Amosando publicacións ordenadas por relevancia para a consulta xardíns colgantes. Ordenar por data Amosar todas as mensaxes
Amosando publicacións ordenadas por relevancia para a consulta xardíns colgantes. Ordenar por data Amosar todas as mensaxes

20210627

Xardíns colgantes en Ribadeo edición 2021

    Hai tempo que veño facendo referencia no blog ó que eu chamo 'xardíns colgantes', conxuntos de plantas ou plantas soltas que, de xeito non guiado por man humana (máis ben, non evitado pola man) van na procura dun lugar para vivir, en xeral nas partes altas das fachadas das nosas casas. Ás veces, irrumpen á vista, mais o normal é que sexan a penas pequenos borróns nas alturas. Nun día de ánimos baixos poden parecer o descuido e falta de atención cosificados, mais noutros, máxime se fai boa temperie e a persoa ten bo esprito, poden aprezarse na súa beleza sobre o fondo celeste ou facendo filigranas sobre unha ou outra parede.

   Esta mañán, nun pequeno recorrido entre a Atalaia e a praza de Abaixo, recollín algúns detalles de xardíns colgantes que agora deixo aquí, en orde de aparición á miña vista, e onde se poden contrastar diversos estilos, dende simple maleza en fincas abandoadas a unha ramiña mínima en predios ben coidados, en situacións que requiren tamén diferentes xeitos de visión:


















20090809

Os xardíns colgantes de Ribadeo (n)



Non é a primeira vez que deixo plasmado no blog algún dos xardíns colgantes de Ribadeo, pero non sei que número fai.
Esta verza aérea forma parte dos xardíns colgantes da r/ Rodríguez Murias, á altura de Vivín.
O contraluz no lusco fusco non favorece a imaxe, pero mañá seguro que plena luz do día vése mellor...

20150428

Primavera?

Por esta época, levo posto no blog varios anos algunha entrada de xardíns colgantes. A conto de dúas fotografías que tomei este fin de semana, retomo o tema con algunha variación.
A primeira é a foto dunha casa que da a r/ San Miguel. Mellor dito, ós restos do que era unha casa. Vista por diante ten moi mal aspecto, pero por detrás, é outra cousa. A vexetación oculta os rasgos da decrepitude, e volve a escea exuberante, mesmo un contraste vivificador fronte á amalgama de cores, estilos, alturas... que se observan na proximidade. De calquera xeito, amalgama ou vexetación mediante, o ver un andamio indicando a recuperación nun futuro próximo tamén fai sorrir desexándolle o mellor á boa da casa.
A segunda foto é a do cine Colón, na Praza de Abaixo. A súa vexetación, rebosante pola beira, acubillouse tamén no interior. O certo é que a foto, tomada como pasaxeiro dun coche, así inclinada, pide case clemencia ante unha posible posición horizontal da fachada, ou, polo contrario, un esforzo para retomar a verticalidade co empuxe da vexetación dende atrás....
 No caso da primeira foto, unha recuperación dun espazo para uso privado. No da segunda, unha perda continuada dun espazo adicado ó público. Aínda hai pouco tempo os seus baixos eran empregados para almacenar materiais diversos de xeito temporal por algunha sociedade. Hoxe, coido que non sería conveniente polo risco que leva entrar no edificio. E mesmo a cornixa, que non ten protección no seu baixo para os peóns, é un perigo que lembra o balcón que se desprendu en parte hai non tanto no antigo colexio dos irmáns a poucos metros, na r/Trinidade.
Eu non fun nunca ó Colón, pero aínda queda moita xente en Ribadeo que si pode ter ido. E debe lembrar o subtítulo dunha obra feita ad hoc pola AVVO Tesón hai algúns anos: "Outro Ribadeo foi posible" (para ver o libro Ribadeo no tempo a través das imaxes). Como dicía nunha das entradas na que trataba estes temas, pode que sexa conveniente lembrar o 'Ribadeo que queremos'.

Sobre xardíns colgantes en Ribadeo:
http://ribadeando.blogspot.com/2007/05/auga-sen-domar-volve-seu-cauce.html
http://ribadeando.blogspot.com/2008/07/fesmo.html
http://ribadeando.blogspot.com/2009/08/os-xardins-colgantes-de-ribadeo-n.html
http://ribadeando.blogspot.com/2013/03/visitas-insolitas.html
http://ribadeando.blogspot.com/2013/05/acompasando-o-tempo.html
http://ribadeando.blogspot.com/2013/05/a-consecuencias-do-pleno.html
http://ribadeando.blogspot.com/2013/06/natureza-de-retorno-en-ribadeo.html
http://ribadeando.blogspot.com/2014/05/de-leste-oeste-xardins-colgantes-en.html
Presentación sobre as 'Casas caíntes' de Ribadeo: http://ribadeo.webcindario.com/Ribadeo_falls/img0.html

20140502

De leste a oeste. Xardíns colgantes en Ribadeo

Levo xa varios anos ofrecendo fotos dos xardíns colgantes de Ribadeo, máis ou menos en primavera. Desta volta, elixín un eixo leste-oeste, dende a Rodriguez Murias ata o xardín. Hai fotos que non se ven ben (todas tomadas co móbil), pero se neste eixo, a 'gran Vía' ribadense, os tellados están así (e só mirando da rúa cara ó sur!), coido que Ribadeo ten un potencial grande de xardíns coltantes (e non tan colgantes, como os dous 'a pé de rúa' que van no medio)
A decoración dos tellados comeza a confundir ben achegados o centro
Este é exuberante
De todas formas, cores, tamaños...
Deixei fóra os dos balcóns, de macetas ben coidadas, pero non os do chan, algúns máis diminuídos...
aínda que non todos.
O xardín pódese ver dende as ventás
E nas casas abandoadas exténdense non só polas beiras
Hai algúns menos produtivos
... case invisibles
... e outros que non teñen discontinuidade co fondo
Aquí remata desta volta a viaxe, con plantas ben desenvoltas e con auga abondante.

20170921

Imaxes dende Ribadeo

As veces non nos decatamos de onde vivimos. Temos que reflexionar ó pasar polos sitios para car na conta da beleza ou infamia que representan. E, de cando en vez, é un exercicio de autorecoñecemento  que ven moi ben.
Aquí quedan algunha fotos tomadas estes días de lugares uns máis coñecidos, outros descoñecidos, uns de todos os días, outros, do momento, cunha característica común: tomadas en Ribadeo. Cara ó ceo, á ría, ou a detalles da vila. Non tratan de ser artísticas, senón de lembrar que eses lugares existen e miralos está ó noso alcance.
Madeira acumulada no porto de Mirasol, co tesón e As Figueiras ó fondo. Non chega a haber as cantidades que houbo pouco tempo atrás, pero non deixa de ser unha estampa ribadense..

A V de vicotria parece formarse ó rematar a auga de tapar o tesón fronte a Mirasol.


Os novos aparcadoiros de bicicletas.

Arco da vella sobre San Roque, á mañá.

Xardíns colgantes no tellado, un clásico de Ribadeo

O costal sen árbores (e con escaleira) dende o cemiterio. Quen se lembra da urbanización que hai unha ducía de anos se pretendía poñer alí?

Os vidros reflicten o ceo por baixo da vexetación

20080716

Feísmo?





Quen dí feísmo? se nos habituamos a ver de contínuo cousas feas, seremos inmunes, sería como se pouo a pouco esas cousas pasaran a ser normales, non feas. Aínda nalgús casos, guapas, belas. Algo deso está xa a pasar na actualidade en zonas de Galicia, e veremos o que se fala esta tarde nas xornadas de medio ambiente sobre 'o feísmo' . En realidade, o título da mesa redonda é algo así como 'actuacións ambientais sustentables na costa de Lugo'. A cousa é, hai diferencia? Deber, debera, e moita. Actuacións non son edificacións nin construccións de paseos marítimos a 'tuttiplén', o ambiente non é o cemento e a sustentabilidade é algo que se persegue, pero que polo momento anda moi, moi escasa, sendo adulterada tanto en concepto como en palabra.
Pode que polo tema da enfermidade do feísmo (é dicir, non só, pero tamén) sexa bo pasarse por algunha das exposicións que hai estes días en Ribadeo. Onte pasei pola da Casa das Letras a ver a exposición de Luisa López Santos-Santiago e coido que me gustan os seus extremos. Tanto o movemento da oleaxe como a abstracción da quietude nas liñas dos edificios estilizados. E non sigo: coido que as exposicións son para ver ou para contar en profundidade, e agora mesmo non vou facer ningunha das dúas cousas.
Remato de novo co pleno. Houbo unha cousa que parece que se me escapou entre o mal que se escoita e o pouco esforzo por que se escoite que di José Mª: a multa imposta por 9015€ a mármoles Eo por incumprimento da normativa acústica. Sácoo da prensa de hoxe, despois de saber dende hai hai tempo que a licencia fora anulada de xeito xudicial (está recorrida). En fin, parece que o concello se move: calquera día destes ata lle pon unha multa a algún pub que non teña licencia de pub e que ademáis aínda así incumprira a normativa de ruídos e de horario.
Do pleno quedaba tamén a resposta ás preguntas de O Tesón:
"1.En relación ó horario de funcionamento da Biblioteca Pública Municipal Viejo Pancho, tema que xa foi preguntado hai meses, e visto que non hai variación de horario respecto a outros anos, continuando a ter un tempo de uso abondo reducido para os escolares e para o público en xeral, solicitamos coñecer se se realizou algún estudo de necesidades de ampliación de horario, e as disposicións do mesmo cara ó futuro."
A resposta foi a cargo de concelleira de cultura, indicando que este ano se contrata unha persoa para cubrir vacacións e para aumentar o horario en agosto.
"2.Ante a resposta pública dada hai poucos días polo sr. Alcalde sobre o funcionamento futuro do ascensor da Atalaia, incluíndo que non está previsto ascensorista, e para un coñecemento máis detallado do tema, solicitamos coñecer se existe algún tipo de estudo ou informe sobre a viabilidade económica de dito proxecto, ou algún coñecemento fundado do concello dos gastos que vai representar o seu funcionamento para as arcas municipais e as vantaxes para o desenvolvemento da vila nun momento no que se tende a pechar o porto, con carteis diverso prohibindo o paso. É dicir, ten coñecemento fundamentado de que a execución do ascensor é asumible e convinte?"
O ascensor non ten un estudo de viabilidade, pero tampouco se vai pechar o paseo marítimo Alfonso Rodríguez castelao, xa que é de Costas e non de Portos. Cree o alcalde que non debe haber ascensorista, e di que o concello asumirá os gastos de mantemento mediante a típica cuota trimestral por contrato cunha empresa, como se fai en calquera outro ascensor. Especulou sobre unha posible concesión na oficina de turismo dos baixos da estrutura para que poda ter venda dalgúns produtos (refrescos, recordos, ...) e ó tempo ter algo de man o ascensor. Non embargantes, engadiu, a axuda para obra non se limita ó ascensor, senón que abrangue o remozado das rúas adxacentes, rematando 'quero entender que os beneficios van ser superiores'.
Polo medio, indicou que este ano non concederan a subvención para o ascensor no concello, que quedará de pronto sen el.
A fotos, tres de 'xardíns colgantes de ribadeo', e a outra, dunha das moitas cousas do pobo que se me escapan e que se lle escapan tamén á prensa en xeral. Neste caso, o aviso da restauración do órgano da igrexa a conta de Caixa Galicia.
Outra cousa que tampouco vin moi anunciada nos xornais é que hoxe é o pregón do Carme, ás 20:30, do que me enterei porque a xente da banda que vai gravar á Coruña a banda sonora para 'Os mortos van ás présas' debera estar aquí para unha actuación co gallo desa presentación.

20150519

Xardíns colgantes, edición 2015 (I)

No día das letras galegas, natureza viva, rebosante sobre as nosas cabezas, como tódolos anos, lembrando que estamos na primavera. Só unha mostra:
No aparcadoiro:
nunha 'maceta' sobre columna do valado, co pé dos carteis electorais
no muro derribadeo da antiga casa indiana
ó pé dunha casa indiana en S. Roque
nas Catro Rúas
Nas fincas de S. Roque
Na r/Deputación pode verse o conxunto máis nutrido na actualidade
E quedan máis para outra ocasión...(e quedará sen mediar aínda, da cantidade que hai!)