Observatorio? Futuro?

O observatorio de aves, tal como estaba ata o de agora,nunha imaxe de Google Street View.

 

   Onte pasei por alí. Ó ir co meu propio motor humano e non co mecánico de explosión, foime doado o parar, ver e aprezar. Chocoume e fíxeno. Non sabía nada, quizais foi iso o que aumentou a miña curiosidade. Hoxe xa vin a nota de prensa do concello e unha pequena nota no xornal: o observatorio de aves á beira da ría foi desmontado, servindo para facer o chan horizontal nunha área un pouco maior do que xa tiña, e as pedras grandes, para limitar o terreo. 

   Pregúntome como será a protección para evitar que a nova estrutura se convirta de novo nun mexadoiro. Pero, mentres, benvido sexa se logra atraer a atención por un lugar que a merece, como excelente atalaia para observar as aves que pululan pola ría de Ribadeo.

   Asemade, en lugar non lonxe deste, tamén observei que a antiga vía do ferrocarril desbrozouse nun pequeno tramo. Aínda que a nota de prensa non diga nada sobre o particular, espero que sexa o comezo dunha acción para recuperar outro tramo para o seu uso para camiñantes e ciclistas.

   Por certo, o muro pintado que aparece á esquerda da foto, coido que foi abondo anterior a os 'hai 20 anos' que di o alcalde, pero polo momento non teño información que poda presentar como confirmación.

   Deixo en baixo a situación (case no centro da imaxe de OpenStreetMap, xusto no cartel N-642, ó norte de Reme), un par de fotos tomadas onte, e despois, a nota do concello.

 

 

--

Nota de prensa do concello:

BARCIA, DÍAZ E MUNDIÑA VISITARON A VELLA INSTALACIÓN

Miradoiro de aves

19/12/2020

O Concello iniciou a recuperación ambiental do miradoiro de aves sobre a ría, que está situado en Reme na parroquia de Ove. O alcalde, Fernando Suárez, indicou que ten case 20 anos e que se foi deteriorando co paso do tempo. O investimento ascende a 24 200 euros.

O rexedor dixo que "nos últimos anos o Concello leva promovido unha serie de actuacións destinadas á recuperación ambiental e posta en valor da Ría de Ribadeo. Actualmente, como socios do proxecto Life Fluvial, onde temos a sorte de traballar con entidades da talla das Universidades de Oviedo, Santiago de Compostela e Lisboa, entre outras, estamos a continuar coa substitución de especies invasoras como o eucalipto por outras autóctonas, propias do noso hábitat, na marxe galega da Ría de Ribadeo".

Suárez Barcia subliñou que "neste compromiso que seguimos coa protección do medio ambiente e dos espazos aturais, onte comezamos as obras dun proxecto un pouco máis modesto, pero non menos necesario. Estes traballos consisten na recuperación ambiental do miradoiro de aves situado sobre a Ría de Ribadeo en Reme, na parroquia de Ove. Esta infraestrutura, que conta con case 20 anos, foise deteriorando co paso do tempo, ademais de presentar evidentes signos de vandalismo".

O alcalde ribadense explicou que "a actuación en si consiste no desmonte do actual observatorio e do monólito situado ao seu carón, para posteriormente situar un novo observatorio, aberto á estrada nacional N-642 co fin de tentar evitar os danos vandálicos que presenta o equipamento actual. Por outra banda, eliminaranse 3 pés de eucalipto co fin de mellorar a observación da Ría dende este miradoiro, ademais de eliminar os lixos e vertidos difusos que se encontran polo entorno. Por último, instalaranse elementos de control tanto para os vehículos como para as persoas, para limitar o espazo que podan chegar a ocupar, ademais dun panel informativo acerca das normas de comportamento que se deben gardar neste espazo".

Fernando Suárez manifestou: "compre destacar que a actual infraestrutura fóra executada pola Consellería de Medio Ambiente da Xunta de Galicia, pero á hora de querer acometer esta actuación encontrámonos con que o terreo sobre o que se sitúa era de titularidade privada, polo que nun primeiro momento tivemos que levar a cabo unha labor de investigación co fin de dar cos actuais propietarios, os cales, finalmente nos cederon os terreos ao Concello, algo indispensable para poder executar estes traballos".

O rexedor engadiu que "o presuposto dos traballos a realizar é de 24 200 euros, dos que nos subvencionan 20 000, en dúas anualidades A axuda é da Rede Natura, da dirección xeral de Patrimonio Natural da Conselleria de Medio ambiente".

O vello miradoiro no que se está actuar foi visitado nas últimas horas polo alcalde, Fernando Suárez, e os concelleiros de Medio Ambiente e Medio Rural, Jorge Díaz e Jesús Mundiña.

Adecentamento do cantón

Hoxe, ó pasar polo parque, leveime unha agradable sorpresa. Cambiaran a cobertura do baixo da Torre dos Moreno no cantón. Non hai unha perspectiva na que cadre exacta a superposición, pero aproxímase abondo, como pode verse na foto.

Un pouco máis en detalle, obsérvase mellor a calidade percibida da reprodución:

 O cambio foi realizado moi recentemente; se non lembro mal, alguén se queixaba por escrito hai pouco, pode que esta mesma semana.
A mágoa é que non sexa a finalización da obra, senón unha foto. Coido que para o outro aínda haberá que esperar.
Por certo, no lateral, 'niquelado':

A próxima semana, pleno

Iso é o que se deduce da nota de prensa que liberou o concello, na que se indicaba que mañá xoves haberá comisión informativa previa. Ou sexa que, aínda que de xeito indirecto, sabemos que a próxima semana será o pleno ordinario que se realiza cada dous meses, en mes impar, estes últimos tempos, de xeito aleatorio. Polo tanot, se alguén quere participar polo menos a nivel de información propia, xa sabe a que aterse. Porque se se segue coa liña de moitas outras veces anteriores, non sairá anunciado debidamente o día e hora, supoñendo o lugar, que coma sempre será o salón de plenos do concello (sempre queda o recurso de ir mirar tódolos días o taboeiro da entrada do concello...)

A nota de prensa da importancia ás licencias de obra, con un porcedemento que se variará para a súa outorgación, e que, segundo a propaganda do concello, será máis sinxelo e xusto.
Hoxe mesmo tamén sae na prensa que se dará licenza de primeira ocupación a cinco edificios que non a tiñan e que andiveran no xulgado por sobrepasar o permitido no vello PXOM. Resulta que tras perder o xuízo, ser multados os promotores e os arquitectos, tersentencia de demolición parcial, etc, agora si se van legalizar co novo PXOM na man. Isto, para quen diga que as sentencias están para cumprilas ou para quen se asuste de casos mediáticos que deixan a un apampado co seu resultado. Despois de todo, chegouse a un acordo e os veciños terán o que xa teñen, mais legalizado. Algo que implica, por exemplo, ter luz individualizada, non de obra.

Ruinas non, patrimonio

Esta semana chegaron a min varias novas sobre conservación de patrimonio, en Ribadeo e en Barreiros. Patrimonio que non se circunscribe á natureza, caso das famosas Catedrais que tamén variaron como escenario esta semana (tanto a nivel legal como de rodaxe).
E é que a Deputación Provincial tivo pleno o martes e aprobou, entre outras cousas, para Ribadeo melloras no auditorio municipal (cuberta, humidades e sistema eléctrico) por importe de 60 000 euros. Patrimonio de todos, o auditorio leva moitos anos co problemas de humidades: non fai falta ser visitante asiduo para ter visto cubo de auga no chan ou a persistencia no teito do que aparece no debuxo, tomado dunha entrada do blog de 2008 (hai tamén unha foto na mesma entrada):

Coido que non é sen tempo a reparación...

Esta semana tamén Paisajes de Asturias, empresa que en Ribadeo ten a propiedade da maioría da Torre dos Moreno (o resto pertence a xente emigrada en suramérica e a través do concello a todos nós) e da casa dos Perecitos (na beira esquerda), e nas Figueiras do Pazo de Donlebún e o Pazo Trenor, ambos en restauración, comezou a demoler outra das súas propiedades en Ribadeo, o Cine-Teatro, tras deceas de anos de estar derrado e ter servido entre outras cousas de almacén para os amigos da Semana Santa. A súa demolición non será total: patrimonio considera afachada art decó con valor patrimonial, e quedará como fachada para o centro de actividades que se pensa construír alí. -Na foto do Sigpac, a situación do Cine-Teatro, na praza de Abaixo.

E, en Barreiros, por fin se comeza a por en valor un monumento megalítico, o Xacemento Arqueolóxico de A Roda, en Reinante, que algunha vez teño nomeado no blog como 'henge', logo desmentido:

 A vista do Sigpac, co xacemento na parte inferior esquerda, e na superior dereita a rotonda de desviación ás Catedrais na estrada nacional (preto dela, os Irmandiños, a división entre concellos Ribadeo-Barreiros atravesando a imaxe de arriba abaixo case polo centro baixando á esquerda, a finca 'de arándanos' no centro da imaxe e o soterramento do gas ben marcadiño, como un camiño):

Contribucións para unha historia da Ponte dos Santos

Procurando acubillo á sombra da Ponte dos Santos. Foto de G. Gómez.

Nestes día reavivouse a polémica sobre a falta de luz na Ponte dos Santos a raíz do reenvío de cartas ás seccións asturiana e galega de estradas do Estado sobre as consecuencias que pode ter a obscuridade ó atravesar a ponte. Fíxome pensar que, despois de case trinta anos, a historia da ponte pode que necesite unha lembranza para achergármonos máis ó seu significado e á súa realidade, aínda que só sexan unhas pinceladas .

A Ponte dos Santos a finais do 2012

A ponte dos Santos foi inaugurada o 29 de xullo de 1987. Antes, foi aprobada a súa construción no último consello de ministros presidido por Calvo Sotelo.
Moi anteriormente houbera algunha proposta de construción dunha ponte sobre a ría de Ribadeo para o ferrocarril e pola zona do Costal. Ó fin, elixiuse outro paso estreito, entre San Román na parte asturiana e San Miguel na galega, de aí o seu nome.
O estilo de ponte deu que falar a nivel de rúa, pero ó ser un aspecto técnico xa viu dado, e os comentarios, protestas incluídas por altura, medio ambiente, etc,, non pasaron de aí, incluído o tema da altura do vano, que posteriormente se manifestou limitante para determinado tráfico marítimo, e así diversos barcos construídos por asteleiros Gondán tiveron que ser rematados na zona más alta do seu pao fóra da ría.
En inicio, unía dúas zonas dunha estrada convencional, a N-634, pero construción da autovía A-8, adecuouse para tal fin, e o 1 de outubro de 2008 foi inaugurada a ampliación, un desdobramento de calzada posible grazas a instalación de costelas metálicas no plano da ponte e un reforzamento das columnas. Aquí pode verse unha información moito máis completa.
Ó coñecer a súa construción, foi contestado por constituír un perigo económico para A Veiga, de xeito que ata a súa ampliación podían observarse pintadas como 'Non á ponte. Xa o hai na Veiga'.
A súa construción incluiu un entronque dende Barres ata a actual 'rotonda do Voar', con maior parte en Asturias. A dependencia da ponte foi sempre da unidade de estradas do estado en Asturias.

Perfil co reforzo

entronque A-8 por Asturias

sección lonxitudinal

Proba de resistencia

Coa ampliación para a A-8 cambiou a súa imaxe e os entronques dos que depende, pois pasaron de ser tales a ser o camiño principal que mantén a A-8.
A súa importancia e imaxe foi recoñecida en maio de 2013 por un selo de correos que, como non, resultou algo polémico polo difuminado da imaxe da zona asturiana.
Cando a ampliación xurdiu outro tipo de consideración: como ponte de estrada nacional, permitiu o paso de peóns nas súas beiras, ciclistas pola súa clazada ou tractores  camiño dos Irmandiños. Ó facer a ampliación, todo iso corría perigo e correu diversa sorte. Os tractores deixaron de pasar de xeito inmediato. Os ciclistas tiveron un proceso máis lentos, ó non haber en principio sinais indicativas  de prohibición, e logo non habels da parte galega. Unha manifestación, de ciclistas para tentar oficializar o permiso de paso, despois dun accidente, recollida polo blog, conseguiu xusto contrario, que aparecera tamén a sinal na entrada galega e estivera xa totalmente xustificada calquera multa imposta por ese motivo, quedando logo para os ciclistas e peóns as estreitas beirarúas laterais.

esquema corte beirarúa

en ampliación

O paso de peóns segue sendo posible polas beirarúas laterais, que estiveron a piques de desaparecer despois de vinte anos de posibilidade de paso dos peóns. Baralláronse solucións como paso baixo a plancha da estrada, pero ó final quedaron as dúas beirarúas separadas do arcén por un valado metálico. Poucos son os lugares onde se optou por algo semellante á beira dunha autovía, pero aí segue, tanto para o paso entre as Figueiras e ribadeo como para o acceso ás praias asturainas dende Ribadeo ou para o paso de peregrinos. O paso de peóns supón o facelo en fila india debido á estreitez; o paso dos ciclistas constitúe un ir a paso lento e pararse para un difícil cruce cos peóns. Unha curiosidade: a beirarúa norte ten unha anchura usable uns poucos centímetros mairo, debido a un retranqueo do valado sobre o arcén que non existe na beirarúa sur.
A ponte tivo que ser reforzada nos cimentos debido a acción da auga e as correntes, tendo agora unha base máis ampla que se pode observar en marea baixa.
Outra curiosidade é o bandeo debido á dilatación e tensións, algo máis visible no verán que no inverno, aínda que perceptible ó longo do ano.

Durante moitos anos houbo unha festa anual para celebrar o cumpreanos, de irmandade entre Castropol e Ribadeo. Crise e algunha cousa máis deron ó traste co que xa era unha tradición.
Así as cousas, o mantemento actual da A-8  non está nos seus mellores momentos, como se pode observar polo estado da superficie rodada en diversos tramos próximos. E hai cousa dun ano a ponte, iluminada por focos laterais, deixou de ter luz, o que leva a que sexa nova na actualidade a loita do(s) concello(s) para iluminalo. Parece lóxico ata certo punto que, sendo unha ponte, se atribúa unha falta de seguridade a ese feito. E por iso os intentos dos dous concellos que comunica de restablecela. A conta do propietario da estrada, o Estado. Porque a cusetión é que estradas do estado pretendeu no seu momento que foran os concellos os que pagaran a súa iluminación. E así estamos.
--
Algunha ligazón máis: Ó cumprir 15 anos.
Un vídeo baixo a ponte dos Santos.
Agresión á ría (2007, E. Lombardero).
Indignados na Ponte dos Santos... cartel e preparando.
Folleto sobre a construción ponte dos Santos. Artigo técnico sobre a ampliación da ponte.
Unha ponte nosa.
O faro na columna da Ponte dos Santos.
A Ponte dos Santos, letreiro con Ría de Ribadeo.
A Pontes dos Santos como 'tablon de andamio' (Pancho Campos).
Probas de resistencia no 2008.
Debuxando a ponte dos Santos coa choiva.
Foto da ponte en ampliación... e outra.
Gondán ten que adaptar un barco para pasar por baixo da ponte.
Unha fermosa imaxe da ponte na Galipedia.
E unha pequena galería de imaxes diversas, entre as que se poden atopar xa no blog:

Vista do google maps

Mapa en open street map

No visor sigpac

O sello conmemorativo

Premio á mellor obra (construción)

Pilar en baixa, despois da ampliación

perspectiva despois da ampliación

Unha visita "inesperada"

Hoxe visitei Mondoñedo. Un paseiño de vagar polas súas rúas cargadas de historia sempre ven ben. Resulta que tiña tempo e vinme forzado a usar a vella N634. O motivo? O Fiouco, claro, estaba pechado ó tráfico.
Gústanme os paseos por Mondoñedo, e desta, non me importou, mesmo agradecín a desviación. Outras veces é ben diferente: con présa, métente nunha estrada sobrecargada de tráfico, mesmo cunha visibilidade parella á que te nega o paso pola autoestrada A8.
Son xeitos de velo, de parte do usuario. Sabemos todos que hai outros xeitos, como a ponderación da falta de previsión de levar o tráfico 200 m máis altos que pola antiga vía, e metelo nunha zona de máis neboeiros, ou a estimación de custes, non só da propia autostrada, senón dos custes que implica a desviación frecuente, ou...
Por esta, gardo a lembranza grata da cidade episcopal e antiga capital provincial, e deixo a unha beira (que non esquezo) o resto.

Mondoñedo, nunha imaxe do sigpac, coa autoestrada á dereita e a N634 á esquerda. A imaxe é ampliable co rato, abríndoa noutra fiestra.

Como pícaros

Un amigo envíame tres fotos tomadas esta Semana Santa en Ribadeo. Coido que a cousa está clara: os pícaros non tiñan un espazo ó que estaban afeito e recolonizarono. Ata aí, algo normal. Que se podan saltar a limitación de xeito tan doado cando a limitación é precisamente para que non a salte, xa non o é tanto. Que a zona habitual de xogos estea inhábil precisamente cando máis xogadores hai, tampouco. E si, a atracción por un novo campo de xogo é iso para os pícaros: unha atracción, aínda que entre dentro do prohibido para eles polos maiores. Noutro momento podemos falar do xeito actual dos xogos dos pícaros, ou do control parental hoxe en día, ou do coidado dos pais na educación dos seus fillos, pero agora recollo o que recibo e déixoo plasmado no blog.
Dime o meu amigo: habería que sacar unha nota (...) sobre as tres obras dos 2 meses. Que son: rúa Ramón González, residencia de día de maiores e parque infantil. Contratadas nun mes e executadas en dous meses. Que casualidade que se pretende rematalas en maio! Obras contra reloxo en período electoral non teñen case nunca un bo resultado final.
Queda en verso, pero iso non quita que sexa verdade... Ben, en realidade, de algo diso xa falei hai pouco no blog: http://ribadeando.blogspot.com.es/2015/03/estaran-tempo.html ou http://ribadeando.blogspot.com.es/2015/04/listo-para-semana-santa.html., o que non quita con que as verbas e fotos do meu amigo complemente o xa dito e presenten novidades.

Non estou en contra de que os rapaces teñan onde xogar e pasalo ben, en sitio cómodo e seguro, pero diso a romper todo o existente, en período de crise económica, onde habería que pensar en reciclar e restaurar para gastar menos -e seguro que non quedaría peor- ... 

O aproveitamento dos bens comúns é algo que debe ser inculcado, e non se está a facer; máis ben estase a inclulcar como apropiarse dos bens comúns...

O espazo en m2 non aumenta: no caso do parque, sinxelamente se rompe e se volta a facer. Van ser os pequenos máis felices ca obra vella destruída e estrear unha nova? Non lles estaremos dando un mal exemplo, e pensarán: se rompemos isto xa nos porán outra nova?

Penso que o exemplo non éalgo no que se pense...

Fai 6 anos este mesmo cor de goberno xa gastara un montón de euros no mesmo parque. Agora se van investir sobre 130 000 euros. Durará algo máis de 6 anos?

Esperemos.

Outra cousa. Por que non figura nas obras promovidas neste caso polo concello, cartel anunciador onde figure a empresa construtora, o nome da obra, o presuposto, data de inicio e data de remate e o director desa obra... Isto é obrigatorio, así como a empresa encargada da seguridade. Que exemplo da o concello, para logo esixilo as promotoras de obras particulares? (...) Penso que as cousas se poderían facer mellor. Máis aínda con xente que xa leva 16 anos no concello.

Eu tamén penso que se poderían facer mellor. Implicándonos todos e deixando que nos impliquemos, promovendo a participación. Entre todos, podemos ser mellores que o mellor de entre nós. E todos saeríamos beneficiados. Pero... polo momento non é o que se acostuma, 'o xeito de facelo'.

--
Nota posterior: A primeira foto e algunha cousa máis foi copiada na edición do venres 10 de abril de 2015 na sección A Mariña de El Progreso

Estarán a tempo?

Que a tempo para que? Para as eleccións, claro!
O título e o primeiro parágrafo darían para o comezo dunha charla á vista do anuncio, onte, das obras de Ramón González II (penso que sería polo menos III, contando a parte ó norte, entre Doutro Moreda e Rodríguez Murias) Coido que si, chegará... despois de dous anos de esperar pola Xunta, segundo o alcalde. Máis ou menos o final de obra calculo que será para cando o parque infantil tamén remate a súa obra, que non lembro ben se é a terceira no que vai de século (o que nos daría 5 anos/reparación) ou máis.
Embaixo, un mapa coas capas dispoñibles en Open Street Map, no que se ven as rúas que rodean o mercado, e Ramón González entre elas.

Por certo, mirando ó mapa, coido que o reflectir cousas como as rúas peonís por cambio de cor, ou as fontes, non está nada mal. Póñoo con nomes de rúas porque teño notado que os nomes das rúas non se miran moito nos carteis (non sei se agora mellorará coas placas de Sargadelos).

O xogo do despiste

Estas dúas imaxes son iguais, diriamos: representan o mesmo. E en ningunha das dúas se ve con claridade o fondo.

Hai pouco tempo saiu un artigo de Campo Braña sobre a non celebración da feira do libro en Ribadeo neste ano. Resulta que si se vai celebrar, aínda que non no circuíto de feiras publicitado. Iso deu lugar a unha resposta contundente do concello na que aínda que mencionaba daquela maneira o feito, este quedaba arrinconado.
Pouco antes xurdiu a nota de prensa do concello sobre o amaño do asilo. Tamén quedaba claro, pero non demasiado contemplado, que os cartos proviñan da doación de Manuela Alonso Amor, mentres se eludía que nun mantemento normal, os cartos doados terían que ser extras, cubrindo o concello a parte fundamental de mantemento. Na rede houbo quen se fixo eco e recollino para o blog.
Agora a foto do alcalde sae na entrega de premios do antroido. Lóxico, non? O alcalde ten que saír na foto, é tradición. Tamén sae a nova, sen foto do alcalde esta volta, do amaño do parque infantil. Que ben! É o aviso de que comezará o amaño. Cando? O próximo mes. E durará dous meses, máis ou menos. Vale, rematarase a tempo para comezar a usalo e ver as súas bondades antes das eleccións.
Non ter por que ser malo un bo amaño, ou unha foto
Por certo, será este parte do orzamento 'extra' liberado para os concellos por ser ano electoral? Non, parece que non.