Ribadeo e as miñas cousas (chámalle Blog / Weblog / Bitácora / Caderno ... )
Dia frío,
rúa baleira,
chan mollado,
atendendo neve.
Tras a saraiba,
nubes arriba,
o ceo crarexa
entre dous tempos
mexa que mexa.
O día segue.
O vento que soa,
o ano pasado
que aló leve.
Nubes negras veñen
mentres tanto
nós esperando
o arco da vella.
 |
| Mientras algunos han querido ver en estas imágenes de la ocupación del Capitolio en Washington el reflejo de las manifestaciones en las puertas de los parlamentos españoles pocos han reconocido su gran parecido con los acontecimientos del 23 de febrero de 1981 en el Palacio de las Cortes en Madrid, con el golpe del coronel Tejero. |
MIEDO
Una sociedad asustada es una sociedad a punto de morir por el virus del miedo. Y el día de Reyes pudimos ver en Washington la escenografía de una sociedad practicando un rito de muerte y miedo. El de la muerte de su democracia y el del miedo al futuro. Afortunadamente el espectáculo de ese esperpento distribuido por las redes y los medios de comunicación por las esquinas del mundo ha podido servir como vacuna. Incluso algunos se atreven a insinuar que la vacuna, que el espectáculo, ha sido diseñado en algún laboratorio de ciencias avanzadas en el cálculo social y político. No lo creo. Demasiado talento imposible de encontrar entre las élites del poderoso mundial.
Para el análisis queda todo el periodo Trump. El tiempo de la deslegitimación de la democracia liberal. De la emergencia de los populismos entendidos como la única forma posible en nuestros tiempos de evidenciar cómo el fracaso económico, social y climático del capitalismo post crisis ha hundido en la pobreza limitada o extrema a capas enormes de las clases medias de occidente y ha hecho posible al mismo tiempo la aparición de unos poderosos sectores tecnológicos y empresariales con una prosperidad insultante, que se han erigido como los beneficiarios únicos de la crisis en compañía de unas castas políticas tradicionales.
Las formas políticas, las representaciones políticas en el poder, partidos e instituciones como la justicia o el sistema educativo, han sido y están siendo incapaces de ofrecer a los pueblos y a sus clases populares alternativas creíbles de salvación. Los Trump y compañía no surgen en el vacío. Surgen de la insatisfacción masiva de las poblaciones y del convencimiento de que los sistemas actuales de gobierno no están en condiciones de enfrentar el reto del cambio social y económico, de la misma paz y cooperación internacional o de la lucha contra el cambio climático. Y ese fenómeno, esa deslegitimación, no va a ir sino en aumento, desgraciadamente.
La crisis económica no tiene visos de solución y la pandemia está acelerando los procesos de deterioro, ya que las fórmulas de hacerles frente, si bien sirven para cauterizar el daño a corto plazo: financiación fácil, presupuestos expansivos y expansión del gasto social, a la vez crean unos déficits monstruosos sin solución de financiación viable como no sea con costes sociales y reestructuraciones de deuda pública calamitosa. Sobre la particular afectación de esa crisis galopante en España me abstengo de opinar. Tengo que cuidar mi bilirrubina y mi creatinina.
Durante mucho tiempo seguirán siendo más las incógnitas que las seguridades. EEUU y con ese país otros muchos de la órbita populista como Hungría, Polonia y Brasil están sufriendo lo que ahora se llama crisis de reputación. Tratar con ellos, llegar a acuerdos y garantizar su cumplimiento se convierte en un ejercicio de riesgo. El caso de los EEUU saliendo del pacto climático de París de manera unilateral o del acuerdo nuclear con Irán producen miedo en la comunidad internacional y reducen la confianza en la capacidad de esos países. La buena reputación cuesta años en ganarse pero puede perderse en poco tiempo debido a las prácticas de dirigentes o líderes incoherentes o insolventes ¿Quién garantiza al mundo que en los EEUU no volverá Trump al poder en el 2025? Y quien habla de garantías estado a estado habla también de garantías empresariales, de créditos comerciales, etcétera.
Hablando de vacunas nos cuentan que salvo en las Asturias de mis ancestros el ritmo de su aplicación está pinchando. Nunca peor dicho. Pocos pinchazos. Normal. Vacaciones de personal médico, vacaciones de residentes en centros geriátricos y fiestas y, sobre todo, incapacidad técnica y estado desastroso de los sistemas de salud. La fórmula perfecta. Esperemos que a lo largo del año las cosas se vayan arreglando. Yo me conformo con salvar la semana santa del año 2022. Mientras llegan las soluciones la bronca sigue. Hay muchos que necesitan la bronca para alzar su estatura política. Normal también. Ustedes no se alteren por ello. Miren el horizonte y díganse como el sabio del pueblo: la vida son tres funerales y dos bautizos.
Pasadas las fiestas aquí estamos otra vez. Gracias por darme entrada en sus casas. Procuraré volver de semana en semana si no es mucha molestia.
Un beso para todas
Ángel
- Posdata
Cuidado con Filomena
Con los acontecimientos de ayer en Washington me vino a la memoria lo que nos contaba a los reclusos de la cárcel de Carabanchel en 1971 el líder de la huelga del Marco Jerez. Con una gracia sin igual, Manuel el vocal del sindicato que armó aquella legendaria huelga, narraba cómo la Guardia Civil le estaba apuntando con sus armas mientras se dirigía a sus compañeros huelguistas en una asamblea. "Queridos compañeros, decía, es hora de terminar con esta huelga. La patronal parece que está en condiciones de aceptar nuestras reivindicaciones."
Mientras lanzaba ese discurso que demostraba su voluntad de servir al orden público y evitar su detención, Manuel iba guiñando alternativamente sus ojos.
Desgraciadamente no pudo evitar su detención. La Guardia Civil no es tonta. El recuerdo me llegó escuchando los mensajes de Trump pidiendo a sus partidarios que se retiraran del Capitolio con argumentos que más bien invitaban a insistir en la bronca. Un maestro Trump. A la altura de un vocal rojo e infiltrado en un sindicato vertical franquista.
Hoxe por hoxe xógase ó xadrez abondo máis por internet que de xeito directo. O certo é que non teño unha fonte de datos con números fiables para apoiar o que digo, pero polo que coñezo despois de ter xogado ó xadrez durante medio século, apostaría unha boa cantidade a que así é.
En Ribadeo aínda segue existindo de xeito formal, pero sen actividade dende hai moitos anos, un club de xadrez fundado nos oitenta, o 'Alfonso X el Sabio', que no seu momento artellou varios campionatos 'Vila de Ribadeo' e participou na liga provincial, enviando asemade algún equipo ós torneos galegos de xadrez infantil. Veu recoller unha testemuña medio século aínda máis antiga, arredor de Evaristo Lombardero pai, que tiña recollido diversa documentación como testemuña do devir axedrecístico da vila naquel entón.
Hoxe en día en Ribadeo leva tempo sen haber torneos nin actividade máis que moi esporádica en torno ó xadrez. Mais cónstame que diversas persoas da vila están a desenvolver unha certa actividade na plataforma online chess.com, algún xogando co equipo Galicia ('Team Galicia') en dita plataforma. Un equipo que se codea en diversas ligas con outros de estados con abonda máis poboación e unha tradición que soa no mundo do xadrez.
Hai pouco cumpríronse 12 anos da fundación do equipo, e un dos compoñentes máis activos fixo un resume da súa historia. Aí vai, como complemento da historia por facer do xadrez en Ribadeo:
O Team Galicia de Chess.com naceu un 17 de Decembro de 2008, por iniciativa de @jjxerez, un andaluz afincado en Galicia como el mesmo di. Cando estabamos a piques de chegar aos 1.000 membros e comezabamos a pensar en escribir unha entrada coa historia do Team Galicia que nunca até hoxe se chegou a facer, pedímoslle unhas palabras sobre os primeiros pasos do Team Galicia, que a moitos se nos escapan e deixounos estas palabras:
Hola a todos,
Mi nombre es Juan José y mi nombre de usuario es jjxerez. En el año 1992, por motivos laborales y familiares, me trasladé a vivir a Ourense desde mi ciudad natal (Jerez de la Frontera – Cádiz). Años más tarde, mi hijo empezó a jugar al ajedrez y yo recuperé, con él, una afición que había tenido en mi primera juventud. En el año 2007 descubrí la página web de chess.com y empecé a jugar en ella y a recomendarla a mis amigos y conocidos. El 17 de diciembre de 2008 decidí crear el equipo de Galicia para competir con el resto de equipos de Comunidades de España, que comprobé que se habían formado en Chess.com. Al principio, invitaba a mis amigos y a los jugadores con los que iba jugando en la página para que se anotaran al equipo, y así, nos anotamos a participar en una Liga Autonómica y comenzamos, también, a retar a equipos de otros países. También se iniciaron los primeros Torneos internos. Sé que tuvimos problemas para que nos admitieran en las primeras competiciones de las Liga Mundiales y Europeas, y ya no recuerdo si la gestión la llegué a finalizar yo o lo consiguió el grupo de Administradores a los que les pedí que me sustituyeran y que se hicieron cargo del equipo: "Jaedrez", “Puremind”, “Galicky”, “Tropeiev”, “Damafe”,…. ellos y los que posteriormente “han tirado del carro”, han conseguido que hoy seamos un equipo con 1.000 jugadores y que estemos en puestos privilegiados en Las Grandes Ligas de chess.com. Gracias a todos por participar en este proyecto y enhorabuena por vuestro trabajo.
2008-2013, a orixe
Mergullándonos nas notas e nos foros, atopamos referencias aos primeiros torneos internos que de algunha maneira evolucionarón no Torneo anual do Team Galicia e que recollemos neste fío do foro a información de todos eles:
Histórico Torneos Team Galicia
Tamén atopamos unha noticia de @jjxerez na que se ve o primeiro intento por xogar a Liga Mundial xa en 2009, cando o Team Galicia apenas tiña un mes dende a súa creación.
Foi finalmente na tempada 2013 cando Team Galicia debutou nas ligas Mundial e Europea, e atopamos a noticia de @jaedrez na que se fai o anuncio e na que xa se anticipa algún futuro problema polas bandeiras en relación coa participación nestas ligas internacionais:
O labor organizativo de @jaedrez no pouco tempo que estivo na administración de Team Galicia tamén merece unha mención, e o seu traballo e as súas ideas inspiraron aos que nos encargamos da organización do Team Galicia nos anos seguintes.
Nesa primeira etapa tamén colaboraron na administración do Team Galicia: @MarcosSigras, @NachoMacias (MrNaranja), @damafe ou @jazard, e outros aos que Chess.com lles pechou a conta e dos que se perdeu toda a súa participación nos foros, notas... como @Betty88 ou @Suibne.
Desa orixe dun club de amigos onde todo o mundo é benvido, e do interese en participar nas ligas internacionais, que se vén facendo ininterrompidamente dende 2013, quedou un Team Galicia que intentou captar a todos os membros de Chess.com que tiñan bandeira galega ou algunha información que o fixera sospeitoso de ter algunha relación con Galicia, pero que medrou moi pouquiño a pouco malia a ter a porta sempre aberta e a recibir cos brazos abertos a todos os membros que se quixeron unir.
2013-2020, unha etapa slow
En 2013 mudou o equipo de administración. Entramos como admins @puremind, @tropeiev e máis eu, @galicky, que coa axuda de @damafe nos primeiros anos co Xadrez por Votación, guiamos o Team Galicia até 2020.
Foi unha etapa slow, na que as ligas Mundial e Europea de xadrez diario, nas que debutamos ese ano 2013 centraron a atención do Team Galicia.
Debutabamos na World League na División H, mais por mor dun axuste ao abandonar a competición o Team Malaysia, ocupamos o seu lugar na División E e conseguimos o ascenso á División D. Nunca máis baixamos e mesmo chegamos a gañar algún ano o dereito ao ascenso á División C que non aceptamos pola dificultade para garantir un mínimo 50 xogadores por encontro en toda a competición. O crecemento do Team Galicia nesta etapa foi lento e non parecía asumible participar coa esixencia de 50 taboleiros. Se cadra 2021 será a tempada do noso debut na División C tras gañar a competición na División D en 2020 con pleno de vitorias.
Na primeira entrada do foro sobre a última tempada da WL recóllese un histórico da actuación do Team Galicia nesta competición.
Tamén con formidables resultados participamos dende 2013 na Liga Europea e dende 2014 na Liga Mundial de Xadrez 960 chegando a participar na tempada 2020 na segunda división mundial.
@puremind puxo en marcha xa ese ano a súa páxina para o seguimento dos resultados e as estatísticas do Team Galicia nas ligas internacionais, unha páxina que evolucionou até converterse na páxina oficial de seguimento destas competicións.
En 2017, Chess.com puxo en marcha a opción de xogar encontros en vivo por equipos e axiña naceron as competicións internacionais por equipos nesta modalidade na que quixemos estar dende o comezo, coñecedores das dificultades que houbo para participar por primeira vez na World League e a European League de xadrez diario.
Así naceu a Liga Mundial de Xadrez en Vivo (LCWL) coa primeira tempada en 2017. As participacións nesta modalidade aínda eran cativas en todos os equipos. Mais outros equipos incrementaron máis rapidamente a súa participación e nós acabamos renunciando a participar na tempada 3 en 2018, retomando finalmente a competición na tempada 5 no ano 2020.
Un 2020 no que nace tamén a versión europea da liga de xadrez en vivo, a LCEL.
2020, unha revolución e a busca dunha nova normalidade
2020 foi un punto de inflexión, o Team Galicia non só chegou por fin aos 500 membros, senon tamén aos 1.000, e case aos 2.000, bateuse a marca de participación do Team Galicia nun encontro diario co encontro que gañamos a Bosnia na EL por 92-90, nas ligas en vivo conseguironse rexistros formidables, mais tanto crecemento viu tamén acompañado dalgúns problemas que supuxeron algunha sanción ao Team Galicia en ligas internacionais pola incorporación de moitos membros sen ningún vínculo con Galicia.
Tamén trouxo problemas ao equipo de administración que se renovou ao completo neste ano 2020 tras 7 anos sen cambios.
Algúns concentraron a súa aportación nuns poucos meses, @Xosegalego, @llouci... outros viñeron para quedar @Avertigo, @Carro-Can, que xunto co reincorporado @damafe e @oscarillo e @Bloom71, conxugan ben o coñecemento do Team Galicia coa ilusión e a enerxía para aportar novas ideas que guíen o futuro do equipo.
Dunha destas novas ideas xurdiu o novo logo do Team Galicia, creación de @misteroom, que ilustra esta entrada e mostra unha imaxe renovada ideal para o inicio da nova etapa.
Unha nova etapa dun Team Galicia que, coma sempre, seguirá a ser un
punto de encontro en Chess.com de todo o xadrez galego e recibindo cos
brazos abertos a todos os galegos da diáspora e a todos aqueles que
teñan unha relación especial con Galicia.
A noite dos cristais rotos significou en Alemaña o recoñecemento da ascensión nazi. Anoite, hora galega, viviuse un episodio nos EEUU que mo lembrou. O asalto ó capitolio por unha turba instigada de forma non tan indirecta polo presidente saínte fai pensar en primeiro termo nun golpe de estado nun país do terceiro mundo. O retardo dunha hora en enviar a Garda Nacional en auxilio dunha policía desbordada non indica que a situación esté controlada no fundamental, senón máis ben unha satisfacción de ter o poder cando queira, de perdoavidas, por parte de Trump. É dicir, de ter a posibilidade dunha ditadura unipersoal á volta da esquina.
Faiseme difícil, na distancia tanto espacial con Washington como social coa sociedade estadounidense e sobre todo, de poder, co que representa ter o máximo poder na nación considerada máis poderosa da Terra, xunto cun considerable poder económico e da súa rede socioeconómica, o captar todo o que representan os disturbios e o seu trasfondo. Aínda así, teño claro que nun lugar onde quen ten o mando polo momento pode apretar un botón e levar o mundo ó abismo, que esa mesma persoa indulte dunha tacada a máis de cen amigos ou persoas amigas de amigos, e, ó día seguinte, despois de estar máis dun mes acusando ó contrario de fraude e presionando para que non se recoñeza a vitoria allea, permita que os seus partidarios asalten a sé da institución que garante a democracia no seu país, non é un demócrata. E pon á democracia á beira do precipicio, forzando ó seu sucesor, mesmo antes de tomar o mando, a posturas autoritaria, facendo na práctica que se acheguen os actos do contrario ás propias ideas.
Algo diso pasa, xa, aquí. As arengas de políticos ó incumprimento democrático saltándose as propias normas democráticas que din defender é unha hipoteca para o futuro. E, se na capital dos EEUU, só pasaron horas entre un senado arrasado e a convocatoria de novo do pleno que se pretendía que non se celebrara, o que manifesta unha estrutura de raíces democráticas sólidas, aquí, onde o rei de entón, antes de selo, actuou a modo de conexión cos intereses norteamericanos, e despois de selo, ten amosado unha conduta ilegal, os feitos poden convertirse en breve tempo en algo peor, aínda que non afecte tanto ó resto do mundo cmo no caso dos EEUU.
Remato de recibir a imaxe anterior. Unha das moitas que circulan pola rede. Cólloa para 'aledarme o día', como tenta implicar o avatar que titula a frase. Ou mellor, para non rirme dos demais, senón para aprender con eles. Nos dous sentidos, aprender co que fan, posto 'negro sobre branco' polo 'alégrame el día', e, a traverso do blog e reflexión conxunta (senón, non me tería chegado a imaxe), en conxunto con os demais.
E é que si, os que van ó ximnasio motorizados -estoume referindo a quen vai dese xeito 'sen vir a conto'- e e ou os que se poñen a camiñar na cinta para facer exercicio sen estar confinados, tamén votan. E viven. E, vivindo, fan outras moitas cousas que poden ser totalmente racionais ou totalmente idiotas. E claro, na maioría desas 'cousas idiotas', se as fan, será porque non as ocnsideran tal; ó fin, o cualificativo de idiotas ven pola xente que poda estar observando -coma min, ou coma nós, neste caso-.
É o que hai... Imaxino unha imaxe semellante on algo así como: "A xente que está pendente do Whatsapp para reflexionar nun blog, esa xente tamén vota." Evidentemente, a redacción xa supón unha visión do tema algo diferente doutro que espuxera a mesma idea con outras verbas. En todo caso, coido que non me gustaría a implicación que pode ter, nin como voto idiota nin como indicación para negar o voto a dita persoa. E ti, que opinas?
 |
| Hospital asilo de San Sebastián e San Lázaro de Ribadeo |
Covid 19 no Hospital-Asilo de Ribadeo (1)
A primeira noticia en medios oficiais sobre o brote de covid-19 no Hospital Asilo de Ribadeo coñeceuse o día 23 de decembro de 2020. Nesa data a paxina web do concello decía o seguinte:
“Tres residentes do Hospital Asilo de San Sebastián e San Lázaro, de Ribadeo, deron positivo por covid-19, segundo informou esta mañá o alcalde, Fernando Suárez. A detección produciuse dentro dos cribados periódicos que o Sergas realiza nas distintas residencias e centros de maiores…”
Nos días seguintes saíron novas notas na mesma páxina web onde se daba conta da progresión do brote que xa chegou a 24 ou 25 persoas incluíndo usuarios e varios empregados do centro devandito.
Como podemos observar nas notas da páxina web do concello “… a detección produciuse dentro dos cribados periódicos que o Sergas realiza…”. O cal quer dicer que según estas notas oficiais non se detectou nengún caso anterior que puidese ter relación con este brote xa que os casos do Asilo foron detectados a traveso dos “cribados periódicos”.
No intre de escribir esta nota (4 de xaneiro) xa está corrida por todo Ribadeo outra versión dos feitos segundo a cal unha persoa que cumpria unha laboura de tipo espiritual no Hospital Asilo resultou positiva arredor do dia 21 ou 22 de decembro. De ahí despréndese que as probabilidades de que este primeiro caso tivese algunha relación cos seguintes son bastante evidentes.
Debemos suliñar que non pretendemos personalizar nen moito menos culpabilizar a nengún dos actores de este proceso, senón crarexar os posibeis pontos oscuros para poñerlles solución e que non se repitan no sucesivo. Asemade estes días tivemos contactos teléfonicos ou personais co Servizo de M. Preventiva do Hospital da Costa, ca Delegación Provincial da Consellería de Saúde en Lugo, con persoal sanitario que exerce no Centro de Saúde de Ribadeo e con persoas moi próximas a todo este proceso por motivos familiares, profesionais, de vecindade etc.
Despois de esta introducción podemos afirmar que hai abondas evidencias e coincidencias para supoñer que os feitos aconteceron dun xeito bastante diferente a como os conta a páxina web do concello de Ribadeo, porque houbo un caso anterior de outa movilidade e risco e non autorizado para entrar no hospital segundo a normativa vixente. E da aquí xurden unha serie de preguntas:
¿Descoñece o concello a versión extraoficial e que non ten nada que ver ca rumoroloxía ? ¿Non ten nengunha pista, mesmo entre o persoal do Hospital-Asilo e a congregación de Marta e María? ¿Non se fixo o rastrexo dos contactos do caso inicial supostamente descoñecido?
Calquera pode seguir ca cadea de inquéritos ate agora inexplicados pola versión oficial pero imos ver outra serie de dúbidas:
O ”Protocolo conxunto da Consellería de Sanidade e da Consellería de Política Social para o manexo da crise do COVID-19 nas Residencias de Maiores” (17,11,2020) establece as normas de tipo preventivo e para o control da infección mesmo entre usuarios, persoal, familiares, profisionais sanitarios, perruquería etc. Enténdese que aquelas actividades que non están autorizadas deben considerarse desautorizadas, como poderían ser as clases de piano ou os xogos florais, tendo en conta o outo risco de infección e a especial vulnerabilidade dos usuarios deste tipo de centros. Dito doutro xeito, está perfectamente regulado quen pode entrar e quen non nas residencias da terceira edade. E aquí ven outra serie de inquéritos:
¿Sabía o concello de Ribadeo que persoas que non están incluidas no listaxe de autorizadas entraban e saían no Hospital-Asilo? ¿Sabía con qué periodicidade se daban estas visitas e cales eran as actividades e que riscos de infección poderían traguer? ¿Non é moita causalidade que o primeiro caso de infección neste brote esteña borrado da páxina web do concello cando é do dominio publico?
Non nos nos imos extender, cada un debe pensar pola sua conta. A nosa idea é que esta experiencia debera servir para avanzar na participación da veciñanza nas medidas de control de riscos diante da pandemia do Covid-19 e nos servizos sociais de Ribadeo. Sería custión de crear unha asociación de usuarios, familiares e persoas voluntarias que defenda uns servizos públicos e participados democráticamente, como xa existen en outras zonas de Galicia. A participación implica requerir información, analizar as diferentes actividades dos responsables políticos e de xestión, propoñer solucións e alternativas aos distintos problemas e a fin de contas non tragar con rodas de muíño.
Unha luva
Unha pequena historia, comezos de ano. Unha luva como protagonista que queda, coa desaparición da (ou das) protagonista principal.
A historia de fondo é curta: paseando con tranquilidade e tempo, un día frío e con chuvia intermitente, empuñando paraugas e unha bolsa, a rúa case baleira, perdo unha luva. Como? Despois de deixar unha man libre para manexar o móbil. Volvo sobre os meus pasos ata onde lembro que a tiña posta, revisando coa vista de xeito minucioso o chan, beirarrúa ou calzada ou herba, e mesmo os peches de fincas próximos nos que poidera quedarse trabada nunha caída. Non a atopo, e volvo facer de novo o recorrido. Sen resultado, volvo xa camiño da casa, mais polos mesmos lugares, fixándome unha última vez. Nisto, decátome de que as casas da zona que atraveso nese momento, antigas, teñen un oco das fiestras onde se poden deixar cousas. E se tivera caído por alí e alguén a recollera e pousara? De novo, retrocedo uns metros. Abondos para decatarme de que si tiña habido un alguén que deixou atrapada a luva nun tirador dunha porta sen uso. Non se mollara, e volvín á casa cun exercicio inesperado e coa luva na man acompañando un sorriso na face.
Nada que non teña sucedido de xeito máis ou menos parello a moita xente. Mais a comezos de 2021, coas noticias bombardeando con novos casos e novas cepas de covid, terceira onda, contaxios irresponsables polas festas non menos irresponsables, xel de mans para antes e despois de visitar tendas... Só cando levaba varios minutos pensando, dando as grazas de xeito mental a quen recollera a luva do chan e a deixara a salvo, dicíndome a min mesmo que como non se me ocorrera mirar alí xa na primeira pasada, que seguro que xa estaba, que parezo parvo, que que fría tiña a man, pasouseme pola cabeza o tema da pandemia. A cousa rematou cun 'Luva contaminada? Probabilidades próximas a cero, e de calquera xeito, luva posta'. Entre os pensamentos do comezo e o final, a cabeza aínda deu unha volta a como sería o comportamento da persoa este pasado fin de ano: tería posta a máscara no bar? Tería estado en celebracións con máis de dez persoas? Viviría nun concello con restricións de movemento e viría a Ribadeo saltándose o control? Ou sexa, saltaríase as normas, pero sobre todo, o sentido común que indica a protección dos demais e propia? O tema estaba derivando e expandíndose na miña cabeza, de xeitos diversos, á diferencia entre norma e sentido común ou entre deber e responsabilidade, ós pequenos incumprimentos e (ou) irresponsabilidades que todos temos, ao menos, por ser humanos e non máquinas, ás aparentes (ou reais) inconsistencias normativas, á dificultade de estar ó tanto das normas que afectan en cada momento, cando decidín volver ó agradecemento dun acto sinxelo. Un acto humano que pode aledar unha parte de día. E dun noutro de acto sinxelo en acto sinxelo, da vida enteira. Si, por suposto, mentres tentamos poñer os catro sentidos para non ter boletos dunha lotería fatal. Mentres tentamos sorrir e poñemos un gran de area cara ó futuro.
Despois de ter esperado varios días dende o artigo 'Progresión do coronavirus en Ribadeo', por fin aparece na web do concello unha nova nota de prensa que copio abaixo.
 | |||||
| A data de 30/12 como data de cribado é indicativa, ó non terse difundido información sobre o tema máis que as notas do concello, coas deficiencias á vista. |
Segue sen falarse da orixe do brote ou de como, seguindo os protocolos, xurdiu a expansión. Asemade, tamén se deixa sen cubrir a expansión fóra do asilo: a día de hoxe non se fixo cribado nin seguemento, que se saiba. E na páxina do SERGAS leva varios días a indicación de que Ribadeo ten 28 casos.
A VINDEIRA SEMANA REALIZARASE OUTRO MAIS
O último cribado realizado no Hospital Asilo de Ribadeo deixa 10 novos positivos por covid, 7 de usuarios e 3 de traballadores do centro, segundo ven de confirmar o alcalde, Fernando Suárez.
O rexedor relatou que "este pasado xoves as autoridades sanitarias do Hospital da Costa fixeron un novo cribado xeral para comprobar a progresión do gromo detectado hai uns días no Hospital Asilo. Os resultados das probas indican que hai 7 novos casos de usuarios e 3 casos de traballadores do centro residencial".
Fernando Suárez dixo que "tal e como foi pasando nas situacións similares anteriores, iniciáronse de inmediato as actuacións coordinadas entre as autoridades Sanitarias, as autoridades de Política Social e máis as do Hospital Asilo. Así os traballadores afectados están nos seus domicilios gardando a corentena necesaria e cos protocolos pertinentes. En canto aos usuarios, 5 deles xa foron trasladados ao Cegadi (Centro Galego de Desenvolvemento Integral), que é unha Residencia con funcionalidades hospitalarias que a Xunta de Galicia ten habilitada para estes casos en Santiago de Compostela. Este Centro está preparado para a atención de persoas consideradas válidas ou con nivel de dependencia baixa. Agora neste momento xa se atopaban alí as persoas usuarias do Hospital Asilo que deran positivo nos días anteriores, facendo así un total de 18 persoas de Ribadeo nese Centro".
O alcalde sinalou que "outros 3 usuarios diagnosticados como positivos, e de acordo cos criterios das autoridades sanitarias, permanecen no Hospital Asilo debido ao seu elevado nivel de dependencia previo ao contaxio vírico. Tamén se atopa nesta situación, desde o primeiro día detectado, a relixiosa afectada de Covid19. Para todas estas persoas están habilitados igualmente os protocolos de atención, coidado e protección indicados polos Servizos Sanitarios e Sociais. No momento de ser emitida esta nota de prensa, tamén se atopa 1 persoa usuaria no Hospital da Costa en Burela, indicándose que cando supere a situación hospitalaria será derivada segundo o seu grao de dependencia ben ao Cegadi ou ben ao Hospital Asilo de Ribadeo".
Suárez Barcia manifestou que "segundo nos indican os responsables sanitarios do Hospital da Costa, de cara a principios de semana farase un novo cribado xeral para comprobar se o gromo se estabiliza ou se pola contra hai novos contaxiados, sen prexuízo de que se poidan realizar novos test de antíxenos de xeito inmediato se algún outro residente mostra síntomas de contaxio antes dese cribado. Tamén nos informan nas últimas horas os responsables sanitarios e sociais que as persoas afectadas polo coronavirus manteñen, en termos xerais, uns niveis leves ou aceptables de sintomatoloxía. Estas mesmas autoridades, tanto as Sanitarias do Hospital da Costa como as de Política Social do Cegadi, indican que esta situación actual deriva dunha previa que vai desencadeando un gromo, por canto unha boa parte dos afectados son compañeiros de cuarto de persoas previamente contaxiadas".
O rexedor ribadense engadiu: "séguese valorando como moi positiva a actuación coordinada na aplicación dos Protocolos e Planes de Continxencia por parte da Dirección do Centro e do seu persoal, así como a actitude dos residentes á hora de enfocar esta crise sanitaria. Igualmente se continúa a valorar moi positivamente a actuación coordinada das autoridades sanitarias do Hospital da Costa e das do Cegadi por ir desprazando a Santiago a estas persoas afectadas, logrando así dous obxectivos estratéxicos neste momento: o primeiro é que os afectados estean nas mellores condicións de atención residencial e hospitalaria posible. E o segundo é que o Hospital Asilo de Ribadeo vexa diminuído de xeito moi importante o risco de transmisión vírica para o resto de usuarios, que viñeron dando negativo en todo este tempo e que actualmente suman 16 persoas".
çFernando Suárez indicou que "como sempre indicamos, manteremos informada á cidadanía sexa cal sexa a situación á que nos teñamos que enfrontar, coa confianza de que en moi poucos días estaremos no pico de madurez deste gromo que se iniciou a principios da semana pasada. Farémolo a medida que vaiamos obtendo información, ben por nós mesmos ou ben proporcionada polas autoridades sanitarias autonómicas en canto nola vaian facilitando, sempre co mellor ánimo informativo e para dar a confianza necesaria que evite rumoroloxías ou situacións de confusión".
