A vella enerxía do anuncio, en Ribadeo

Non é a primeira volta que falo do tema dos aeroxeradores do porto (31 de outubro de 2012,). Pero continúa a ser o mesmo, sen variación, logo repito de cando en vez, a modo de lembranza.
Embaixo, un dos flamantes aeroxeradores do porto deportivo. As súas aspas, cada unha cunha inscrición anunciante, do fabricante ó CN Ribadeo (por certo que hoxe non podo acceder á súa web), pasando por inelsa ou Portos, nun bonito marco, a ría de Ribadeo.

 Pegado a el, na varanda, información das súas características, incluíndo a súa produción enerxética.

 A torre non deixa de ser chamativa se mire por onde se mire.

 E, se se mira un pouco máis embaixo, unha sorpresa: ningún cable, a torre  non está conectada, vai ó seu aire, sen producir enerxía. Non ten ningún sistema Tesla de transmisión a distancia, non. Xa está oxidándose pero a súa produción enerxética foi 0. Para anunciar ou saír nas novas cunha fonte de enerxía renovable para o porto, iso xa é outra cousa...

Participando, que é xerundio: as catedrais pagan a pena

Este verán, ó igual que noutras ocasións, as catedrais foron nova varias veces. Da sobrevisita ó vandalismo, pasando polo plan de conservación, escribiuse sobre ela e viuse no xornal a súa imaxe. E tamén se falou na rúa, e nos bares.
Agora chegou o momento de participar doutro xeito. Quizais algúns pensemos que o sistema non é o idóneo (si, así pensamos algúns) pero o caso é que xa está en marcha a redacción dun plan, e agora hai dúas semanas (xa moi escasas) para contribuír, para aportar sobre o que xa está redactado pero aínda non será definitivo.
Como é diferente velo no xornal que ter mesmo a punto as ligazóns, aí van para propiciar que se vexa e se participe (é dicir, que vexas e participes):
15 días naturais dende o 22 de setembro: http://www.cmati.xunta.es/seccion-organizacion/c/DX_Conservacion_Natureza?content=Direccion_Xeral_Conservacion_Natureza/Espazos_protexidos/Rede_galega/Monumentos_naturais/seccion.html&std=A_praia_das_Catedrais.html
O mapa topográfico http://www.cmati.xunta.es/c/document_library/get_file?folderId=157021&name=DLFE-12940.pdf
O documento preliminar do plan http://www.cmati.xunta.es/c/document_library/get_file?folderId=156288&name=DLFE-27308.pdf
Os planos do plan de conservación http://www.cmati.xunta.es/c/document_library/get_file?folderId=156288&name=DLFE-27309.zip
Na imaxe, a topografía da zona de protección (segunda das ligazóns anteriores, ampliable), aínda sobre un plano de factura anterior á autovía. Por certo, que se ve claramente que cobre a zona de Esteiro, chega xusto ata o límite do concello, e aparece a diferenciación entre Augasantas e Catedrais.
Unha nota: dependendo do Sistema Operativo e/ou navegador, ó mellor te ves en problemas para baixar os documentos.
--
Nota posterior do Concello: http://ribadeo.gal/actualidade/nova.php?id=1625&lg=gal

Reposteando un artigo sobre o clero e o pobo co fondo da Igrexa na igrexa

Son tempos para pensar as relacións sociais. A sociedade somos todos, e a todos nos afecta o que fai unha parte. Hoxe, que moitos miramos con certa lonxanía moitos aspectos relixiosos, traigo un post alleo a Ribadeando: CONFLICTOS ENTRE EL CLERO Y EL PUEBLO EN CONFORTO, de José Mª Rodríguez Díaz. Reposteado de http://cargadoiro.blogcindario.com/2014/09/00414-conflictos-entre-el-clero-y-el-pueblo-en-conforto.html

            Cuando aún no se ha resuelto el turbio suceso relativo al expolio de objetos religiosos de las parroquias de los concejos de Ribadeo y Trabada aparece ahora la noticia de las sospechas de la sustitución de la imagen de la Virgen de Conforto, en  Pontenova. Dos hechos ciertamente distintos pero relativamente parecidos y cercanos. Provocado tal vez el segundo por  la influencia negativa del primero, pues el clima de desconfianza que estos hechos despiertan en la gente suele producir efectos contagiosos cuando no son adecuadamente tratados por quienes tienen el deber de hacerlo. Desconfianza provocada por ciertas autoridades responsables que, invocando una falsa prudencia y e un intento de evitar los escándalos que a veces surgen fruto de las debilidades humanas, se limitaron a extender sobre estos hechos una sombra de silencio y ocultación esperando que el tiempo los condene al olvido.

            Mientras otras pruebas fehacientes no demuestren lo contrario, y aun condenando el error cometido por los curas de no compartir sus decisiones con el pueblo de Conforto, hay que suponer que los sacerdotes implicados en el tratamiento dado a la imagen de la Virgen actuaron con total honradez y rectitud conciencia. Guiados, sin duda, por la sana voluntad de hacer lo mejor en beneficio de la parroquia, pues tales valores, como la valentía a los militares, a los clérigos se les suponen. Pero, dando esto por descontado, no se puede por menos de criticar las formas con las que algunos clérigos suelen ejercer su función practicando actitudes más propias de la Edad Media cuando los clérigos desempeñaban la administración de los bienes eclesiásticos sin ninguna participación de los fieles.

El tiempo no pasa en balde. Los fieles, de quienes los eclesiásticos se supone que son servidores, son y se sienten Iglesia. Los curas no deben seguir ignorando que las comunidades, cristianas o no, pueden, quieren y deben tomar parte en las decisiones que les afectan. Pero aún hoy, en estos tiempos en los que tanto se cotizan los valores democráticos, hay clérigos que se comportan como estatuas de sal mirando al pasado. Ya no vale aquel eslogan de “Roma locuta, causa finita”. El pueblo ha alcanzado la mayoría de edad y exige que se cuente con el en la toma de decisiones.

            Cuando más necesaria era la claridad y la transparencia de todo lo sucedido con esta imagen para que las dudas de los vecinos de Conforto quedaran disipadas, los técnicos de Patrimonio de la Xunta, el cura de la parroquia y el delegado del Obispado se reunieron en Conforto para examinar la imagen de la Virgen. Para ello no dudaron en cerrar las puertas del templo dejando fuera a los fieles. ¿Es que los fieles no tenían nada que ver ni opinar en ese negocio? ¿Sólo al Obispado, al cura y a Patrimonio incumbía la inspección del trato dado a la imagen? ¿Quién dictaba los criterios de actuación para aclarar lo sucedido, ignorando las objeciones del pueblo? ¿Por qué el cura responsable de esa parroquia no consultó antes al pueblo sobre la conveniencia de restaurar esa imagen?

            Esta desacertada y autoritaria forma de actuar subleva y solivianta, sin duda, los fieles de las parroquias originado protestas y comentarios desagradables. Pues, como dice Miguel de Cervantes, “cuando la cólera sale de madre, no tiene la lengua padre, ayo ni freno que la corrija”. Ante estos acontecimientos, fruto a veces de la torpeza o de la debilidad humana, no es suficiente esa llamada a la serenidad hecha por el obispado a los vecinos de Conforto. Y olvidando las buenas formas, ni siquiera se dignan contestar a los escritos de los vecinos, ignorando que “Auctoritas ex vera ratione procedit, ratio vero nequaquam ex auctoritate”. La autoridad la da la razón y no al revés.

 Obras de José Mª Rodríguez

 

Medio pleno medio vacío en Ribadeo

Onte, 20140925, houbo pleno en Ribadeo. Os concelleiros, salvo un pequeno atraso avisado de Manel Yañez, ó pleno. Nos bancos de visitas, nalgún momento chegou a haber ata sete persoas. O balance coido que está claro.
Deixo embaixo a convocatoria tal como aparecía no taboeiro de anuncios do concello (imaxe ampliable)

O pleno comezou cuns minutos de retraso. Como normalmente, a aprobación da acta anterior nin necesitou votación, pasándose ó PXOM.
O PXOM necesitou pouco tempo para a súa aprobación, cos votos discrepantes de Lalo Gutiérrez e Campo Braña, que expuxeron brevemente algunha consideración. En particular, despois de varios anos de discusión, Campo Braña fixo fincapé para a súa abstención que era un plan do goberno municipal, e polo tanto actuaba en consecuencia. Lalo Gutiérrez fixo referencia ás idas e voltas da Xunta, a máis dos propios detalles do PXOM. Así pois, sen grandes incidencias, co voto de novo partido no PP, o PXOM será enviado de novo a Santiago no medio do obscurantismo preceptivo legal do proceso. De calquera xeito, e a raíz dalgún comentario de prensa, os algo máis de 12 000 habitantes de Ribadeo previsto para dentro de dez anos parece que non van ser tal, sacados dunhas estatísticas que chegan xusto ata o comezo da crise e polo tanto non consideran a ralentización e logo baixada de poboación dende aquel momento, a máis da crise demográfica na que están tanto Galicia como Asturias, principias fontes de habitantes que evitaban a caída do censo ribadense. É só unha referencia sobre como está feito o PXOM.
O segundo punto, sobre a produtividade, foi aprobado tamén con abstencións, citándose algún razoamento semellante ó que adiantei o fin de semana no blog. A oposición non comprende moi ben que o 65% do complemento sexa igual para todos, así como a falta de criterios obxectivos para o outro 35%, para o que o alcalde poderá (ou non) pedir informe ó xefe correspondente. A resposta foi no sentido de que fora pactado cos sindicatos e que antes non había nada, polo que poñía pegas intervención, e que o próximo ano pode cambiarse.
O terceiro punto pasou sen pena ni gloria, e chegamos ó cuarto punto sobre o convenio con ACISA. A tres anos vista, con aumento de 1 000 €/ano a pagar polo Concello á Asociación de comerciantes, foi o punto que recibiu máis críticas (mentres estiven). Dende a súa duración, abondo máis aló das próximas eleccións, ata a creación dun consello de seguemento, pasando pola presunta implicación do concello como entidade pública na dirección a seguir nunha entidade privada, foron pegas que lle puxeron e que se trufaron con algunha outra cuestión allea, como a posibilidade de que o concello merque máis cousas en Ribadeo das que está a mercar, o que impulsaría máis o comercio ribadense. As pegas foron respondidas recalcando que non era o primeiro convenio con ACISA, e que o que se facía era mellorar o que xa había.
Foi neste punto onde tivo lugar unha anécdota pequena pero da que coido debe quedar constancia. Na intervención do representante de UPRi, e en relación coa duración do convenio, fixo unha pequena digresión apuntando que no próximo período de sesións podería haber un alcalde de UPRi, xa que había un movemento asembleario que estaba a tomar forza para facer algo que xa había, encarnado por UPRi. Ben, coido que é unha falta de información, pero non deixa de ser unha curiosidade expresiva dunha certa mentalidade.
Para rematar por hoxe, deixo para quen teña paciencia e boa orella un audio da parte do pleno na que estiven (cousa de unha hora tres minutos), se ben con mala calidade que se suma á malas condicións acústicas do salón de plenos, e mesmo ás veces á contraproducente megafonía.

--
Posterior:
a nota do concello sobre o pleno: http://ribadeo.gal/actualidade/nova.php?id=1626&lg=gal
a reseña na Voz: http://www.lavozdegalicia.es/noticia/amarina/2014/09/27/dato-titular-2-3complemento-productividadonce-trece-concejales-ribadeo-favor-nuevo-pxom/0003_201409X27C8996.htm

Á porta do concello de Ribadeo

    O título de hoxe pode referirse a varias cousas que andas estes días en marcha.    De xeito breve:
    * As pintadas mesmo na estatua do Marqués de Sargadelos. sinxelamente, máis aló do incivismo e outras consideracións, coido que a estatua do Marqués representa mellor o que é sen pintadas, co xesto de despedida que o caracteriza.
    * O pleno de hoxe. A modo de lembranza, hoxe preténdese votar o PXOM entre outros temas que por fin parecen ter algo de importancia para ser publicados na páxina web do concello a dous días do pleno, aínda que sexa de xeito anunciativo e non enunciativo (ou sexa, con compoñente de propaganda).
    * O presentarse ou non ás eleccións de Podemos. O xornal trae que na Mariña si, pero se se lee un pouco máis embaixo, nótase que se refire a Burela. En Ribadeo, Podemos ten dado o seu apoio á Plataforma Cidadá...
    Dan moito que desenvolver as tres cousas, haberá que tratalas pouco a pouco.

Un anuncio: viaxe de O Tesón

Como en anos anteriores, a AVV O Tesón progrma unha viaxe social na que se tenta confraternizar e coñecer o entorno, incicindo en temas relacionados dalgún xeito co quefacer social.

Só un detalle sobre Ribadeo: Cando se mercou a casa do concello.

Na primavera tiveron lugar as charlas 'Ribadeo a debate. Visións de Ribadeo'. Na última delas, José Ramón Rodríguez-Sabugo Fernández falou de 'La evolución de Ribadeo desde mi llegada'. No posterior debate saíu a colación cando se mercou a casa consistorial e por quen, non clarificando as cousas daquela por ser abondo anterior á súa chegada a Ribadeo.
Hai pouco, falando con el, aportoume datos sobre o tema. Se non os recollín mal, a data da escritura de compra estaría datada o 8 de agosto de 1945, cando xa estaba no consistorio como alcalde Pancho Maseda, quen tería tomado posesión en febreiro de 1944 (o seu posto ó mando da alcaldía chegaría ata o 1964, ano no que cesou no cargo). Así pois, o alcalde anterior, Castelao, puido ter intervido na toma do acordo (habería que consultar as actas do concello nese tempo), pero non tería rubricada a compra da casa do concello.

Rematado o verán: a variación da temperie en Ribadeo

Este ano, o verán comeza aínda mañá, 23 de setembro, aínda que sexa ben cediño (2:29 UTC, isto é, ás 0:29 hora oficial, media hora escas despois do cambio de día), co que podemos considerar que aló foi, máis aínda coa chuvia que está a caer a estas horas en Ribadeo, xusto antes de comezar a clarexar.
É dicir, a tempada de boa temperatura vai pasada, aínda que poda haber días sorpresa con sol e temperatura agradable, pero dificilmente chegarán ás máximas do verán.
E aí ía: mentres que o cambio climático se vai producindo lentamente, subindo a temperatura media de xeito imperceptible, o ser unha cuestión estatística, nos extremos desa temperatura, en momento puntuais do día a día, nótase máis a variación.
Dende comezos de século, a estación automática de medición meteorolóxica da Pedro Murias leva dándonos os resultados, e, se collemos as temperaturas máximas diarias, observamos o que tembos embaixo:

É dicir, o número de días que se leva acadado en Ribadeo temperaturas superiores a 25ºC vai aumentando paulatinamente, de media, a razón de máis de 3 días/ano cada catro anos. Se collemos os catro últimos (neste aínda pode haber algún día máis con temperatura maior que 25ºC, aínda que sexa improbable), temos 65 días con temperaturas superiores, mentras que nos catro primeiros do século (o 2000 pertence ó século XX) o número é de 30.
Non sei o que nos deparará este inverno, pero o aumento de temperaturas, o cambio climático, está claro en Ribadeo.