 |
| De Sarah from Brizzzzzle, UK - Disco ball in blueUploaded by TheCuriousGnome, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=9559025 |
A ORIXE DA MÚSICA DISCO
Adóitase atribuír ao filme “Febre do sábado noite” de 1977. Era un estilo musical subterráneo, nacido no barrio marxinal neoiorquino do Bronx e que fuxía da contracultura hippy da década anterior. Non procuraba o compromiso social nin a protesta. Só lle interesaba a simple diversión máis intensa.
Axiña engaiolou á mocidade das clases medias acomodadas, que vivía modosiñamente de luns a venres e desfasaba as fins de semana. Co paso dos anos, rematou evoluíndo ao funk psicodélico e despois ao superfluo éxito comercial de masas grazas aos programas de radio musicais e a certas divas internacionais.
Nos seus inicios foi considerada unha música para negros, latinos e homosexuais, relacionada co “rhythm and blues”, allea aos testosterónicos estilos “country” e rock. Mesmo houbo un locutor deportivo que ofreceu entradas de balde para un partido de béisbol entre os equipos de Chicago e Detroit en 1979 a quen trouxese un disco deste estilo e o esnaquizase no terreo de xogo. Houbo que suspender a competición polo lamentábel estado no que ficou o estadio.
O seu primeiro escaparate mundial foi a discoteca Studio 54, coas súas icónicas bólas de cristal xiratorias, cando as melodías disco xa saíran das súas toupeiras para entrar nos glamurosos locais de moda.
Ningún comentario:
Publicar un comentario