Contradicción? Non, pero tamén.

Esa é a sensación que se lle queda a un con algún cúmulo de novas.
Por exemplo, cando despois de ser un verán no que aumentou a siniestralidade na estrada en Galicia en contra do que pasou no resto do estado, ó aumentar tamén o uso das liñas de noitebús, decídese potencialas porque salvan vidas na estrada. Parece máis ben que o que se fai é potenciar a movida, atraendo a ela xente nova que non te posibilidade de usar o seu propio coche, e poñendo para ese fin a disposición o esforzo de todos.
Algo polo estilo coas festas de Ribadeo: resulta que, por exemplo, a orquestra de onte foi pagada por un grupo de pub, a comezar polo que se atopa xusto á beira do novo emprazamente elixido para a actuación, que, en días aínda no que fai falta aparcamento, resulta que é un aparcamento provisional precisamente habilitado pola súa falta en Ribadeo. É natural que, aínda que esteña prohibido pola propia normativa do concello, fora consentido o anuncio da actuación mediante altavoces en coche por todo Ribadeo, coche por certo pertencente ó mesmo grupo de empresas que o pub mencionado e que foi usado asemade polo concello para anunciar cousas de tal interese público (e polo tanto, capaz de facer a excepción do anuncio) como unha pulpada no parque, diversas actuacións no auditorio, etc, con participación municipal cando cadrou, ou os xoves no verán, a promoción do mesmo pub mediante o anuncio dunha churrascada nouturna gratuíta. Un sentido semellante ten que as atraccións festivas un ano máis sigan sen control de nivel de ruídos, mesmo aquelas frecuentadas por xente miúda e polo tanto en xeral máis fastidiada fisiolóxicamente por ese mesmo ruído ó non ter as defensas psíquicas desenvoltas...
Non se pode dicir que sexan exactamente contradiccións, porque parece que hai explicación, aínda que non me guste ou sexa a xustificación dunha ilegalidade, pero tamén hai algo deso na relación entre o que se di e o que se fai. E ocorre en cousas que podemos chamar mási 'pequenas', como o feito de que hoxe mesmo a biblioteca esteña pechada mentras a prensa trae que en xeral as bibliotecas están a pleno rendemento polos examens de febreiro. Estamos en festas, e iso pasa asemade por riba de que fora pedida unha ampliación de horario hai poucos días nos actos do 50 cabodano.
Poderiamos seguir. Outro día sera.
Mentras, aí queda o símbolo de Ribadeo, para uso libre, collido da fachada da casa da cultura... eso de 'uso libre' aplicado despois dos parágrafos anteriores, parece como se soara mal...

Mirando para atras ou aprendendo do pasado?

Estamos afeitos moitas veces a non mirar atrás, o pasado, pasado. Pero o voltar a vista atrás, sabendo eso, que o pasado está pasado, pode dar unha fonte de aprendizaxe excelente, ó igual que cando se di eso de coñecer a historia para tentar non repetila (a parte mala). 

Neste caso, trátase de pasado próximo: hai uns días poñia nun artigo o horario da biblioteca de Burela en referencia ó reducido da de Ribadeo. Hai menos días aínda foi reclamada unha ampliación de horario no acto do cincuentenario da 'Viejo Pancho', que reduce o seu horario e aínda solía pechar neste mes a pesares do aumento do sue uso como sala de estudio polo de setembro. O caso é que non vexo previsión dese aumento horario, así como tampouco vin movemento ningún á hora de protestar polo canon de biblioteca (ver barra lateral) que temos que pagar todos, vaiamos ou non alí, e ó meu parecer, imposto dun xeito inxustificado. A repasar tamén o caso do parque contraincendios de Barreiros: servicio para todos, leva anos construído e non funciona por pelexas políticas. Houbo protestas antes do verán, pero no verán, todos caladiños, que pode asustar o turismo. Sobre retrasos, en Ribadeo sabemos de máis: o polígono industrial, que ía estar en marcha o ano pasado segundo o alcalde pasado segundo declaracións feitas á prensa, aínda non vai desta porque hai que pagar un transformador para polígono e pobo (aínda sen polígono o que hai xa é pequeno) e a empresa (Begasa) di que ela non o fai. Búscate a vida, Ribadeo! 

Lendo o libro (que lle deron en chamar revista) da biblioteca, entérome das vicisitudes que leva pasado no século XX. E, ó tempo que lembro tanto o lugar nos baixos do cantón, sigo a pensar na promoción da lectura mentras vexo o funcionamento das atraccións nas festas e o comportamento da xente nova. Por certo, boto de menos no libriño unha semblanza dos bibliotecarios anteriores a Mª Jesús Rañón Ríos: Pilar Reimundez, Leonardo Fernández Reinante (que na realidade parece ser que non era bibliotecario, aínda que facía algunhas labores do estilo), etc.

Os comerciantes non están contentos con este verán. Dentro da campaña de aparicións en prensa do CCA, toca a de fin de verán facendo ese comentario e o de que hai unha decea de establecementos que queren logra o distintivo de calidade. O certo é que o comercio ribadense está cambiando e o CCA/ACISA ten abondo que ver, e non só na aparición na prensa. Pero, o de calidade, quedarase na obtención dun certificado? É un perigo que vin hai tempo a conta doutro certificado de calidade: unha cousa é ter papeis que documenten todo e outra o que o cidadán de a pé soe entender como calidade, e non sempre van parellos. Diría que o periódico insistía na primeira faceta e cumprimento normativo máis que na segunda de ter contento ó cliente. 

O Porta da Auga (o CIFP, non o IES, que xa non son o mesmo por decreto) mantén as xornadas de automoción, e antonte revisaron o sistema educativo (de FP) alemán, que leva funcionando moitos anos, mentras aquí cambiamos e cambiamos de plans de estudos, sen chegar a centrarnos en ningún. Pode que sexa esa falta de centrado unha das causantes de rendemento educativo. De feito, estou convencido de que ten algo que ver. En fin, son varias as novas comentadas, ningunha de hoxe, e todas entendo que pasaron no seu momento sen moita atención. Non embargantes, en xeral, requírena porque son as pequenas cousas as que constitúen a base vital, tanto das persoas como dos pobos.

Hai que garantilo

Hai que garantir que ... acade o seu potencial de promover crecemento sostible e progreso, evitando ó tempo que os ricos se fagan aínda mais ricos, empobrecendo máis ós que sufren a pobreza crónica e producindo un dano maior a un medio ambiente cada día máis fráxil.
Así, pode referirse a case calquera cousa e ser dito por calquera. Referíase á bioenerxía, o autor é o Director da FAO, a Organización da ONU para a Agricultura e Alimentación, e saiu como colofón a un artigo o pasado fin de semana no El País. A lembrar que están a aumentar o przo de alimentos básicos por estarse a adicar terras á bioenerxía, que, ó ser usada, ademáis está contribuíndo a levar máis CO₂ ó medio. É dicir, está encarecendo os medios de subsistencia, o que afecta en maior medida ós máis pobres, para beneficiar enerxéticamente a quen pode pagala, os máis ricos, facendo estragos no medio ambiente, vía monocultivos e contaminación.
Por certo, que parece que o impacto (a 'pegada') medioambiental correspondente é menor nos biocombustibles que no petróleo e carbón, pero non deixa de haber pegada e, ó tempo, hai outros efectos colaterais.
O problema enerxético do mundo non deixa de ser un problema plos biocombustibles, e o primeiro paso para solucionalo é a diminuciòn do consumo enerxético. Algo non doado de conseguir mentras se trata de aumentar o que se da en chamar o 'nivel de vida' da humanidade enteira; dunha parte para asegurar uns mínimos de subsistencia, doutra para acadar unhas comodidades, e doutra máis para aumentar ditas comodidades.
Fai moito tempo que se sabe como consumir menos enerxía e en xeral, recursos, en cantidade de operacions, pero a lóxica do mercado, extraendo beneficos doutro tipo de procesos na actualidade, fai difícil a súa substitucion.
Non embargantes, non é só a contaminación por dióxido de carbono (co conseguinte efecto invernadoiro asociado, por exemplo) a ameaza: canta máis enerxía se consuma, máis dificultoso lle será á Terra evacuala ó espazo. E é ben coñecida a 'illa de calor' que se forma nas cidades, que pode elevar varios graos a temperatura no seu interior respecto ás zonas circundantes, o que leva a... usar máis acondicionadores de aire, que aseguran o frío un recinto mentras aumentan fóra o calor (e a suma total de enerxía consumida pola humanidade e a evacuar pola Terra)
Os problemas de supervivencia están entran entrando nunha fase que pasan de ser máis individuais (a procura de sustento) a colectivos (a procura dun impacto mínimo, que remata influíndo tamén na procura do sustento), e a ben seguro que non será a derradeira volta que escriba sobre esto no blog... gastando enerxía para manter encendido o ordenador, funcionando a rede e os ordenadores dos que lean esto.
Por certo, mentras, o gobernon non deixará subir as tarifas as eléctricas este ano, o que evidentemente favoreceá o consumo. Pero, é malo que a nerxía sexa barata? Podría ensaiarse unha resposta como 'depende de a quen vaia a parar o benerficio', ou 'depende do que se faiga cos cartos que sobran do seu custe real?

Os inmigrantes

GaLicia segue a ser terra de emigración, como o testemuñan os miles de galegos que van procurar traballo fóra. Non embargantes, tamén é terra de inmigración, pois hai xente que parece que ven na procura dos traballos que os galegos non queren. Dito así parece unha contradicción, pero coido que non o é: en xeral, os traballos que collen os inmigrantes están peor pagados e teñen menor futuro e seguridade que os que van procurar os galegos fóra. E, se cabe pensar nun posible elitismo dos que se van (a palabra elitismo non me cadra, pero non atopo outra que o resuma de xeito adecuado), tamén cabe cabe pensar nas condicións de traballo dos que veñen.
Hai só uns días, facía unha lembranza de outro Ribadeo e deixaba caer a falta de plans de integración/convivencia. O caso é que hoxe leo na prensa que hai concedidos 10000€ de subvención para un plan para os inmigrantes e retornados. Plan que hai que facer aínda.
Queda entón a nova pregunta: que se fará? E, mentras parece que chega tarde por dúas razóns, os inmigrantes xa están aquí, e os cartos tamén (alomenos, a súa disposición), tamén queda a pregunta se se vai actuar sobre condicións de traballo ou sobre algún tipo de agasallos gratuítos para manter a calma temporalmente mentras os autóctonos se preguntan o por que deses agasallos. Naturalmente, son dúas situacións extremas para ilustrar un pouco o tema. É de esperar que eses cartos sirvan. Nese sentido, sería bo ir ó diccionario e mirar que significa 'integrar' (a palabra usada no xornal para dar a nova), e se non, procurar outra verba máis adecuada. Non embargantes, coido que as acepcións no D.R.A.G poden servir para ter unha idea: "v.t. 1. Ser parte xunto con outros de [un conxunto, un grupo, etc.]. Tódolos membros que integran a asociación votaron a favor. SIN. compoñer, constituír, formar.2. Incorporar [a unha cousa, a un todo]. Integraron na lista electoral tres candidatos independentes. CF. introducir. // v.p. 3. Incorporarse [algo ou alguén] [a unha cousa, a un todo]. España e Portugal integráronse no Mercado Común en 1986. CF. introducirse. 4. Asimilarse totalmente [ó grupo ou comunidade en que se entra]. Os fillos dos inmigrantes integráronse perfectamente no país."
De calquera xeito, (e aí están os diferentes significados que trae o diccionario para interpretación da palabra) hai veces que se di integrar e se pensa en asimilar ou nalgo polo estilo, que non é o mesmo, e está a dar problemas noutros países.
Mentras, a nova destacada en Ribadeo é que comezaron as xornadas de automocion, xa tradicionais en Ribadeo, e que constitúen tamén un xeito de axudar integrar á nosa xuventude (e á inmigrante) ó mundo do traballo mediante unha mellor formación. E, na zona, destacaría que seguimos outr ano máis sen parque de bombeiros, e que as funerarias da zona agrúpanse (están nesas) constituíndo unha UTE (unión temporal de empresas) para facer fronte ó tema das autopsias en Lugo.

Estatísticas do blog

O mes pasado, agosto, con 2300 visitas xustas foi o terceiro mes, despois de maio (3112) e xuño (2507) nas estatísticas do blog, aumentando un 48% sobre o mes correspondente do ano pasado.
É dicir, parece que polo momento segue a medrar a aceptación do que se vai poñendo.

Ex libris

    O anterior foi un fin de semana literario: a ministra Mercedes Cabrera Calvo-Sotelo fixo un pregón basado en 'Ribanova', escrito polo seu avó. E o día anterior foi a presentación dos actos do cincuentenario da biblioteca, coa presentación do libriño a máis honra da institución. Del collo o trabalo correspondente a Santiago Sanjurjo, que, segundo explicaron, chegou tarde e por eso está metido nunha folla a parte. Por eso, para que non se perda do resto de traballos, aí vai.
    Complemento co ex-libris da biblioteca, o digno co que se marcan os libros que alí están.

Sobre o 5º cabodano da banda

Aproveito o fin de semana de 'presentación' do 50 cabodano da biblioteca e do pregón das patronais (...resulta que non é a patroa, pero eso é outra historia) para poñer as primerias páxinas escaneadas do que puxo A Mariña-El Progreso no 5º cabodano da Banda Municipal de Ribadeo (incluído erro en foto que me preswenta como xogador de fútbol).

Comentarios en Ribadeo

Comento as novas de onte aparecidas no Progreso...
O PP teme que o concello teña que indemnizar a Acuinor, algo que entendo se coceu entre PP e PSOE, máis que en relación BNG. E que me lembra outro caso dunha indemnización supoño que moito menor da que se pedirá neste, que se segue a pagar, que implica os partidos máis ou menos na mesmo orde que no caso Acuinor e que, supoño que debido á pequena cuantía, ninguén menta: a dos 60€/mes por desvalorización dunha vivenda por asunto de ruídos nouturnos.
Estase a cocer un novo plan de fomento turístico comarcal. Mentras que entre o vecindario a xente máis ben quéixase e sufre en silencio o turismo e a saturación nos servizos que conleva só porque sabe que hai xente que vive ou complementa a súa vida co turismo, non se albisca ningún plan comarcal para mellorar os servizos (a pesar dunha pequena campaña na prensa nese sentido), tanto no verán como no resto do ano. Ou si?
O musikeo tívose que celebrar na escolleira porque costas non permitiu facelo nos bloques. Indica un cambio de tendencia nas ideas de costas? Unha maior protección da natureza quizais? Ou só que concello e costas dependen de partidos diferentes? (esto último espero que non, sería triste, aínda que non inédito)
Mentras, Balbino Pérez Vacas dedícase a falar cousas algo raras. A última, a acusación de trato de favor do BNG a un veciño de Cubelas (certo que, segundo sae na prensa, a cousa é rara). O outro día pasáronme unha fotocopia dun intercambio epistolar na Comarca de hai uns 13 anos que me lembrou moito a actuación actual de Balbino. Sairá no blog.