un tema complicado: a P.L. non ten dereito a botar a xente da rúa, e non e cousa de poñerse como en Marbella, en plan nazi (o alacalde non empregou esta verba). Coido que hai cauces entre o 'laissez faire' e o nazismo, respetando ás persoas. Pero, igual que noutros campos, hai moito que camiñar para facer as cousas medianamente ben.
Sobre as obras de compensación de exposicións, aclarouse que o depósito está na Casa do concello, e que está previsto que a concellería de cultura distribúa obra cedida para que sexa realmente usada, pero está pendente de regulamento. En troques, o tema da lista de obras e o cotexo entre as obras e as exposicións, para ver que a norma se aplica por igual a todo o mundo, quedou sen resposta algunha, polo que o tema voltará a saír.
Respecto ó pago á SGAE, quedou claro que este ano non rematou para saber canto se lle dará, quedou clara a existencia dun convenio marco coa SGAE e o rexeitamento do alcalde de que haxa que pagar por cousas como a actuación da banda de música, incluíndo temas xa de dominio público (algo que lle parece 'indigno'). Deixou claro que daban ganas de voltarse insubmiso, pero non son cartos del, senón dos viciños (a entender que debe xestionar para evitar represalias ós viciños, non que os cartos están sendo xestionados dun xeito menos estrito que se foran propios)
En canto á pregunta, quedou en cursar a correspondente petición a Fomento, comentando que incidía nunha das preguntas feitas no mesmo pleno por un dos grupos (Ramón, PSOE)
Poderían facerse máis comentarios, pero coido que por esta, queda mellor así, deixando claros os comentarios e circunscribíndoos a temas e repostas puntuais.

Responsabilidades

Segundo a prensa de onte, o fiscal imputa por prevaricación ó Director Xeral de calidade Ambiental da época en que foi aprobado o plan correspondente á piscifactoría que se pretendía facer en Meirengos. Hai que lembrar que o tema da piscifactoría xa pasou polo xulgado a conto da responsabilidade de Adega no paro dos traballos, e agora mesmo está o tema da responsabilidade da Xunta polas perdas da compañía. E ademais, está aí a 'lagoa Cascos' (entre outras citas, 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, ...) para lembrar o tema.
O caso é que un feito así, un imputado por responsabilidade como cargo público, implica que noutro caso máis, as cousas estanse a redirixir: quen a fai, a paga, ou debera pagala, porque é responsable. E na política ata agora en boa parte dos casos parece que as cousas malas estiveran aí, para repartir entre todos, sen ter ninguén unha responsabilidade ó final: o pobo como pagano e elector cada catro anos. A contraparte sería a casta política correspondente como usuaria do poder e prebendas, que como único castigo tería o dicir no próximo período electoral 'ou me elixides a min ou a este outro parello'. Ó final, o efecto era que os cidadáns cada vez nos desentendiamos máis da política, do rexir os nosos propios destinos. Estará isto a cambiar?

Mundo revolto ... significa revolución? non (polo momento)

O comezo da revolución pode ser un mundo revolto?
En Ribadeo, as festas van para o aparcamento, pero o mercado do Nadal ven ó centro. Sen carpas, que costan, pero con cubículos cubertos, que se non chove por dentro ...
Hai anos que o BNG estaba en cabeza da protesta contra os eólicos no Mondigo, ó pé das Catedrais, e ando na procura dalgunha das postais ou carteis que proxectaban a súa imaxe sobre a praia... Hoxe está en exposición a lista de afectados pola expropiación para realizar o parque eólico. Está no concello, controlado polo BNG, que deu difusión ó tema porque se non non se entera a xente. E punto.
O gasoduto está concitando estes días a tentativa de liderzgo do alcalde na zona para evitalo. Liña de alta tensión e construcción dunha estación transformadora quedaron na outra zona de defensa...
O alcalde invita a asistir ós plenos para que se vexa o que se coce e evitar os ataques do PP. Neste mesmo blog aínda hai non tanto se ten dito que non se sabía de que ía o pleno, que case nunca se sabía, e tantas veces se apuntou que os plenos parecían feitos en clave para que non se entendera, ou soporíferos para que non se soportaran, ou longos para que non se aturaran, e todas esas cousas, para que a xente os esquecera e os elixidos poideran campar máis libremente, e isto dende hai moitos, moitos anos ... Cambiará a invitación estas afirmacións?
A Xunta recorrirá á sentencia que lle ordena pagar a Acuinor pola paralización da piscifactoría de Meirengos, a actual lagoa Cascos. Antes, foi condeada por deixar pasar prazos administrativos ...
Pero non se crea o lector ou lectora: por cada cousa revolta en Ribadeo atopamos unha morea delas fóra...

EL NUEVO PLAN ACUÍCOLA. José María Rodríguez Díaz (2008)

    A entrada é referida ás piscifactorías daquela en pugna por ubicarse no termo do concello de Ribadeo. Non se fixeron, pero a foxa dunha delas anínda está aí, a 'lagoa Cascos'.

Viernes, 14 de noviembre de 2008

EL NUEVO PLAN ACUÍCOLA

• Publicado por jmrd_ribadeo a las 17:14

Sin esperar a que los ánimos se enfriaran, la Xunta de Galicia, impenitente en su afán de beneficiar a las grandes empresas a costa de los valores medioambientales, vuelve a poner de actualidad el tema de las piscifactorías. Con su reciente aprobación del nuevo Plan Acuícola, tan lesivo para nuestro ecosistema costero como lo era el anterior del PP, surgen otra vez las protestas de aquellos que, sensibles a la conservación medioambiental, se posicionan en contra de este Plan que sólo contempla los intereses puramente monetarios de las grandes empresas acuícolas que pretenden hacer sus negocios a costa de la destrucción de nuestro bello ecosistema costero.

Un Plan en el que nuestro concejo sale especialmente perjudicado por ser el concejo al que más suelo se le expolia destinado a la explotación acuícola: casi 500 000 metros cuadrados entre las dos piscifactorías que se proyectan construir en el concejo; una en Foxo Longo, en las proximidades de Rinlo, y otra en Punta do Corvo, en Piñeira.

Pero especialmente grave nos parece la de Piñeira por las consecuencias negativas que se derivan de su ubicación: es decir, por su incidencia en el espacio de Rede Natura con el que limita, un diseño del PP, ya de por si muy escaso; por afectar al castro de As Grobas, que extiende su zona de protección hasta los límites de ese complejo; y también por su incidencia en el Espacio de la Biosfera, ya que, tarde o temprano, sus vertidos contaminantes podrían afectar a la propia ría de Ribadeo. Tres razones de suficiente peso para tratar de reconsiderar la ubicación de ese complejo.

Y para justificar este atropello se acude a los acostumbrados tópicos de siempre: los beneficios que esta operación acarrea a los vecinos mediante la compra de sus parcelas y los muchos puestos de trabajo que con este complejo se van a crear, ignorando, eso sí, el empleo que se va a destruir o se dejará de crear en otros importantes sectores como el turismo y el sector pesquero o marisquero, mientras que los beneficios que genere irán a engrosar los bolsillos de las grandes multinacionales.

Y mientras tanto la conselleira, Sra. Caride, se empeña en justificar este Plan escudándose en que cumple toda la normativa medioambiental. Muy bien, pero, ¿qué pasa con la contaminación que tan enorme complejo va a provocar con el vertido de sus residuos en el litoral marítimo? ¿Está suficientemente estudiada la influencia negativa que va a ejercer en la pesca y en el marisqueo del litoral y hasta en la misma ría de Ribadeo? ¿Qué efectos va a producir en el turismo la subsiguiente degradación del paisaje? ¿Están contemplados todos estos aspectos en los informes medioambientales a los que alude la conselleira?

Se tiene la sensación de que, con la urgente aprobación de este Plan, la Xunta trata de aplicar la política de hechos consumados. Pues, al igual de lo que ahora pretende hacer con los parques eólicos, trata también de otorgar las licencias a las industrias acuícolas antes de que entre en vigor el nuevo plan sectorial regulador.

No se trata, por mi parte, de adoptar posturas obstruccionistas a estos proyectos. Si de los estudios realizados resultan ser necesarias para la sociedad y una fuente de riqueza para la comarca, bienvenidas sean esas industrias. Pero otra cosa distinta es que el lugar elegido sea el más adecuado para su ubicación, que debería respetar ciertos valores irrenunciables que han de estar por encima de los puramente monetarios.

En el caso de la piscifactoría de Piñeira, que deberían ubicar en una zona más alejada del litoral, como hicieron con la de Rinlo, la sitúan en una zona de similar tipología que la zona afectada por la Rede Natura, un espacio de protección demasiado restringido diseñado en su día por el PP y cuya posible futura ampliación se vería limitada por la presencia de esta piscifactoría. Una zona afectada, también, por el alto valor histórico y arqueológico del castro de As Grobas. Y por si esto no fuera bastante, su ubicación dentro de los 200 metros del litoral ignora la especial protección de que goza este suelo, altera su naturaleza rústica especialmente protegida por la ley e ignora el fuerte impacto paisajístico que va a ejercer sobre el litoral.

Tanto las autoridades locales como los propios vecinos harían bien en considerar su postura, tanto por la alteración que el nuevo destino del litoral puede suponer para su medio de vida tradicional, para muchos de ellos derivado del medio marino, tanto en el litoral como en la ría, como por la perturbación que la piscifactoría puede suponer para su calidad de vida y de la de sus descendientes, así como su incidencia en el turismo de esta comarca.-

José Mª Rodríguez

Outros Artigos de José María.

Vivir sen durmir? Non se pode

    Lembro que hai xa moitos anos, facendo auto-stop entre Santiago e Vigo colleume un condutor que se adicou a falar segundo el para non durmir pois durmía moi pouco: unhas catro horas diarias. Segundo el, aínda tivera unha época que durmira algo menos. Sei que foi un ir tenso toda a viaxe, aínda que non tivemos ningún percance.
    Tamén hai xente que se di insomne, que non pode durmir e que leva asociado en xeral outros problemas de cansancio crónico ou psicolóxicos.
    Agora, hai un par de noites, inaugurouse un 'Vivir sin dormir' en Ribadeo. Non creo que faga falta dicir o que opino del nin da decisión da alcaldía que o permite (desto xa dixen algo), e só reseñarei que o título ven de que hai escasos minutos (sobre as 10 e media da mañá) aínda subía un puñado de xente en non demasiado bo estado pola rúa. No medio, entre os locais e bulicio de límite de apertura e isto, como sempre, xente subindo (e parándose, e cantando, e...) e os camións diversos de limpeza (esta mañá o camión da auga debeu ter algún problema e tivo que voltar...)
    Adxunto tamén poño unha testemuña fotográfica: visto que unha obra na Lodeira en abondas posibilidades de ser legalizada despois de finalizada a pesares de térselle mandado parar, recollo o estado onte da obra que se mandou parar en Ramón González, para deixar testemuña de cómo están as obras e non deixalo para último momento como fixera no seu día G. Cao para denuciar a obra da Lodeira (ver tamén a referencia nun pleno. a obra pode verse a partir do calexón da rúa Doctor Moreda (do mercado), pois a saída a Ramón González ten a tapia que se ve ó fondo.



    E isto ocorre mentras deixo outros comentarios para máis adiante: problemas de edificacións de edificios tamén en Viveiro, ou que Acuinor (que coido que aínda ten a 'lágoa Cascos' dispoñible, da que xa tratei outras veces, ver aquí para a lagoa de Foxo Longo, casualmente á beira dun lugar chamada lagoa, e aquí para outra versión ou aquí para a primeira referencia no blog; sei que puxen fotos, pero non as atopo) reclama a Adega 30 000 €, de xeito previo a facer algo semellante coa administración.

Do lixo e outras merdas

Ven sendo algo cíclico, o do falar do lixo. Producimos moito (en Ribadeo, enviamos ó lixo cousa de 1 kg diario, co que completaríamos un peso igual ó noso en 2-3 meses) e literalmente non se sabe que facer con el. Nin aínda cando temos unha recollida como en Ribadeo se evitan situacións como as de embaixo, que en principio parecerían perfectamente evitables. A primeira foto corresponde ó furado preto da terceira cetaria de Rinlo, xusto á beira da estrada. Alí non se debera botar lixo, tampouco hai casas próximas, e o movemento grande máis próximo foi o intento de Cascos que rematou nunha grande lagoa que agora se pode ver preto. [Por certo que o da parte de baixo, branco, é escuma mariña, pois o mar chega por un furado nas rochas]

 O segundo é moito máis recoñecible, unha das beiras da 'zona comercial' do Vilar, que non é a primeira vez que sae no blogue por conta do lixo. Neste caso, a zona é a da vía de FeVe, entrada a Ribadeo para máis dunha persoa.

Isto ocorría mentres en Madrid se promocionaba que veña xente a Ribadeo.
A outra cousa incluída no título é a merda. Aínda non hai moito que se está a rematar a EDAR co tubo saínte que debera levar dende o comezo e levar os restos, entre outras cousas, da nosa merda, lonxe. Pero hai outras merdas que en boa parte non son recollidas e campan polas beirarrúas esperando, por exemplo, que algún zapato lles faga a honra. Admiro á xente que se pon a recoller a merda dos cans. Pero tamén hai xente que non o fai.
E ben, quen esporcalla? Hai recollida de lixo, hai varredores nas rúas, pero é evidente que tamén hai quen non lle facilita as cousas. E, a pesar dos avisos de sancións... parece que a cousa queda niso, en aviso.